Ήταν πριν από τέσσερα χρόνια όταν έγινε γνωστό πως στη Δανία ξεκινούσε η δημιουργία μίας επαναστατικής μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα καίει απόβλητα αντί για ορυκτά καύσιμα και που η στέγη της θα χρησιμεύει ως πίστα για σκι.

 

Το Amager Resource Center της Κοπεγχάγης χαιρετίστηκε αρχικά ως ένα ορόσημο δημόσιας αρχιτεκτονικής. Οι αρχιτέκτονες θέλησαν να ενσωματώσουν τον «παράγοντα ψυχαγωγία» σε ένα «άχαρο» βιομηχανικό κτίριο. Σκοπός ήταν, εν μέρει, να αυξηθεί η συνείδηση σχετικά με την κατανάλωση ενέργειας και την επίδρασή της στον πλανήτη.

 

 

 

 

Αυτή η εξαιρετική ιδέα αποτελεί πλέον πραγματικότητα, καθώς η πίστα σκι CopenHill ανοίγει για το κοινό αυτό το Σαββατοκύριακο. Οι σκιέρ και οι snowboarders μπορούν να γλιστρήσουν στην πλαγιά των 450 μέτρων, με εντυπωσιακή θέα στον ορίζοντα της Κοπεγχάγης και της Σουηδίας. Υπάρχουν ειδικά μονοπάτια για δρομείς και πεζοπόρους, καθώς και η δυνατότητα ανάβασης στην κορυφής της κατασκευής στα 85 μέτρα. Στους πρόποδες του CopenHill, υπάρχει εστιατόριο για τους σκιέρ ή εκείνους που θέλουν να παραλείψουν τις αθλητικές δραστηριότητες.

 

Η οροφή της μονάδας παραγωγής ηλεκτρική ενέργειας, αξίας 610,22 εκατομμυρίων ευρώ άρχισε να λειτουργεί το 2017 και μισθώνεται σε έναν ανεξάρτητο φορέα που εκμεταλλεύεται τις εγκαταστάσεις αναψυχής. Το CopenHill χρεώνει 220 κορώνες (30,06 ευρώ) για μια ώρα στις πλαγιές του αλλά και την υποχρεωτική ασφάλιση. Τα μονοπάτια πεζοπορίας είναι προσβάσιμα στο κοινό κατά τις ώρες λειτουργίας χωρίς κόστος.

 

 

 

Ο αρχιτέκτονας Bjarke Ingels που σχεδίασε το CopenHill, περιγράφει το έργο ως ανέγερση ενός αλπικού βουνού για να προσθέσει ενδιαφέρον στην επίπεδη τοπογραφία της Δανίας. «Η ιδέα για την πλαγιά του σκι προήλθε από το γεγονός ότι η Κοπεγχάγη έχει κρύο κλίμα με αρκετούς μήνες χιόνι, χωρίς όμως να έχει απολύτως κανένα βουνό», δήλωσε, εξηγώντας ότι οι κάτοικοι πρέπει να ταξιδέψουν αρκετές ώρες με το αυτοκίνητο για να φτάσουν στις πραγματικές πλαγιές του σκι στη Σουηδία.

 

Η στέγη δεν θα λειτουργεί μόνο ως πίστα σκι, αλλά και ως ένα «πραγματικό βουνό» με δασική έκταση, μονοπάτι πεζοπορίας αλλά και τοίχους αναρρίχησης.