Ειδήσεις που περνούν στα ψιλά και είναι πιο σημαντικές από το μαλλί ενός υπουργού

Sevastakis
Θα ήταν ένα δείγμα καλής στροφής αν κάποιες «δεύτερες» ειδήσεις γίνονταν πρώτες· αν τις ιεραρχούσαμε ψηλότερα και από πολιτική άποψη. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
των τελευταίων ημερών του Απριλίου. Δεύτερης και τρίτης τάξης νέα, δηλαδή από αυτά που παραπέφτουν σε τίτλους στα κάτω ή στα πλαϊνά του άξονα της επικαιρότητας. Διαβάζω: «ανίχνευση τοξικών χημικών στα ευρωπαϊκά κρασιά» (και σε βιολογικής καλλιέργειας), συγκεκριμένα πως εντοπίστηκε τριφθοροξικό οξύ με προέλευση τα παρασιτοκτόνα. Η συγκεκριμένη ουσία είναι υποπροϊόν των λεγόμενων PFAs ή «αιώνιων χημικών» και σε κάποια μπουκάλια κρασί βρέθηκε εκατό φορές πάνω από την ποσότητα που έχει ανιχνευθεί και στο πόσιμο νερό. Την ίδια περίοδο, άλλη έρευνα αποκαλύπτει πως όλα τα δείγματα εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου στη γαλλική αγορά βρέθηκαν να περιέχουν ίχνη πλαστικοποιητών και παραγώγων πετρελαίου.  

Εδώ δεν μιλάμε για κάποια οργανωμένη απάτη και νοθεία, γι’ αυτά τα κυκλώματα που χρησιμοποιούν επικίνδυνες χρωστικές, λάδια μπαταριών ή αμφίβολα σπορέλαια με εξάπλωση στην αγορά των συμβατικών και των βιολογικών προϊόντων. Έχουμε να κάνουμε με την αλυσίδα της κανονικής παραγωγής, όχι με τις «παραβατικές εξαιρέσεις» για τις οποίες και μόνο ενδιαφέρονται οι επίσημες αρχές.

Υποθέτω ότι ειδήσεις σαν αυτές με το κρασί και το λάδι περιγράφουν τη σύγχρονη εκδοχή του τραγικού: την απουσία διεξόδου για τον ατομικό χρήστη και καταναλωτή, ακόμα και για εκείνον/-η που θα έκανε την επιλογή (διαθέτοντας και την αντίστοιχη αγοραστική δυνατότητα και την ενημέρωση) κατανάλωσης ποιοτικών και, θεωρητικώς, πιο υγιεινών προϊόντων. Όπως λένε πολλοί, σχολιάζοντας πικρόχολα ή σχεδόν παραιτημένα τέτοια ευρήματα, «δεν έχουμε σωσμό». Φαντάζομαι έτσι ότι με αυτά τα δεδομένα –που έχουν πυκνώσει τον τελευταίο καιρό– αντιλαμβάνεται κανείς την πολύ σχετική αξία της λεγόμενης ατομικής επιλογής όπως και την αυταπάτη μιας προσωπική ή οικογενειακής σανίδας σωτηρίας σε συνθήκες όπου το όλο σύστημα παραγωγής και διανομής, συσκευασίας και τυποποίησης επιμολύνεται με «αιώνια χημικά», μικροπλαστικά, τοξικά συντηρητικά κ.λπ.

Η σύγχρονη άκρα δεξιά κλείνει το μάτι στην πιο παραδοσιακή, αδιάφορη για θέματα υγείας και περιβάλλοντος κουλτούρα, στην κρεοφαγική, «παλαιοαρσενική» και πετρελαιοβόρα λογική.

Δεν είχα όμως την πρόθεση να γράψω για το ελαιόλαδο με τους πλαστικοποιητές και το κρασί με το τριφθοροξικό οξύ χωρίς κάτι άλλο κατά νου, πιο κοντά, ας πούμε, στην κλίση αυτών των άρθρων. Στέκομαι σε μια άλλη είδηση αυτών των ημερών που αφορά την κυβέρνηση Τραμπ. Μιλάμε συγκεκριμένα για τον αμφιλεγόμενο υπουργό Υγείας του Τραμπ, τον Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ. Ξέρουμε κάποια πράγματα γι’ αυτόν, ότι, για παράδειγμα, την περίοδο του Covid ήταν προσωπικότητα του αντιεμβολιαστικού στρατοπέδου και πως έχει έλθει πολλές φορές σε σύγκρουση με την επιστημονική κοινότητα για μια σειρά λεπτά θέματα. Κατά τα φαινόμενα, o Κένεντι Τζούνιορ θυμίζει φιγούρες οικείες και σ’ εμάς, ανθρώπους που μέσα από τον εναλλακτισμό και την ανορθόδοξη προσέγγιση ιατρικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων ήρθαν αρκετά κοντά στην πολιτική άκρα δεξιά.

Τώρα, ωστόσο, ο ίδιος άνθρωπος τόλμησε να πει κάτι απολύτως επιβεβαιωμένο και από την πιο συμβατική ιατρική: ότι η ζάχαρη είναι άχρηστη και βλαβερή και ότι η βιομηχανία των επεξεργασμένων τροφίμων και ποτών έχει μεγάλες ευθύνες για τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων ζάχαρης και άλλων γλυκαντικών σε τεράστιο φάσμα προϊόντων, ιδίως σε όσα κατευθύνονται στα παιδιά. Ένας υπουργός του Τραμπ, στέλεχος μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης, ανοίγει μέτωπο και με τους κολοσσούς της διατροφής και των σνακ (ιδίως αυτών των τελευταίων), ζητώντας τους να συμμορφωθούν σε πιο αυστηρές νόρμες.

Δεν μπορώ να αποφύγω την ιδεολογική ανάλυση γιατί, όπως καταλαβαίνουμε, το πράγμα έχει και μια τέτοια διάσταση. Αυτήν τη στιγμή η αμερικανική κυβέρνηση αναστέλλει τη χρηματοδότηση προγραμμάτων της ΝΑΣΑ για τη μελέτη της κλιματικής αλλαγής. Και, φυσικά, ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος ενσαρκώνει τον πολιτισμό των ορυκτών καυσίμων και της προτεραιότητας των εξορύξεων έναντι κάθε περιβαλλοντικού και υγειονομικού κανόνα. Έρχεται, λοιπόν, ένας Κένεντι Τζούνιορ και μιλάει για τους επιβαρυντικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Τι δείχνει αυτό το παράδειγμα; Κυρίως την ανάγκη να πάρουν σοβαρά επάνω τους αυτά τα θέματα άλλες πολιτικές δυνάμεις, τα πιο ανεξάρτητα τμήματα της επιστημονικής κοινότητας και οι ίδιοι οι πολίτες. Γιατί είναι θέματα υλικά και όχι απλώς πολιτισμικά, δηλαδή θέματα λαϊκά και όχι, όπως παρουσιάζονται συχνά, μεσοαστικές αγωνίες πολυτελείας ή γούστα «ατομικής επιλογής».

854
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βλέπουμε όμως και κάτι άλλο, πως ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται η σύγχρονη άκρα δεξιά είναι ευφυής. Από τη μια κλείνει το μάτι στην πιο παραδοσιακή, αδιάφορη για θέματα υγείας και περιβάλλοντος κουλτούρα, στην κρεοφαγική, «παλαιοαρσενική» και πετρελαιοβόρα λογική που αντιστοιχεί σε μια αντίληψη της ανάπτυξης και της ευμάρειας προηγούμενων εποχών. Από την άλλη, επιμέρους κλάδοι και φιγούρες της νέας ακροδεξιάς ευαισθητοποιούνται στους κινδύνους του τεχνολογικού επιταχυντικού καπιταλισμού ή, όπως ο Κένεντι Τζούνιορ, εντοπίζουν πραγματικά προβλήματα και μπορεί και να έρχονται σε σύγκρουση με ισχυρά συμφέροντα.

Στην άλλη πλευρά του λόφου, όμως, κυριαρχεί αμηχανία, έλλειψη ενδιαφέροντος και απουσία αιχμών, πέρα από τα εγκώμια στον ορθολογισμό ή την αντίθεση στον νεοφιλελευθερισμό. Από πολιτική άποψη, το πρόβλημα της διατροφικής ασφάλειας και κυρίως η σπουδαιότητα που θα είχαν αληθινοί περιορισμοί και απαγορευτικές παρεμβάσεις σε μια άναρχη αγορά δεν βρίσκει πολλούς ενδιαφερόμενους. Θα έκανε κάποιος την «κακιά σκέψη» ότι όπως οι δεξιοί φροντίζουν να μη συγκρούονται με εκκλησιαστικούς κύκλους και σωματεία αποστράτων, έτσι και στην αριστερά (μετριοπαθή ή πιο ριζοσπαστική) πανικοβάλλονται μη τύχει και χάσουν ψήφους στα σωματεία των χημικών ή στους τεχνολόγους τροφίμων, στους αγρότες ή στους γεωπόνους και σε όλους όσοι υπερασπίζονται, με σημαντικές εξαιρέσεις φυσικά, το υπάρχον αγροβιομηχανικό και παραγωγικό μοντέλο.

Επιστρέφοντας στην αρχή του κειμένου, θα ήταν νομίζω ένα δείγμα καλής στροφής αν κάποιες «δεύτερες» ειδήσεις γίνονταν πρώτες· αν τις ιεραρχούσαμε ψηλότερα και από πολιτική άποψη. Αφού το λάδι, το κρασί, το ψωμί είναι κατά τι σημαντικότερα από την άχρωμη κομματική μικρομαγειρική ή από κοσμοϊστορικά γεγονότα όπως η εμφύτευση μαλλιών στο κεφάλι του δικού μας υπουργού Υγείας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ: «Η ζάχαρη είναι δηλητήριο» – Νέα επίθεση στη βιομηχανία τροφίμων

Διεθνή / Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ: «Η ζάχαρη είναι δηλητήριο» – Νέα επίθεση στη βιομηχανία τροφίμων

Ο Υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ κλιμακώνει τη μάχη του κατά της επεξεργασμένης διατροφής, χαρακτηρίζοντας τη ζάχαρη «δηλητήριο» και ανακοινώνοντας συμφωνία για την αφαίρεση συνθετικών χρωστικών έως το 2026
LIFO NEWSROOM
ΗΠΑ: Οι υγειονομικές αρχές δεν θα είναι σε θέση να αποκαλύψουν τα αίτια του αυτισμού τον Σεπτέμβριο

Διεθνή / Οι ΗΠΑ δεν θα αποκαλύψουν τελικά τον Σεπτέμβριο τα αίτια της «επιδημίας αυτισμού»

Η απάντηση στη δήλωση του υπουργού Υγείας Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, που θέλει τα αποτελέσματα της έρευνας για τα αιτία της «επιδημίας του αυτισμού» τον συγκεκριμένο μήνα
LIFO NEWSROOM
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Οπτική Γωνία / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ