Oumuamua: Το μυστηριώδες αντικείμενο μπορεί να είναι θραύσμα ενός κόσμου που μοιάζει με τον Πλούτωνα

Ο πρώτος γνωστός διαστρικός επισκέπτης του ηλιακού μας συστήματος δεν είναι ούτε κομήτης ούτε αστεροειδής και δεν μοιάζει με πούρο, όπως θεωρούσαν αρχικά οι επιστήμονες. 

Μια νέα μελέτη λέει ότι το μυστηριώδες αντικείμενο είναι πιθανότατα ένα κατάλοιπο ενός κόσμου που μοιάζει με τον Πλούτωνα και έχει σχήμα μπισκότου.

Οι αστρονόμοι του πανεπιστημίου της Αριζόνα αναφέρουν ότι το περίεργο αντικείμενο των 45 μέτρων φαίνεται πως είναι από κατεψυγμένο άζωτο, όπως ακριβώς και η επιφάνεια του Πλούτωνα και ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Ποσειδώνα, ο Τρίτωνας.

Οι συγγραφείς της μελέτης, Άλαν Τζάκσον και Στίβεν Ντετς, πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα κομμάτι που προέκυψε από μια διάσπαση σε έναν παγωμένο πλανήτη που καλύπτεται από άζωτο, πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια.

Η διάσπαση αυτή έκανε το μυστηριώδες κομμάτι να αποκολληθεί και να ταξιδέψει εκτός του δικού του αστρικού συστήματος μέχρι να φτάσει στο δικό μας.

Το κοκκινωπό αντικείμενο πιστεύεται ότι είναι ένα κομμάτι, του οποίου τα εξωτερικά στρώματα εξατμίζονται από την κοσμική ακτινοβολία και, πιο πρόσφατα, από τον ήλιο.

Ονομάζεται Oumuamua, δηλαδή ανιχνευτής στα χαβανέζικα, προς τιμήν του παρατηρητηρίου στη Χαβάη που το ανακάλυψε το 2017.

Είναι ορατό μόνο ως σημείο φωτός εκατομμυρίων μιλίων μακριά και εικάζεται ότι προήλθε πέρα ​​από το ηλιακό μας σύστημα, επειδή η ταχύτητα και η διαδρομή του υποδηλώνουν ότι δεν ήταν σε τροχιά γύρω από τον ήλιο ή οτιδήποτε άλλο.

Το μόνο άλλο αντικείμενο που επιβεβαιώθηκε ότι έχει απομακρυνθεί από ένα άλλο σύστημα αστεριών και έχει φτάσει στο δικό μας είναι ο κομήτης 21 / Borisov, που ανακαλύφθηκε το 2019.

Το Oumuamua έμοιαζε με έναν αστεροειδή αλλά η ταχύτητά του είναι όμοια με εκείνη ενός κομήτη. Σε αντίθεση με έναν κομήτη όμως, δεν έχει ορατή ουρά.

Οι εικασίες για το αν είναι κομήτης ή αστεροειδής ήταν αρκετές ενώ ακούστηκε ακόμα και η πρόταση ότι θα μπορούσε να είναι και ένα εξωγήινο τεχνούργημα.

«Όλοι ενδιαφέρονται για τους εξωγήινους, και ήταν αναπόφευκτο ότι αυτό το πρώτο αντικείμενο εκτός του ηλιακού μας συστήματος θα έκανε τους ανθρώπους να σκεφτούν τους εξωγήινους», είπε ο Ντετς.

«Αλλά είναι σημαντικό στην επιστήμη να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα. Αναλύοντας τη λάμψη, το μέγεθος και το σχήμα του αλλά και το γεγονός ότι προωθήθηκε εδώ από διαφυγούσες εκπομπές, που δεν παρήγαγαν μία ορατή ουρά, οι Τζάκσον και Ντετς σχεδίασαν υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία τους βοήθησαν να προσδιορίσουν ότι το Oumuamua ήταν πιθανότατα ένα κομμάτι πάγου από άζωτο, που σταδιακά διαβρώνεται.

Τα δύο άρθρα δημοσιεύτηκαν από την Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση και παρουσιάστηκαν επίσης στο φετινό συνέδριο σεληνιακής και πλανητικής επιστήμης.

Δεν δέχονται όλοι οι επιστήμονες ωστόσο, τη νέα εξήγηση. Ο Άβι Λόεμπ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ αμφισβητεί τα ευρήματα και εμμένει στην υπόθεσή του, ότι το αντικείμενο φαίνεται να είναι περισσότερο τεχνητό παρά φυσικό. Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο από έναν εξωγήινο πολιτισμό, ίσως ένα ελαφρύ πανί. Το πρόσφατο βιβλίο του Extraterrestrial: The First Sign of Intelligent Life Beyond Earth (Εξωγήινοι: Το πρώτο σημάδι της ευφυούς ζωής πέρα από τη Γη), ασχολείται με το θέμα.

Δεδομένου ότι το Oumuamua δεν είναι ούτε κομήτης ούτε αστεροειδής, ούτε κάτι που έχουμε ξαναδεί «δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε ως κάτι συνηθισμένο, όπως υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες», έγραψε ο Λόεμπ την Τετάρτη.

«Αν αναλογιστούμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, πρέπει να αφήσουμε την υπόθεση της τεχνητής προέλευσης στο τραπέζι των συζητήσεων και να συλλέξουμε περισσότερα στοιχεία πάνω σε αντικείμενα της ίδιας κλάσης».

Όταν το Oumuamua βρέθηκε στην πιο κοντινή του απόσταση από τη Γη, φάνηκε να έχει πλάτος έξι φορές μεγαλύτερο από το πάχος του. Αυτές είναι χοντρικά οι αναλογίες μιας γκοφρέτας ενός μπισκότου Oreo, παρατήρησε ο Ντετς.

Πλέον, έχει περάσει εδώ και καιρό, πέρα ​​από την τροχιά του Ουρανού, πάνω από 2 δισ. μίλια μακριά και είναι πολύ μικρό για να το δει κανείς, ακόμη και με το τροχιακό τηλεσκόπιο του Χαμπλ. Ως αποτέλεσμα, οι αστρονόμοι θα πρέπει να βασιστούν στις αρχικές τους παρατηρήσεις και, ελπίζουμε, να συνεχίσουν να βελτιώνουν τις αναλύσεις τους, είπε ο Τζάκσον.

Όταν το αντικείμενο αρχίσει να εγκαταλείπει το ηλιακό μας σύστημα γύρω στο 2040, η αντιστοιχία πλάτους προς πάχος θα έχει μειωθεί σε 10 προς 1, σύμφωνα με τον Ντετς. «Άρα ίσως το Oumuamua να έμοιαζε με ένα μπισκότο όταν το είδαμε, αλλά σύντομα θα είναι κυριολεκτικά τόσο επίπεδο όσο μια τηγανίτα».

Με πληροφορίες του Guardian