Η αβάσταχτη, διαχρονική ομοφοβία του ΚΚΕ

Η αβάστακτη, διαχρονική ομοφοβία του ΚΚΕ Facebook Twitter
Το ότι ο ίδιος ο σ. Κουτσούμπας όπως και αρκετοί άλλοι ομοϊδεάτες του έχει κάνει κανονικά χρήση του «αστικού» δικαιώματός του στον γάμο, τον οποίο επιδεικτικά απαξιώνει για άλλες ομάδες ανθρώπων, αποτελεί μάλλον λεπτομέρεια. Φωτ.: Aris Oikonomou/SOOC
0

«ΔΕΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΜΕ μόνο το σύμφωνο συμβίωσης (για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα). Έχουμε καταψηφίσει και το σύμφωνο συμβίωσης για ετερόφυλα ζευγάρια. Εμείς θεωρούμε ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, οι ερωτικές, οι συναισθηματικές, η συμβίωση αυτή, δεν μπορούν να στηρίζονται σε καταναγκαστικά μέτρα, με οικονομικά ή άλλα κριτήρια που είναι περασμένων εποχών… Προς τι λοιπόν ο λόγος να στηριζόμαστε σε έναν παρωχημένο αναχρονιστικό θεσμό που είναι ο γάμος είτε με τη μορφή του πολιτικού ή θρησκευτικού είτε με τη μορφή του συμφώνου συμβίωσης;», είπε προχτές ο γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας μιλώντας στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού στον Alpha, και αν κάποιος αγνοούσε τη μέχρι τώρα στάση του κόμματός του απέναντι στα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα θα υπέθετε ότι, έστω με καθυστέρηση μισού αιώνα, το ΚΚΕ αίφνης κατελήφθη από το ελευθεριακό πνεύμα των '60s!

Όμως όχι, το «κόμμα του λαού» δεν εναγκαλίστηκε αίφνης τη σεξουαλική επανάσταση, τις ελεύθερες σχέσεις, την πολυγαμία και τα κοινόβια, φαινόμενα που στην εποχή τους απαξίωνε, όπως όλα τα δογματικά Κ.Κ., που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τη Νέα Αριστερά και τα κινήματα αμφισβήτησης.

Οι φιλελεύθερες αντιλήψεις της Οκτωβριανής Επανάστασης περί τη σεξουαλικότητα «θάφτηκαν» εξάλλου μαζί με τον Λένιν ήδη από τη δεκαετία του ’20. Στους ομοφυλόφιλους μάλιστα καταλογιζόταν (και στην Ελλάδα) ότι εξαιτίας ακριβώς του «πάθους» τους ήταν μειωμένης αξιοπιστίας και ηθικής συγκρότησης και άρα επιρρεπείς στην προδοσία ενώ η σεξουαλική ελευθεριότητα θεωρούνταν σύμπτωμα της καπιταλιστικής παρακμής.

Και αν μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού» τα περισσότερα Κ.Κ. ή ό,τι απέμεινε από αυτά στη Δύση άλλαξαν ρότα, κάνοντας «ανοίγματα» και στους ΛΟΑΤΚΙ+, το δικό μας παρέμεινε προσκολλημένο σε ξεπερασμένα ιδεολογικά σχήματα, αλλάζοντας απλώς ρητορική. 

Και αν μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού» τα περισσότερα Κ.Κ. ή ό,τι απέμεινε από αυτά στη Δύση άλλαξαν ρότα, κάνοντας «ανοίγματα» και στους ΛΟΑΤΚΙ+, το δικό μας παρέμεινε προσκολλημένο σε ξεπερασμένα ιδεολογικά σχήματα, αλλάζοντας απλώς ρητορική. 

Για να μην αδικούμε εντελώς τον Περισσό, επιχείρησε κάποια δειλά βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια, αν αναλογιστεί κανείς ότι παλιότερα απέφευγε την παραμικρή αναφορά – επί δεκαετίες οι ΛΟΑΤΚΙ+ για το κόμμα ήταν απλώς «αόρατοι», σε ερωτηματολόγια μάλιστα που είχε στείλει παλιότερα το ΑΚΟΕ ζητώντας τις θέσεις των κομμάτων για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, σιωπούσε επιδεικτικά.

Όταν βέβαια λέμε βήματα, εννοούμε ότι διακρίνει επιτέλους τον «ελέφαντα στο δωμάτιο» αλλά μέχρι εκεί. Ποτέ δεν έβαλε στην ατζέντα του κανένα ζήτημα που να αφορά τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους, ποτέ δεν εμφάνισε κάποιον-α ανοικτά ΛΟΑΤΚΙ+ υποψήφιο-α, ακόμα και στην περίπτωση που ήταν «φως φανάρι», ποτέ δεν ψήφισε οποιοδήποτε θεσμικό μέτρο ήρθε στη βουλή μετά το ’15, ούτε καν το σύμφωνο συμβίωσης και τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Προσπαθώντας μάλιστα ο σ. Κουτσούμπας να δικαιολογήσει την αποχή από την ψήφιση του συμφώνου το ’15, είπε τότε (στον Δημήτρη Δανίκα) ότι το κόμμα διαφωνούσε με τη δυνατότητα τεκνοθεσίας και από τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια, όπως και με την προοπτική να ακολουθήσει «νόμος για το κοινωνικό φύλο», μια θεωρία «στην οποία είμαστε επίσης αντίθετοι». 

Είχε πει τότε κι άλλα «μαργαριτάρια», ότι είναι δικαίωμα του ενήλικου να επιλέγει (λες και η σεξουαλικότητα είναι ζήτημα επιλογής) «αρκεί να μην προκαλεί», ως παραδείγματα δε τέτοιων προκλήσεων έφερνε άνδρες ή γυναίκες που αλλάζουν πολλούς ερωτικούς συντρόφους «γιατί το ήθος έχει κι αυτό την κοινωνική του διάσταση, εξάλλου είναι και το ατομικό, τι νιώθω εγώ, ζούμε σε μια κοινωνία με ανθρώπους δίπλα μας, έχουμε παιδιά», κάνοντας ακόμα και τον Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ να φαντάζει πιο «προχώ» σε τέτοια ζητήματα.

Σε συνέντευξή του στη LiFO δυο χρόνια αργότερα και έχοντας μάλλον συνειδητοποιήσει ότι δεν ζούμε πια στη βικτωριανή εποχή, αφού κατηγόρησε μεν την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ότι με την επέκταση του συμφώνου «αποσκοπούσε να κρύψει την επίθεση διαρκείας στα δικαιώματα των εργαζομένων», διακήρυττε ότι το ΚΚΕ παλεύει για μια σειρά κοινωνικά δικαιώματα  ανεξάρτητα από φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό, φυλή ή θρησκεία. Όπως παλεύει σταθερά και ενάντια στον ρατσισμό που εκδηλώνεται εις βάρος ανθρώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό».

«Πιστεύουμε επίσης», συνέχιζε, ότι «άλλα ζητήματα που υπάρχουν στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, όπως για παράδειγμα τα κληρονομικά, μπορούν να διευθετηθούν μέσω ιδιωτικών συμφωνητικών, συμβολαιογραφικών πράξεων, ότι μπορούν να γίνουν οι αναγκαίες τροποποιήσεις στον Αστικό Κώδικα για ομόφυλα ζευγάρια», θέση ανάλογη με αυτή που επανέλαβε και τώρα στη Ναταλία Γερμανού. Το ότι ο ίδιος ο σ. Κουτσούμπας όπως και αρκετοί άλλοι ομοϊδεάτες του έχει κάνει κανονικά χρήση του «αστικού» δικαιώματός του στον γάμο, τον οποίο επιδεικτικά απαξιώνει για άλλες ομάδες ανθρώπων, αποτελεί μάλλον λεπτομέρεια.

Το γεγονός, τώρα, ότι δεν μπορείς να σταθείς δίπλα στον άνθρωπό σου και να πάρεις αποφάσεις γι' αυτόν στα δύσκολα (σε περίπτωση νοσηλείας π.χ.), αν δεν διατηρείς μια αναγνωρισμένη συγγενική σχέση α’ βαθμού μαζί του, ότι αν τον κληρονομήσεις υπό αυτό το καθεστώς φορολογείσαι με 40%, δεν τον απασχόλησε βέβαια ούτε τότε, ούτε τώρα, όπως δεν τον απασχολεί τι γίνεται με τα παιδιά ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων από προηγούμενη ετερόφυλη σχέση, με εκείνα τα παιδιά που από μικρά νιώθουν διαφορετικά και μια σειρά άλλες ανισότητες και  διακρίσεις. Αυτά είναι θέματα που προφανώς θα λυθούν αυτόματα, σαν επικρατήσει ο σοσιαλισμός, στην πορεία για τον οποίο δεν πειράζει και να «θυσιαστούν» μερικοί άνθρωποι ή και ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. Οι δε συμβολαιογράφοι ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων σίγουρα θα τον μακαρίζουν για τη στήριξη των εργασιών του κλάδου τους!

Όμως, αλήθεια, δεν μας είπε ο σύντροφος, θεωρεί άραγε εξίσου καταδικαστέα και μια σειρά άλλα «αστικά» δικαιώματα για τα οποία αγωνίστηκαν και οι κομμουνιστές, όπως το 8ωρο, οι μισθολογικές αυξήσεις, τα επιδόματα, το ταμείο ανεργίας, τα μέτρα ασφαλείας σε εργασιακούς χώρους κ.λπ. και αν ναι, γιατί δεν ζητά να καταργηθούν ώστε η επιστροφή στον «πρωτόγονο» καπιταλισμό να ισχυροποιήσει το επαναστατικό φρόνημα του προλεταριάτου;

Είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι αυτό που έχει αλλάξει στο ΚΚΕ αναφορικά με τους ΛΟΑΤΚΙ+ αλλά και τα κοινωνικά ήθη γενικότερα δεν είναι οι απόψεις, αλλά η αιτιολόγησή τους. Είναι, επιπλέον, ίσως το μόνο κομμουνιστικό ή κομμουνιστογενές κόμμα στη Δυτική Ευρώπη που διατηρεί οπισθοδρομικές έως αντιδραστικές απόψεις αναφορικά με τέτοια ζητήματα.

Αναρωτιέμαι πώς το εκλαμβάνουν αυτό οι ΛΟΑΤΚΙ+ ψηφοφόροι του ή οι κοντινοί τους άνθρωποι – γιατί υπάρχουν εννοείται και τέτοιοι. Όπως υπάρχουν και άνθρωποι πιο ανοικτόμυαλοι που για δικούς τους λόγους, προσδοκίες ή «κολλήματα» εξακολουθούν να το στηρίζουν, αποφεύγοντας ακόμα και την εσωκομματική κριτική.

Όμως την κομματική ηγεσία δεν την πολυαπασχολεί αυτή η μειοψηφία, περισσότερο την ενδιαφέρει να είναι αρεστό στους «παραδοσιακούς» ψηφοφόρους του, η πλειονότητα των οποίων είναι «παλαιών ηθών». Και δεδομένου ότι η ηγεσία φαίνεται ικανοποιημένη με αυτό το 5-5.5% που παίρνει στις τελευταίες αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις, μάλλον θα αργήσουμε να δούμε ουσιαστικές αλλαγές επ’αυτού στον Περισσό. Που για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε πολύ άτολμος και πολύ λίγος απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ