Αυτή η φλόγα δεν θα σβήσει ποτέ

Αυτή η φλόγα δεν θα σβήσει ποτέ Facebook Twitter
Aρχετυπικά Χριστούγεννα: «Ιt's a wonderful life» του Φρανκ Κάπρα.
6

Υπάρχει ένα όχι τόσο γνωστό τραγούδι του Σαββόπουλου που μιλάει για τις άχαρες Πρωτοχρονιές της εφηβείας «με τους μεγάλους» αλλά και τις κατοπινές  / «Ύστερα γιόρταζες με φίλους σ΄ ένα δωμάτιο καπνού / το θαύμα πάλι ήταν αλλού / στις παιδικές Πρωτοχρονιές σου / στο χρόνο που άλλαζε μαζί σου / πριν μεγαλώσει η αντίστασή σου» / ακόμα με κυνηγάει αυτό το θαύμα που τόσο ωραία περιγράφει ο Σαββόπουλος στις «Πρωτοχρονιές του ραδιοφώνου» / είχε πάντα μια εξωτική μαγεία αυτή η μέρα που για μένα συνδέθηκε και με την ανακάλυψη της Αθήνας / για εβδομάδες ζούσα με την προσδοκία της οικογενειακής συγκέντρωσης το βράδυ της Παραμονής Πρωτοχρονιάς στο μαγικό σπίτι της θείας μου της Μάτας στην οδό Μιχαήλ Βόδα / τότε δεν είχα ιδέα που πέφτει η Μιχαήλ Βόδα, μου έφτανε ότι θα έμπαινα στο παραμυθένιο νεοκλασικό με τα δύο πατώματα, την στιβαρή ξύλινη σκάλα και, κυρίως, στην τεράστια κουζίνα όπου ένας μικρός στρατός από ζωηρές, καπάτσες, ακούραστες γυναίκες ετοίμαζαν το δείπνο της σημαντικής αυτής νύχτας πάνω σε ατελείωτους πάγκους και νεροχύτες από μάρμαρο /για το εξάχρονο ή επτάχρονο που ήμουν στα τέλη της δεκαετίας του '70 η διαδρομή από το σπίτι μας στη Νέα Σμύρνη μέχρι τον υποβλητικό αυτό δρόμο με τα θαλερά, γερμένα δέντρα αποκτούσε διαστάσεις κανονικής εκδρομής / η «Αθήνα» ήταν ένας άγνωστος κόσμος και η Συγγρού έμοιαζε στα μάτια μου τουλάχιστον με την 5η Λεωφόρο / καρφωνόμουν στο παράθυρο προσπαθώντας να ρουφήξω όσες περισσότερες εικόνες μπορούσα / το Φιξ στα τελευταία του, Στύλοι Ολυμπίου Διός, λεωφόρος Αμαλίας, το Ζάππειο, ο Κήπος, η Βουλή, το Σύνταγμα με τα φωταγωγημένα ξενοδοχεία, η Πανεπιστημίου, τα ωραία κτίρια της Πατησίων / καφενεία, καταστήματα που ήξερα από τις σακούλες της μητέρας μου, μεγάλα χαρτοπωλεία, το Μούγερ με τα αγαπημένα μου παπούτσια («ο Μούγερ, ο Μούγερ!!!», σχεδόν ούρλιαζα, σε έκσταση), διάσημα παιχνιδάδικα, ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος από Αθήνα και ζωή / φτάνοντας στο σπίτι της θείας ήμουν ήδη ευτυχισμένος / αλλά πίσω από την παλιά, επιβλητική πόρτα με περίμενε ακόμα περισσότερη ευτυχία, τόση που νόμιζα ότι θα σκάσω / αν η μητέρα μου ήταν «μοντέρνα» και "«εργαζόμενη» η θεία Μάτα ήταν ακριβώς το αντίθετο / αφοσιωμένη νοικοκυρά, με αφράτα, τσιτωμένα μάγουλα που δεν χόρταινα να φιλάω / παντού  στο σπίτι επικρατούσε η ωραία βαβούρα των σπιτιών που ξεχειλίζουν από ζωή, πολυκοσμία και χαρά / μεσήλικες, παππούδες, γιαγιάδες, παιδάκια και δυο - τρεις έφηβοι, οι μόνοι που υποθέτω δεν θα έβρισκαν τόσο συναρπαστική τη βραδιά / ο μοναδικός μου φόβος εκείνες τις ώρες ήταν μην έρθει κάποιο άλλο παιδάκι και μου ζητήσει να «παίξουμε»/ αν και πάντα μου έκαναν εντύπωση τα πολλά παιχνίδια του μεγαλύτερου σε ηλικία ξαδέλφου μου (που τα είχε παρατήσει εδώ και καιρό) ήξερα πως δεν είχα καμία όρεξη να σπαταλήσω τον χρόνο μου παίζοντας στρατιωτάκια ή Playmobil / αυτά ήταν για άλλες ημέρες/ σήμερα θα τριγυρνούσα από δωμάτιο σε δωμάτιο παρατηρώντας τους «μεγάλους» ή θα τρύπωνα στην κουζίνα / εκεί οι τροφαντές γυναίκες (ήταν όλες άραγε οικιακές βοηθοί; αποκλείεται!) θα με σήκωναν ψηλά, θα με ρήμαζαν στα φιλιά και θα με άφηναν να δοκιμάσω ένα σωρό λιχουδιές / εγώ απλά τις αγαπούσα / αργότερα θυμάμαι την ιεροτελεστία της αλλαγής του χρόνου με το κλείσιμο του γενικού και το τραγούδι που με συγκινούσε από νεογέννητο νομίζω /  σήμερα, 30τόσα χρόνια μετά, το σπίτι της Μιχαήλ Βόδα είναι ακόμα στη θέση του / για να μου θυμίζει τις καλύτερες Πρωτοχρονιές της παιδικής μου ηλικίας / η θεία Μάτα, αν και υπήρχε εναλλακτική λύση στην Κηφισιά, επιμένει να ζει σ' αυτό το μαγικό μέρος παρά τη σχεδόν μαζική φυγή των παλιών γειτόνων της / «καλέ, δεν θα πάμε πουθενά, εδώ είναι το σπίτι μας!», μου είπε πριν λίγες εβδομάδες όταν την συνάντησα στους δικούς μου, το ίδιο γελαστή και όμορφη, με τα χαρούμενα μάτια της ανοιχτά και πιο λαμπερά από ποτέ / φέτος, που πολλοί πιστεύουν ότι δεν έχουν λόγους να γιορτάσουν, καταπτοημένοι από τα προβλήματα και το κλίμα της εποχής, ας εμπιστευθούν τις παιδικές πρωτοχρονιές, τότε που το θαύμα ήταν όντως αλλού / κι όταν το ποτήρι της γιορτής υψωθεί, θυμηθείτε πως είμαστε φτιαγμένοι από τα χαμόγελα και τα μάτια των δικών μας ανθρώπων / αυτούς γιορτάζουμε κι αυτή η φλόγα δεν θα σβήσει ποτέ / (καλή χρονιά σε όλους!).

Από την στήλη της LIFO, Urban Lab του 2012

Οπτική Γωνία
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΜΑΡΙΑ ΕΠΕΞ Ιμπραϊμ Τραορέ: Είναι άραγε ο φιλόδοξος πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο ο «Αφρικανός Τσε Γκεβάρα του 21ου αιώνα» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος με πολύ προσεγμένη δημόσια εικόνα;

Οπτική Γωνία / Ιμπραΐμ Τραορέ: O «Τσε Γκεβάρα της Αφρικής» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος;

Για κάποιους είναι η «φωνή των κολασμένων» της Μαύρης Ηπείρου και η ενσάρκωση του αντιαποικιοκρατικού ιδεώδους. Για άλλους, πάλι, ένας ακόμα τυχοδιώκτης στρατιωτικός που έγινε «λαϊκός ήρωας» με τη συνδρομή της AI.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Οπτική Γωνία / «Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε από τα βάσανά της»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Το πότε και υπό ποιες συνθήκες κατανοούμε και συμπάσχουμε με έναν δολοφόνο αποκαλύπτει πολλά για τις αξίες και τις προτεραιότητές μας. 
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Ούτε που κατάλαβα πως δεν υπήρχαν τελείες. Στα σχόλια το είδα κι απόρησα. Τόσο συναρπαστικό το κείμενο. Σε άλλη περίπτωση θα το είχα οπωσδήποτε παρατηρήσει και χλευάσει. Σ' ευχαριστώ φίλε.
Το να γράψει κανείς ένα κείμενο τέτοιας έκτασης, χωρίς τελείες, και να εξακολουθεί να είναι ευανάγνωστο, είναι τουλάχιστον αξιόλογο από πλευράς κειμενογραφίας. Ο νομπελίστας Σαραμάγκου (και όχι μόνο), έγραφε ολόκληρες σελίδες, χωρίς να χρησιμοποιεί τελείες, γιατί απλά μπορούσε. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το διαφορετικό, ειδικά όταν όταν εκφράζει τόσο όμορφες εικόνες και συναισθήματα. Εξάλλου, η τέχνη ασπάζεται την προτωτυπία τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα και αντιστρόφως. Πολύ όμορφο κείμενο!
Δεν καταλαβαίνουν το πρωτότυπο οι δύο σχολιαστές λόγω έλλειψης ισοδύναμων εμπειριών.Δεν είναι πρόσθεση προτάσεων και παραγράφων.Μια ταινία ευτυχίας της παιδικής ηλικίας είναι.Βάζουν τελείες σε μια ταινία;