ΚΚΕ, ποπ και ΛΟΑΤΚΙ: Αλλάζει κάτι στο ΚΚΕ;

Αλλάζει κάτι στο ΚΚΕ; Facebook Twitter
Το ΚΚΕ τίμησε τον Ξαρχάκο εν ζωή, εξασφαλίζοντας τη σύμφωνη γνώμη του. Τεράστια διαφορά και μεγάλη επιτυχία. Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
0



Ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ
 είναι δύο συνθέτες που πολύ αγαπήθηκαν από την αριστερά, αν και δεν είχαν ποτέ οργανωτική σχέση με κανένα κομμάτι της. Ο μεν πρώτος δεν πολιτεύτηκε ποτέ με κανένα κόμμα και ίσως ποτέ κανένα τραγούδι του δεν ακούστηκε σε συλλαλητήρια, απεργίες, καταλήψεις. Τραγούδια του δεύτερου, ιδίως αυτά με τον Ξυλούρη, ακούγονται ακόμα και σήμερα σε τέτοιες περιστάσεις, αν και ο ίδιος επί σειρά ετών πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία. Αλλού ο δημιουργός, αλλού το έργο του.

Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που πολύ αγαπά το τραγούδι, και περισσότερο απ' όλα τα είδη το έντεχνο λαϊκό. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε εκδηλώσεις του κόμματος ή της Νεολαίας έδωσαν το «παρών» ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Χρήστος Λεοντής και, παλιότερα, ο Μάνος Λοΐζος. 

Το 2008 όμως το ΚΚΕ ξάφνιασε, γιορτάζοντας τα ενενηντάχρονά του με Μάνο Χατζιδάκι. Στις 8 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς δόθηκε στη Ρωμαϊκή Αγορά μια συναυλία με τραγούδια του συνθέτη ερμηνευμένα από τον Βασίλη Λέκκα, με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας του δήμου Αθηναίων και με τη σύμπραξη του Γιάννη Σπάθα και της Εύας Φάμπα στις κιθάρες. Ενόψει εκείνης της συναυλίας, ο πρόσφατα εκλιπών Νότης Μαυρουδής σημείωνε στις 23 Μαΐου στην «Ελευθεροτυπία»: «Ιδιαίτερη χαρά ένιωσα όταν διάβασα σήμερα πως το ΚΚΕ οργανώνει συναυλία αφιερωμένη στον Μάνο Χατζιδάκι, στη Ρωμαϊκή Αγορά. Μα –θα μου πεις– είναι η πρώτη φορά που θα γίνει συναυλία του συνθέτη στον ίδιο χώρο; Όχι, ασφαλώς. Θα είναι όμως η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος πολιτικός-κομματικός χώρος θα κάνει επίσημα μια τέτοια… υπέρβαση».

Η έστω μικρή αναφορά του Κουτσούμπα στο ζήτημα των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού αποτελεί μια τομή. Μια ακόμα υπέρβαση. Άλλο να γράφονται αυτά σε έναν κομματικό ιστότοπο ή σε ένα κομματικό έντυπο κι άλλο να λέγονται από τα χείλη του ίδιου του Γενικού Γραμματέα, σε μια εκδήλωση στην οποία παρευρίσκονται χιλιάδες κόσμου.

Την ίδια αυτή λέξη χρησιμοποίησε το περασμένο Σαββατόβραδο και ο Σταύρος Ξαρχάκος, στη συναυλία που οργάνωσε προς τιμήν του το ΚΚΕ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας: «Ακόμα και το ΚΚΕ ξεπέρασε τον χαρακτηρισμό της προόδου και μπήκε στη σφαίρα της υπέρβασης. Μια υπέρβαση που θέλει κότσια για να την κάνεις. Και το μόνο κόμμα που έχει κότσια όχι μόνο να την κάνει αλλά και να την υλοποιήσει είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας».

Παρά την ομοιότητα των δύο υπερβάσεων όμως, οι περιπτώσεις δεν είναι ακριβώς ίδιες. Το ΚΚΕ τίμησε τον Χατζιδάκι μετά θάνατον, ενώ τον Ξαρχάκο εν ζωή, εξασφαλίζοντας τη σύμφωνη γνώμη του. Τεράστια διαφορά και μεγάλη επιτυχία.

Αλλάζει κάτι στο ΚΚΕ; Facebook Twitter
Οι ερμηνευτές Νατάσα Μποφίλιου, Γιώργος Νταλάρας, Δήμητρα Γαλάνη και Μανώλης Μητσιάς συμμετέχουν στη συναυλία η οποία είναι αφιερωμένη στον μουσικοσυνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο από την Κ.Ε. του ΚΚΕ, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), στο Νέο Φάληρο, Σάββατο 14 Γενάρη 2023. Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Για το καλλιτεχνικό κομμάτι της συναυλίας δεν χρειάζεται να πω πολλά. Ακούστηκαν τραγούδια πασίγνωστα και πολυτραγουδισμένα, από τρεις σημαντικούς ερμηνευτές της παλιάς γενιάς και τρεις της νεότερης, ενώ η ενορχήστρωση τα έκανε να ακούγονται φρέσκα, σημερινά. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ξαρχάκος τις τελευταίες δεκαετίες λειτουργεί περισσότερο ως ενορχηστρωτής και διευθυντής ορχήστρας παρά ως συνθέτης, με συνέπεια το προσωνύμιο «μαέστρος» που του αποδίδεται να του ταιριάζει περισσότερο απ' ό,τι θα ταίριαζε σε οποιονδήποτε άλλο συνάδελφό του.

Γι' αυτό δεν χρειάζεται να μιλήσω άλλο για τον Ξαρχάκο. Το μέγεθός του είναι αδιαμφισβήτητο. Θέλω όμως να πω για τον Δημήτρη Κουτσούμπα, τον οικοδεσπότη, που, για μένα τουλάχιστον, υπήρξε η αποκάλυψη της βραδιάς.

Κατάλαβα ότι είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει και αγαπάει βαθιά και ουσιαστικά το τραγούδι. Στο τέλος της συναυλίας, αφού χάρισε στον Ξαρχάκο έναν πίνακα του Γιώργη Βαρλάμου, έμεινε πάνω στη σκηνή μέχρι το κλείσιμο της βραδιάς. Όλοι οι τραγουδιστές τραγούδησαν με παρεΐστικη διάθεση τέσσερα μεγάλα σουξέ («Φτωχολογιά», «Άπονη ζωή», «Μάτια βουρκωμένα», «Υπομονή»), κι αυτός εκεί, παρών, με το μικρόφωνο διακριτικά χαμηλωμένο, να τραγουδά υπό τη διεύθυνση του μαέστρου. Είναι μια συμπεριφορά που δεν έχουμε συνηθίσει από κανέναν αρχηγό κόμματος, αν εξαιρέσουμε τη φυσαρμόνικα του Λεωνίδα Κύρκου.

Μα το πιο σημαντικό κομμάτι της βραδιάς ήταν ο λόγος του Κουτσούμπα πριν την έναρξη της συναυλίας. Αποφεύγοντας τα τετριμμένα και τις κοινοτοπίες, μέσα σ' ένα συναρπαστικό ημίωρο, ο Γενικός Γραμματέας εκφώνησε έναν λόγο χωρίς καμιά λέξη περιττή, καθόλου ξύλινο. Ήταν μια ομιλία που μαρτυρούσε βαθιά γνώση του συνόλου του έργου του τιμώμενου συνθέτη και ειλικρινή αγάπη γι' αυτό. Θέλω να σταθώ σε δύο σημεία της ομιλίας αυτής.

Αλλάζει κάτι στο ΚΚΕ; Facebook Twitter
Το πιο σημαντικό κομμάτι της βραδιάς ήταν ο λόγος του Δημήτρη Κουτσούμπα πριν την έναρξη της συναυλίας. Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Το ένα έχει να κάνει με τη μουσική. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας εξήρε το soundtrack του Ξαρχάκου για την ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», λέγοντας μεταξύ άλλων: «Είναι δε, αξιοθαύμαστη και ίσως μοναδική στον Ξαρχάκο, η ανιδιοτέλεια με την οποία προσεγγίζει το αντικείμενό του. Προκειμένου να εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο το περιεχόμενο και την ατμόσφαιρα του έργου που καλείται να αποδώσει μουσικά, χωρίς ίχνος ματαιοδοξίας, δεν διστάζει να εγκαταλείψει το κατακτημένο προσωπικό του ύφος, αξιοποιώντας οποιοδήποτε μουσικό υλικό διαθέτει στην καλλιτεχνική φαρέτρα του, όπως για παράδειγμα το στοιχείο της pop στο κινηματογραφικό έργο ''Κορίτσια στον ήλιο''». 

Είναι κι αυτό μια υπέρβαση, να αποδέχεται το ΚΚΕ την pop μουσική, ενώ στο παρελθόν τη στηλίτευε ως ξενόφερτο είδος, δάκτυλο του ιμπεριαλισμού.

Μα το πιο ουσιαστικό, βαθιά πολιτικό κομμάτι της ομιλίας του ήταν το ακόλουθο: 

«Να συμβάλουμε με την πρωτοπόρα δράση μας να ανέβει το πολιτιστικό μορφωτικό επίπεδο, να ανέβει ο αγώνας όλων, για την ουσιαστική προστασία των θυμάτων κάθε είδους βίας, ιδιαίτερα των παιδιών, της νεολαίας, των γυναικών, των μεταναστών, των ηλικιωμένων, των αναπήρων συνανθρώπων μας, εναντίον κάθε είδους ρατσισμού, αποξένωσης, λόγω φύλου, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού».

Αλλάζει κάτι στο ΚΚΕ; Facebook Twitter
Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη. Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Το ΚΚΕ αρχίζει επιτέλους να μιλάει για το φύλο, για τη σεξουαλικότητα. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Τον περασμένο Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή μια συζήτηση με θέμα «Ερωτικές σχέσεις, συμβίωση, γάμος: Είναι ατομικά δικαιώματα;», με ομιλήτρια την Ελένη Μπέλλου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Αποσπάσματα εκείνης της ομιλίας αναρτήθηκαν στο 902.gr, ενώ ένα τριαντασέλιδο άρθρο, βασισμένο στην ίδια ομιλία, δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης (ΚΟΜΕΠ, τχ. 5-6, Οκτώβρης-Δεκέμβρης 2022). Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα εμφανώς αμήχανο άρθρο, που περισσότερο ανοίγει ερωτήματα παρά δίνει απαντήσεις. Σε κάποια σημεία μάλιστα είναι τόσο δυσνόητο που, εντελώς διαισθητικά, φαντάζομαι ότι δεν γράφτηκε μόνο από την υπογράφουσα συντάκτριά του αλλά αποτέλεσε προϊόν ιδεολογικής επεξεργασίας και διαπραγμάτευσης. Παρ' όλα αυτά είναι σημαντικό, γιατί θέτει ζητήματα που μέχρι πρότινος αποτελούσαν ταμπού για ένα κόμμα φορτωμένο τις σταλινικές αποσκευές.

Η έστω μικρή όμως αναφορά του Κουτσούμπα στο ζήτημα των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού αποτελεί μια τομή. Μια ακόμα υπέρβαση. Άλλο να γράφονται αυτά σε έναν κομματικό ιστότοπο ή σε ένα κομματικό έντυπο κι άλλο να λέγονται από τα χείλη του ίδιου του Γενικού Γραμματέα, σε μια εκδήλωση στην οποία παρευρίσκονται χιλιάδες κόσμου.

Πολλοί μίλησαν και έγραψαν για την ανοιχτωσιά του ΚΚΕ, που τόλμησε να διοργανώσει μια ιστορική συναυλία τιμώντας έναν «δεξιό» συνθέτη. Μα εγώ όλο αυτό το βίωσα ως ένα πολιτικό άνοιγμα. Και παρότι δεν κατάφερα να βρω παρέα και πήγα μόνος, δεν ένιωσα στιγμή μόνος, μες στη μεγάλη αγκαλιά που ανοίχτηκε εκεί.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ