Η Ρομαφοβία είναι ο τελευταίος αποδεκτός ρατσισμός

Η Ρομαφοβία είναι ο τελευταίος αποδεκτός ρατσισμός Facebook Twitter
Για τους Έλληνες Ρομά μοιάζει σα να μπορεί να λέει και να γράφει κανείς ό,τι στερεοτυπικό και ρατσιστικό και χολερικό και ισοπεδωτικό έχει στο μυαλό του. Φωτ.: Eurokinissi
0

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΦΤΕΡΑ οι υπόλοιποι ρατσισμοί –ίσα-ίσα μοιάζουν να απενοχοποιούνται και να αναζωπυρώνονται μέρα με τη μέρα–, τουλάχιστον όμως τηρούνται κάποια προσχήματα.

Για τους Έλληνες Ρομά, τους τσιγγάνους, τους γύφτους, μοιάζει σα να μπορεί να λέει και να γράφει κανείς ό,τι στερεοτυπικό και ρατσιστικό και χολερικό και ισοπεδωτικό έχει στο μυαλό του, χωρίς καμιά συνέπεια, ούτε ποινική ούτε κοινωνική.

Η συντριπτική πλειοψηφία κόβει λάσπη, αλλάζει πεζοδρόμιο, κουμπώνεται και φεύγει μακριά. Ούτε να τους βλέπει θέλει ούτε να τους ξέρει. Αποτελούν το αιώνιο Άλλο. 

Λίγες ώρες μόνο μετά το συμβάν και με την οργή να ξεχειλίζει για το νέο αυτό περιστατικό εγκληματικής αστυνομικής αυθαιρεσίας, ο πρωθυπουργός βρήκε την ώρα να εξαγγείλει χριστουγεννιάτικο μποναμά για την αστυνομία, ως επιβράβευση του έργου της.

Ακόμα και το προοδευτικό, το εξ ορισμού ευαισθητοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας δεν σκοτώνεται ακριβώς να τους προσφέρει «ορατότητα» και «συμπερίληψη» όπως κάνει με άλλες μειονότητες.

Συγχρόνως κάνει τα στραβά μάτια για τις συνθήκες ακραίου κοινωνικού και χωροταξικού αποκλεισμού που ζει η μεγάλη πλειοψηφία του Ρομ πληθυσμού αλλά και για τις αρχέγονες αμαρτίες της κοινότητας: τον εγκλωβισμό των νεαρών μελών, την καταπίεση των γυναικών, τους «πρώιμους» γάμους, τα παιδιά που γεννάνε παιδιά, την παιδική εργασία, την παιδική κακοποίηση.   

Καίτοι γέννημα-θρέμμα Έλληνες πολίτες, δεν χωράνε στην προβολή του Έθνους. Η ίδια τους η φύση, η ίδια τους η ταυτότητα είναι ύποπτη, απειλητική, αποκρουστική. Κι αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, συμβαίνει και αλλού στην Ευρώπη, με ποικίλες διαβαθμίσεις. Ούτε και η (εύκολη) στοχοποίησή τους από τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες φαίνεται να λειτουργούν με την επίγνωση ότι καμιά πόλη δεν θα καεί ποτέ για χάρη ενός σκοτωμένου από αστυνομικά πυρά Ρομά. Κι ας είναι μόλις 16 χρονών. 

Στη μεγάλη πανευρωπαϊκή έρευνα-δημοσκόπηση που είχε διεξάγει πριν από τρία χρόνια το Pew Research Center σχετικά με τις μειονότητες, η Ελλάδα βρέθηκε στην τρίτη θέση όσον αφορά τη λεγόμενη Ρομαφοβία (72% αρνητική άποψη, 25% θετική). Πρώτη αναδείχθηκε η Ιταλία (83% αρνητική άποψη για τους Ρομά) στο συγκεκριμένο πεδίο, πήραμε όμως το αίμα μας πίσω κερδίζοντας την πρωτιά στον αντισημιτισμό ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. (38% αρνητική άποψη για τους Εβραίους, πάνω κι από Σλοβακίες, Ουγγαρίες, Πολωνίες και τους λοιπούς συνήθεις υπόπτους). 

Δεν μπορώ να φανταστώ όμως ότι μπορεί να συνέβη ποτέ σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η χθεσινή νοσηρή συγκυρία. Λίγες ώρες μόνο μετά το συμβάν και με την οργή να ξεχειλίζει για το νέο αυτό περιστατικό εγκληματικής αστυνομικής αυθαιρεσίας, ο πρωθυπουργός βρήκε την ώρα να εξαγγείλει χριστουγεννιάτικο μποναμά για την αστυνομία, ως επιβράβευση του έργου της.

Δεν πάμε καθόλου καλά – ούτε θεσμικά, ούτε κοινωνικά, ούτε και σε κανένα άλλο σημαντικό για τους πολλούς επίπεδο. Δεν πειράζει, αρκεί που πάμε καλά τουριστικά.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ