Οι διάττοντες Περσείδες, η εντυπωσιακή θερινή βροχή «πεφταστεριών», ξεκινά αυτή την εβδομάδα και θα κορυφωθεί, όπως κάθε χρονιά, στα μέσα του Αυγούστου.
Οι Περσείδες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. και προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης.
Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ, διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη «γειτονιά» της Γης ανά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Η επόμενη κοντινή διέλευσή του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο μέλλον.
Τα μετέωρά του ζυγίζουν το καθένα λιγότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση που αγγίζει τους 1.650 βαθμούς Κελσίου, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.
Σύμφωνα με τη NASA, οι Περσείδες προσφέρουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος. Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα.
Για να παρατηρήσει κανείς όσο το δυνατόν περισσότερες Περσείδες, καλό θα είναι να μην βρίσκεται σε περιοχή με μεγάλη φωτορύπανση και να φροντίσει το οπτικό πεδίο από το σημείο που βρίσκεται να του προσφέρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του σκοτεινού ουρανό. Με λίγη τύχη, οι διάττοντες αστέρες μπορούν να φωτογραφηθούν με ευρυγώνιο φακό σε ρύθμιση διαδοχικών λήψεων μεγάλης διάρκειας.
Αν και φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους, είναι ορατές σχεδόν σε όλα τα σημεία του ουρανού.
Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 14 έως 17 Ιουλίου και πυκνώνουν σταδιακά έως τις 24 Αυγούστου. Το φαινόμενο αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα της ανατολής του ήλιου πλησιάζει κανείς, τόσο πιθανότερο είναι να παρατηρήσει τις Περσείδες διά γυμνού οφθαλμού.
σχόλια