Το 1980, εν μέσω στρατιωτικής δικτατορίας στη Βραζιλία, ένας γνωστός συνδικαλιστής, ο οποίος πρωτοστατούσε στο μαζικό κίνημα και στις απεργίες των εργαζόμενων της βιομηχανίας του μετάλλου, συνελήφθη και φυλακίστηκε για 31 ημέρες, αφού κρίθηκε ένοχος της κατηγορίας περί «διατάραξης της εθνικής τάξης».
Αυτή ήταν η μόνη εμπειρία στη φυλακή για τον Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, εμβληματική μορφή της βραζιλιάνικης αριστεράς που πρωταγωνίστησε στο πολιτικό σκηνικό της χώρας του τις τελευταίες δεκαετίες κι εξελέγη δυο φορές πρόεδρος.
Αλλά σήμερα, στα 72 του χρόνια, έχει βρεθεί αντιμέτωπος με ποινή κάθειρξης 12 ετών και ενός μήνα για δωροληψία και ξέπλυμα χρήματος.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας απέρριψε το αίτημα των συνηγόρων του να παραμείνει ελεύθερος ωσότου εξαντληθούν τα ένδικα μέσα που διαθέτει και ο Λούλα αναμένεται να οδηγηθεί στη φυλακή εντός ημερών, πιθανόν ακόμα και σήμερα.
Ο Λούλα, τότε επικεφαλής του συνδικάτου των μεταλλουργών, συνελήφθη τη 19η Απριλίου 1980, στις 06:30, στο σπίτι του, στο Σάου Μπερνάρντου ντους Κάμπους, όχι μακριά από το Σάου Πάουλου, και μετήχθη στη Διεύθυνση Πολιτικής και Κοινωνικής Τάξεως (DOPS) της μεγαλούπολης.
Εκεί βασανίστηκαν εκατοντάδες άνθρωποι επί δικτατορίας.
Πάντως το 2014, όταν είχε καταθέσει ενώπιον της Εθνικής Επιτροπής Αλήθειας, ο Λούλα είχε πει πως τον «μεταχειρίστηκαν αξιοπρεπώς». Του είχε δοθεί άδεια εξόδου δύο φορές, για να δει την οικογένειά του και για να πάει στην κηδεία της μητέρας του.
Του επιτρεπόταν να διαβάζει εφημερίδα. Μία φορά, του επετράπη ακόμη και να δει στην τηλεόραση έναν αγώνα της αγαπημένης του ποδοσφαιρικής ομάδας, της Κορίνθιανς.
Την πρώτη εβδομάδα της κράτησής του, έκανε απεργία πείνας σε ένδειξη υποστήριξης προς τους συντρόφους του που απεργούσαν στα εργοστάσια. Η απεργία διακόπηκε κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του.
Για τον Λούλα, η φυλάκισή του μετατράπηκε σε πολιτική επιτυχία.
«Αν οι στρατιωτικοί ήξεραν τι θα συνέβαινε μετά τη σύλληψή μου, ασφαλώς δεν θα είχαν καμιά διάθεση να με συλλάβουν», θα δήλωνε ο Λούλα αρκετά χρόνια αργότερα.
Μετά την αποφυλάκισή του, τον Μάιο του 1980, ο Λούλα εξελέγη πρόεδρος του νεοσύστατου τότε Κόμματος Εργαζομένων (PT), με το οποίο θα αναδεικνυόταν στην προεδρία της χώρας το 2003 για πρώτη φορά.
Το 1981, ο Λούλα είχε εξάλλου καταδικαστεί από στρατοδικείο να εκτίσει τριάμισι χρόνια φυλάκιση διότι είχε παραβιάσει τον νόμο περί δημόσιας ασφάλειας που τελούσε τότε σε ισχύ -είχε προτρέψει και πάλι τους εργαζόμενους να κατέβουν σε απεργία- πριν αφεθεί ελεύθερος.
σχόλια