Δρόμοι, ποτάμια, τείχη και χωράφια λειτουργούν σαν «ζώνες ανάσχεσης» για να διαχωρίζουν τους ανθρώπους με βάση το εισόδημά τους, την καταγωγή τους και την κοινωνική τους θέση.
Η ανισότητα στον πλανήτη είναι μια μάχη που κρατά αιώνες, διαμορφώνει το χάρτη της γης και που είναι ευδιάκριτη ακόμη και από ψηλά. Μπορεί οι εικόνες αυτές να μην αποκαλύπτουν το τεράστιο χάσμα στην υγεία, την παιδεία και τη διαβίωση, αλλά εύκολα κανείς διαμορφώνει την σύγκρουση των δύο κόσμων και την απομόνωση στην ανάπτυξη.
Σε όλον τον κόσμο, τα οικοδομικά συμπλέγματα -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- παρουσιάζουν κοινωνικές και οικονομικές διαφορές.
Αυτές οι «ανισότητες» εισοδήματος και πρόσβασης σε εκπαίδευση, υγεία και υποδομή προφανώς και δημιουργούν αντιθέσεις, που ωστόσο δεν γίνονται πάντα αισθητές.
Για πολλούς αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς τους, οπότε οι χωροταξικές διαφορές περνούν συχνά απαρατήρητες.
Ο φωτογράφος Johnny Miller εξηγεί: «Οι ανισότητες στον τρόπο ζωής είναι μερικές φορές δύσκολο να παρατηρηθούν από το έδαφος. Πολύ συχνά, κοινότητες προνομιούχες με τεράστιο πλούτο απέχουν μόλις λίγα μέτρα από καλύβες, παραπήγματα και τρισάθλιες συνθήκες διαβίωσης».
Η σειρά φωτογραφιών «Unequal Scenes» φιλοδοξεί να απεικονίσει «τις πιο Άνισες Σκηνές στον κόσμο όσο πιο αντικειμενικά γίνεται».
Οι αεροφωτογραφίες του Johnny Miller τραβήχτηκαν με τη χρήση drone και το πρότζεκτ ξεκίνησε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, όπου φωτογράφισε για πρώτη φορά τις πληγές του Απαρτχάιντ. Πρόσφατα επέκτεινε τη δουλειά του σε πόλεις στις ΗΠΑ, το Μεξικό, την Τανζανία, την Κένυα και την Ινδία.
σχόλια