Χρωματιστή πριονοκορδέλα

Χρωματιστή πριονοκορδέλα Facebook Twitter
«Η γυνή να φοβήται τον άνδρα», το πρώτο μεγάλο θύμα αυτής της θλιβερής ιστορίας, που μάλιστα προβλήθηκε και σε κινηματογράφους στη νέα «μπεζ» εκδοχή του.
0



ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ
 κατά την άχαρη και συνήθως μάταιη διαδικασία του ζάπινγκ στην έρημο των τηλεοπτικών καναλιών που μοιάζει με όαση για το μάτι μια παλιά ασπρόμαυρη ελληνική ταινία που εμφανίζεται ξαφνικά. Ειδικά αν είναι από τις καλές του λεγόμενου εμπορικού / βιομηχανικού σινεμά. Δυστυχώς όμως, όλο και πιο συχνά πλέον κινδυνεύει ο ταλαίπωρος τηλεθεατής να πέσει πάνω σε μια από τις «επιχρωματισμένες» βερσιόν που λυμαίνονται με τις θανατερές παστέλ αποχρώσεις τους το τηλεοπτικό τοπίο εδώ και μια τετραετία περίπου όταν και ξεκίνησε επίσημα αυτό το κακό. Μόνο κάτι σινεφίλ σπασίκλες είχαν γκρινιάξει τότε, ενώ η κρατούσα άποψη φαινόταν να αντιμετωπίζει ως «καλοδεχούμενη», «επαγγελματική» και «καλαίσθητη» αυτή την εκτρωματική και εντελώς αχρείαστη εξέλιξη. Λες και είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και χαρίζουμε στον κόσμο έγχρωμες τηλεοράσεις για ν’ ανοίξει το μάτι του.  

Ώρες-ώρες τρέμω την στιγμή που θα εμφανιστεί ξαφνικά στην οθόνη έγχρωμη και παρδαλή η «Δεσποινίς Διευθυντής» ή ο Δημήτρης Χορν στο «Αλίμονο στους νέους» ντυμένος στα πράσινα να χοροπηδά σαν Ιρλανδός καλικάντζαρος στα στενά της Πλάκας, θα πάθω αποπληξία και δεν θα βρίσκεται κανείς κοντά για να με συνεφέρει.

Και καλά πες, δεν θα πεθάνουμε κιόλας για περιπτώσεις όπως «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» (αυτή η χαζομάρα με τον Βουτσά και την σουπερμαντολίνη) που πετυχαίνω διαρκώς τελευταία σε όλο το νέο χρωματιστό της μεγαλείο. Όταν πρόκειται όμως για ταινίες βαθιά αγαπημένες και ποικιλοτρόπως άξιες όπως «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» (το πρώτο μεγάλο θύμα αυτής της θλιβερής ιστορίας, που μάλιστα προβλήθηκε και σε κινηματογράφους στη νέα «μπεζ» εκδοχή του) ή ο «Μπακαλόγατος» («Της κακομοίρας») , το αποτέλεσμα είναι τραγικό και πονάει (το βλέμμα, το μυαλό και την ψυχή). Το ίδιο ισχύει ακόμα και για λιγότερο σημαίνουσες πλην όμως στιλάτες και καλοφτιαγμένες (στην αρχική εκδοχή τους) περιπτώσεις όπως «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδας» ή το «Διακοπές στην Κέρκυρα» που είδα με απόγνωση (όσο άντεξα) πλημμυρισμένο με αφύσικα χρώματα πριν από μερικές μέρες και δυστυχώς δεν μπορώ να ξε-δώ.   

Ώρες-ώρες τρέμω την στιγμή που θα εμφανιστεί ξαφνικά στην οθόνη έγχρωμη και παρδαλή η «Δεσποινίς Διευθυντής» ή ο Δημήτρης Χορν στο «Αλίμονο στους νέους» ντυμένος στα πράσινα να χοροπηδά σαν Ιρλανδός καλικάντζαρος στα στενά της Πλάκας, θα πάθω αποπληξία και δεν θα βρίσκεται κανείς κοντά για να με συνεφέρει.

Ακόμα κι αν καταπίναμε όμως αυτές τις «επιχρωματισμένες» εκδοχές δημοφιλών ασπρόμαυρων ταινιών (υποθετικά μιλάμε, στην πραγματικότητα δεν χωνεύονται με τίποτα), δεν παύουν να παραμένουν εξοργιστικές οι διάφορες άλλες χειρουργικές παρεμβάσεις που βλέπει εδώ και χρόνια με τρόμο ο θεατής στις «ανανεωμένες» κόπιες πολλών άλλων ταινιών που έχει επιμεληθεί ειδικά για την τηλεόραση η ίδια εταιρεία (Καραγιάννης – Καρατζόπουλος): Εμβόλιμο υλικό (συχνά μεταγενέστερο), «εγκάθετοι» τίτλοι αρχής και τέλους, σφαγείο αρχικών και τελικών σεκάνς, χασάπικο μετα-μοντάζ, πετσόκομμα σκηνών, ρυθμού και αφήγησης, φριχτές γραμματοσειρές και άλλα θλιβερά και απαράδεκτα.  

Απεχθάνομαι να χρησιμοποιώ το συλλογικό / εθνικό πρώτο πληθυντικό («δεν είμαστε λαός» κλπ), εν προκειμένω όμως γίνεται για άλλη μια φορά φανερό το πόσο μας λείπει ακόμα και μια βασική  αντίληψη περί προστασίας πολιτισμικής κληρονομιάς και πολύτιμου αρχειακού υλικού κάθε είδους. Δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει καταγγελίες από τους υπεύθυνους φορείς και τα διάφορα σωματεία του κινηματογραφικού χώρου με τα πενταψήφια αρχικά (αν έχουν γίνει και δεν το γνωρίζω, ζητώ συγνώμη) ενάντια στην κακοποίηση αυτών των ταινιών, ακόμα και των πιο ταπεινών και καταφρονεμένων εξ αυτών; 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

κακογιάννης

Ημερολόγιο / Κύριε Κακογιάννη, μού είπαν ότι είστε μόνος. Αληθινά μόνος.

Αυτή η συνέντευξη δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 1986 στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Είχα συναντήσει τον Κακογιάννη στο σπίτι του, στου Φιλοπάππου. Ψηφιοποιείται πρώτη φορά. 
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
O ελληνικός κινηματογράφος την εποχή του κορωνοϊού: Πώς θα γυριστούν νέες ταινίες;

Οθόνες / O ελληνικός κινηματογράφος την εποχή του κορωνοϊού: Πώς θα γυριστούν νέες ταινίες;

Αναβολές, ακυρώσεις, προσαρμοσμένα σενάρια, οργουελικές συνθήκες και πρωτόκολλα γυρισμάτων και η ανάγκη προσέλκυσης ξένων παραγωγών στην Ελλάδα συνθέτουν αυτήν τη στιγμή τον εγχώριο κινηματογραφικό χάρτη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι μεταφέρει το πνεύμα του Κουροσάβα στη Νέα Υόρκη του σήμερα

Daily / Highest 2 Lowlest: Ο Σπάικ Λι φέρνει τον Κουροσάβα στη σημερινή Νέα Υόρκη

Η νέα ταινία του «μαέστρου» από το Μπρούκλιν, διαθέσιμη εδώ και λίγες μέρες στο Apple TV+, αποτελεί ένα συναρπαστικό ριμέικ του αστυνομικού θρίλερ «High and Low» του Ιάπωνα σκηνοθέτη, έξι δεκαετίες μετά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ