Δέκα λόγοι που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι ο πιο δυνατός και εξελίξιμος ηθοποιός της γενιάς του

Δέκα λόγοι που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι ο πιο δυνατός και εξελίξιμος ηθοποιός της γενιάς του Facebook Twitter
2

Γιατί ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, υποψήφιος και συναισθηματικό φαβορί στα Όσκαρ, είναι ο πιο δυνατός και ακόμη εξελίξιμος ηθοποιός της γενιάς του; Δέκα λόγοι που μπορεί να του χαρίσουν το Όσκαρ για τον «Λύκο της Wall Street».

  

  • Για να μην πελαγώσουμε στις παράπλευρες λεπτομέρειες, είναι καλός ηθοποιός. Ήταν καλός από μικρός και συνεχίζει να εξελίσσεται. Το κοινό του τον παρακολουθεί, τον ακολουθεί, τον αγαπάει, και προστίθενται κι άλλοι, χωρίς απώλειες στο δρόμο. Το μαλακό του πρόσωπο συχνά διχάζει, αλλά δεν το μοστράρει χωρίς λόγο, ή σε ταινίες όπου απουσιάζει ο χαρακτήρας στους ρόλους του. Και δεν έχει καταφύγει στο δεκανίκι του υπερήρωα, ή του δανεικού χαρακτήρα, όπως έχουν κάνει, μετά και τον Παγκόσμιο Πόλεμο Ζ με τον Μπραντ Πιτ, όλοι μα όλοι οι υπολογίσιμοι.
  • Κατόρθωσε, με τη βοήθεια της τύχης φυσικά, να γίνει είδωλο όχι με ένα εποχιακό έπος, όπως η Χαραυγή, ή ένα μοδάτο πυροτέχνημα, όπως το Grease, αλλά με ένα ολοκληρωμένο πολυοσκαρικό μελόδραμα, που πήρε διαστάσεις φαινομένου, χωρίς να είναι κόμικ, sequel, ή εφετζίδικο, νεανικό, ή κωμικό εργάκι. Και να φανταστείτε πως στον Τιτανικό ήταν ελαφρώς λάθος για το ρόλο απέναντι στην Κέιτ Γουίνσλετ, αλλά και στο ύφος της περιόδου, χωρίς να φταίει εκείνος.
  • Αντί να βουλιάξει μετά τον Τιτανικό, έκανε ένα διάλειμμα και ανέκτησε τον περίφημο έλεγχο της καριέρας του χωρίς προβλήματα. Μια ασήμαντη ταινιούλα, το Don's Plum, που γύρισε περίπου στο φιλικό, γύρω στο 1996, και δεν ήθελε με τίποτε να παιχτεί στις ΗΠΑ, κατάφερε να την μπλοκάρει και τελικά προβλήθηκε ανεπαίσθητα εκτός συνόρων.
Δέκα λόγοι που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι ο πιο δυνατός και εξελίξιμος ηθοποιός της γενιάς του Facebook Twitter
  • Χειρίστηκε αξιοπρεπώς την απουσία του από την πεντάδα των ερμηνειών στην απονομή του 1998, παρά το νεαρόν της ηλικίας του και παρότι ο Τιτανικός είχε 14 συνολικά υποψηφιότητες. Γενικότερα, έχει αντιμετωπίσει με ευγένεια και αθλητική στωικότητα την χασογκολιά του στα βραβεία, χωρίς να επιδείξει εμπάθεια ή πικρία.
  • Ανάρρωσε ταχέως από τις αλήτικες μέρες της γαϊδουρεφηβείας του. Ίσως γιατί δεν κυνηγούσε ουσίες αλλά γυναίκες - η παλιοπαρέα του, άλλωστε, είχε το όνομα Pussy Posse.
  • Προσέξτε τους σκηνοθέτες με τους οποίους έχει συνεργαστεί: Κάμερον, Ίστγουντ, Ταραντίνο, Σκορσέζε, Σπίλμπεργκ, Νόλαν, Μπόιλ, Σκοτ, Μέντες, Λούρμαν, Άλεν. Η αφρόκρεμα. Αν είναι να μάθεις, ας μάθεις από τους καλύτερους. Και δεν είναι μόνο σοβαρός και αγέλαστος στους ρόλους του. Στο Celebrity ήταν φοβερά αυτοσαρκαστικός και η σκηνή με τα καλώδια στον Λύκο ήταν παραληρηματικά αστεία, χάρις και σε αυτόν. Με εξαίρεση την Ανιέσκα Χόλαντ, δεν έχει τολμήσει με μη αγγλόφωνους (ο Λάσε Χάλστρομ δεν πιάνεται), αλλά δεν είναι και υποχρεωτικό να το κάνει - αν ζούσε στα 70ς, όλο και κάποιος Γκοντάρ ή Μπερτολούτσι θα του προέκυπτε. Μετά τον Ντε Νίρο, ο Σκορσέζε βρήκε τον άνθρωπο του, και μάλιστα δήλωσε πως ο Ντι Κάπριο είναι ο μόνος που τον εμπνέει να συνεχίζει να γυρίζει ταινίες.
  • Αν και παίζει σε ταινίες που υπογράφουν σκηνοθέτες με όραμα, και πολλές φορές θα περίμενε κανείς να κυκλοφορήσει η φήμη πως έκανε σημαντικό σκόντο στην αμοιβή του για να μην παρακωλύσει τον προϋπολογισμό, δεν έχει ακουστεί κάτι τέτοιο. Και δεν κατηγορήθηκε ποτέ πως εκείνος τα έπιασε χοντρά με τις συμφωνίες που έκανε, ενώ η παραγωγή μπήκε μέσα και η ταινία ζημιώθηκε. Και αυτό, διότι η συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει, έχουν πάει περίφημα στο box office. Ακόμη και το ιδιοσυγκρασιακό Τζάνγκο, ή και δύσκολα projects, όπως το Inception, που θριάμβευσε.
  • Γι' αυτό δεν πέφτει εύκολα από τα 20 εκατομμύρια δολάρια ανά ταινία, ποσόν που αυξάνεται με τα ποσοστά του από την παραγωγή. Λόγω του αλάνθαστου «ιστορικού» του, παραμένει ο πρώτος σε επιλογή στη γενιά του, και διαβάζει σενάρια πριν προλάβουν να κιτρινίσουν από την ατελέσφορη γύρα, ή να λερωθούν από τους καφέδες και τις δαχτυλιές των συναδέλφων του.
  • Δεν έχει ιστορικό κακής συμπεριφοράς προς τους συναδέλφους και τους συνεργάτες του. Το αντίθετο, λέγεται πως είναι ένας τρυφερός και ευγενικός τύπος, που δεν του λείπει το χιούμορ και διακρίνεται για την πίστη και την σταθερότητα του. Τον έχω συναντήσει προσωπικά δύο φορές σε διάστημα 16 χρόνων, και έχω, έστω και στο ελάχιστο χρόνο που μας δίνεται κάθε φορά, οργανωμένη σκέψη, αμεσότητα στην επαφή και φιλική συμπεριφορά, που ξεπερνά τον στεγνό επαγγελματισμό. Ξέρει τι λέει, και δεν είναι αναξιοπρεπώς χαριτωμένος.
  • Δεν έχει λασπωθεί από την ηθικολογική λογική των tabloids, με γάμους, διατροφές και διαζύγια. Εργένης είναι, ότι νομίζει κάνει, λογαριασμό δεν δίνει σε κανέναν, παιδιά-σκυλιά δεν έχει στο κεφάλι του, δεν απλώνει τα προσωπικά του σαν μπουγάδα στα περίπτερα, και η στρατιά των μοντέλων που έχουν φιγουράρει στο πλευρό του δεν τον έχουν βλάψει. Μάλλον έχουν καλλιεργήσει τη φήμη του χαλαρού-μποέμ-λάτρη του ωραίου.
Δέκα λόγοι που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι ο πιο δυνατός και εξελίξιμος ηθοποιός της γενιάς του Facebook Twitter
  • Είναι πολιτικά ορθός. Και σωστός, διότι δεν έχει σκορπίσει το ενδιαφέρον του σε πολλούς ευγενικούς σκοπούς. Πράσινος και οικολογικός, με ένα ντοκιμαντέρ, την 11η Ώρα, να τεκμηριώνει τα επιχειρήματα του, και προσεγμένες κινήσεις, που δίνουν την εντύπωση του ψύχραιμου διαβασμένου.
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

2 σχόλια
O πιο υπερτιμημένος ηθοποιός. Διεκπεραιωτικός σε εξαιρετικούς κατά τα άλλα ρόλους, καθώς τον έχουν εμπιστευτεί σε ομολογουμένως ξεχωριστές ταινίες. Πρόσωπο φύσει αδύναμο να αποτυπώσει έντονο συναίσθημα και τελικά να πείσει. Παρακολουθώντας τον, σχεδόν σε κάθε φιλμ, φαντασιώνομαι στη θέση του κάποιον Edward Norton ή έστω έναν Christian Bale. Στην οθόνη βλέπω έναν άνθρωπο που προσπαθεί να με πείσει ότι υποκρίνεται κάποιον άλλο. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι καλό. Κι αν θεωρήσω ότι ήμουν προκατειλημμένος μαζί του, την ίδια προκατάληψη είχα και για τον παγερά αδιάφορο Matthew McConaughey, στην προ Dallas Buyers Club εποχή φυσικά. Για μένα ο McConaughey αξίζει όλα τα βραβεία φέτος. Αυτήν την ανατροπή εύχομαι να πετύχει κάποτε κι ο Leo.
Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο κατάφερε να αποτινάξει από πάνω του τον ρόλο του Τζακ στον Τιτανικό κάνοντας σοφές επιλογές στις επόμενες ταινίες που έπαιξε. Το θεωρώ μεγάλη μαγκιά του και του βγάζω το καπέλο. Δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα. Για μένα θα πρέπει να πάρει το Οσκαρ. Κι αν άλλος το ΄΄δικαιούται΄΄ φέτος, δεν με ενδιαφέρει. Ας του το έδιναν νωρίτερα.