Ο Μαραθώνιος που μoυ έμαθε τι θα πει ευτυχία

Ο Μαραθώνιος που μoυ έμαθε τι θα πει ευτυχία Facebook Twitter
O Μαραθώνιος πονάει, αλλά σε κάνει ευτυχισμένο. Κι αυτό μετριέται σε καρδιοχτύπια όχι σε κράμπες
0

«Έχω ένα φίλο που... δεν πάει καλά. Τρέχει συνέχεια και την Κυριακή έκανε πάλι τον Μαραθώνιο της Αθήνας...»

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει μια παρεμφερή φράση περιγραφής των «τρεχαλατζήδων» κάθε φύλου, φυλής και ηλικίας, σωματοδομής, γούστου ή αισθητικής, οι οποίοι ξεχύνονται στους δρόμους προκαλώντας τις αντοχές τους σε σώμα και πνεύμα;

Ο Μαραθώνιος είναι ο ορισμός της πρόκλησης, αλλά και της ισοπέδωσης των διακρίσεων. Όπως άλλωστε οφείλει να είναι ο αθλητισμός.

Αυτά τα 42χλμ δρόμου –συν τα επιπλέον 195 μέτρα στο φινάλε που όλοι λησμονούν να τα αναφέρουν, σε μια αυθαίρετη και άδικη στρογυλλοποίηση για εκείνον τον φουκαρά που νιώθει τα κάτω άκρα του να καίνε στην Ηρώδου Αττικού– αν μιλούσαν θα είχαν πολλές ιστορίες να πουν. Σκέψεις, ζωές, σχέσεις ανθρώπων και στόχοι, δεμένα σφιχτά όλα μαζί στα κορδόνια ενός ζευγαριού αθλητικών παπουτσιών.

Οι περισσότεροι, που ξεκινούν το μεγάλο στοίχημα του Μαραθωνίου δεν το κάνουν για να αισθανθούν οι ίδιοι πρωταθλητές, αλλά για να αφιερώσουν τον αγώνα τους σε έναν σκοπό μετατρέποντας κάθε στάλα ιδρώτα, κάθε χιλιόμετρο, κάθε ανάσα, σε προσωπικά στοιχήματα ή σε αναλλοίωτες αξίες, κάποιες εκ των οποίων θολώνουν στην σύγχρονη κοινωνία.

«Έχω μάθει ότι το να τελειώνεις ένα μαραθώνιο δεν είναι απλά μία αθλητική επιτυχία. Είναι μία απόδειξη ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο» ξεσηκώνουν την, κλισέ πια στην δρομική κοινότητα, φράση του συγγραφέα Τζον Χανκ όσοι το τόλμησαν. Ένα κοκτέιλ διαφορετικών προσωπικοτήτων, μια απερίγραπτη μίξη ίδιων υλικών σε ξεχωριστά πρόσωπα, τα οποία στήνονται κατά χιλιάδες στην αφετηρία στο στάδιο του Μαραθώνα.

Την περασμένη Κυριακή, για τρίτη φορά ο γράφων τερμάτισε τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Με ρωτούν: γιατί; Πάντα υπάρχει απάντηση. Οι περισσότεροι, που ξεκινούν το μεγάλο στοίχημα του Μαραθωνίου δεν το κάνουν για να αισθανθούν οι ίδιοι πρωταθλητές, αλλά για να αφιερώσουν τον αγώνα τους σε έναν σκοπό μετατρέποντας κάθε στάλα ιδρώτα, κάθε χιλιόμετρο, κάθε ανάσα, σε προσωπικά στοιχήματα ή σε αναλλοίωτες αξίες, κάποιες εκ των οποίων θολώνουν στην σύγχρονη κοινωνία.

Τρέχοντας και φέτος την αυθεντική διαδρομή προσπέρασα και με προσπέρασαν φυσιογνωμίες και τύποι, που εύκολα διαπίστωνες γιατί το κάνουν. Προσπέρασα και με προσπέρασαν όμως και απλοί δρομείς. Γιατί όλοι όσοι το τολμούν δικαιούνται να αποκαλούνται δρομείς ακόμη και αν, προδομένοι από την άτιμη την ενέργεια, περπατήσουν κάποια κομμάτια της διαδρομής. Αυτοί λοιπόν οι απλοί δρομείς κρατούσαν σφιχτά μέσα τους τον λόγο για τον οποίο επέβαλαν στον εαυτό τους αυτήν την δοκιμασία. Τόσο δυνατά όσο έσφιγγαν μετά από ώρες το μετάλλιο με την πράσινη κορδέλα.

Στο ταξίδι, λοιπόν, του φετινού Μαραθωνίου της Αθήνας συνάντησα διάφορες δρομικές μορφές. Πριν μας τακτοποιήσουν στα μπλοκ αφετηρίας ένιωσα στο πετσί μου την αγωνία φίλων που έβλεπαν τον ήλιο να ανεβαίνει απειλητικός για τις επιδόσεις στις οποίες στόχευαν. Στην αφετηρία ξεκινήσαμε μαζί με έναν άνδρα, που εκ πρώτης όψεως ο σωματότυπός του κάθε άλλο παρά Μαραθωνοδρόμο θύμιζε. Το πίστευε, το έβλεπα ξεκάθαρα στα μάτια του.

Στην πορεία αντάμωσα έναν ηλικιωμένο κύριο, που αντί για τα σούπερ μοντέρνα τεχνικά μπλουζάκια της τάδε ή της δείνα εταιρείας, φορούσε μια φανέλα με τυπωμένη την φωτογραφία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Από το 1983, ο κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας διεξάγεται στη μνήμη του. Τον ευχαρίστησα που μας θύμισε τον συμβολισμό και εκείνος μου απάντησε: «Να τρέχουμε για αξίες αγόρι μου».

Λίγο παρακάτω τα βήματά μου συναντήθηκαν με τον κορυφαίο όλων. «Είστε η έμπνευση μας» του ομολόγησα, κι ο 91χρονος Στέλιος Πρασσάς με βαριά τα πόδια και ελαφριά καρδιά στον 31ο του Αυθεντικό, μου χαμογέλασε με έναν αναστεναγμό. Μετά από αυτό συνειδητοποιείς πως το τρέξιμο είναι η μεγαλύτερη μεταφορά της ζωής, διότι παίρνεις από εκείνο ό,τι δίνεις.

Αναγνώρισα τον γνωστό ηθοποιό Θανάση Αλευρά που έτρεξε για την Ελευθερία. Για την ακρίβεια συνόδευε την Ελευθερία Τόσιου, μια φοιτήτρια με κινητικά προβλήματα.  Αργότερα με πέρασαν σαν αέρας οι «Ιπτάμενες Χήνες», συνοδεύοντας παιδιά σε αμαξίδια. Και σε μια ζόρικη ανηφόρα, συναντήθηκα με τους «Δρομείς Ελπίδας». Με τρία αμαξίδια αυτήν φορά - με τρία νεαρά άτομα με αναπηρία. Μέλος του κι εγώ για αρκετά χρόνια στάθηκα να ανταλλάξουμε κουράγια. «Μάνο πάρε με εσύ» μου φώναξε ο Δημητράκης και κάπου εκεί όσα προγραμμάτιζα για τον «δικό μου» Μαραθώνιο πήγαν περίπατο. Σπρώχνοντας το αμαξίδιο, για δεύτερη φορά μετά το 2019, και τραγουδώντας-πάνε κι οι ανάσες- μαζί του στις ανηφόρες, μπορεί να άδειασα από ενέργεια, αλλά γέμισα από ευτυχία.

Ρωτάμε και ξαναρωτάμε τι είναι ευτυχία. Ευτυχία, λοιπόν, σημαίνει να βλέπεις ένα πρόσωπο που υποφέρει να χαμογελά, και να ξέρεις ότι είσαι ο λόγος πίσω από αυτό.

Με λίγα λόγια ο Μαραθώνιος πονάει, αλλά σε κάνει ευτυχισμένο. Κι αυτό μετριέται σε καρδιοχτύπια όχι σε κράμπες.

Και η πιο μεγάλη παρακαταθήκη του είναι ο ψίθυρος στις παρέες των θεατών: «κι εμείς του χρόνου».

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ