Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020

Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020 Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης/ LIFO
0

Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020 Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης/ LIFO

 

 

ΕΚΕΙ γύρω στις 2:30 με 3:00 το πρωί, ξαφνικά όλα γαληνεύουν. Οι τελευταίοι συνταξιούχοι που κατοικοεδρεύουν μέχρι αργά στο βόρειο σημείο της πλατείας στα τραπεζοκαθίσματα ενός κλειστού καφέ αποσύρονται στα σπίτια τους, οι νεαροί μετανάστες που περιφέρονται άσκοπα (με σκοπό) σε όλο το μήκος και πλάτος της μικρής πλατείας μαζεύονται σε πηγαδάκια να πουν τα δικά τους, οι εξοπλισμένοι σαν αστακοί άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ αντικριστά από την πιάτσα των ταξί, περιμένουν πότε θα περάσει η βάρδια τους να φύγουν για τα νοικοκυριά τους, κάποιοι μεσήλικες περιφέρονται εδώ κι εκεί, ποιος ξέρει τι εξακολουθεί να τους κρατάει η νύχτα έξω, τα δύο περίπτερα σαν φάροι φεγγοβολάν όπως και το γωνιακό ζαχαροπλαστείο, όπου μέχρι αργά συνωστίζεται στα υπαίθρια σκαμπό του ένα ποικίλο πλήθος αντρών.

Αλλά όσο η νύχτα προχωράει επικρατεί σχεδόν απόλυτη ησυχία. Τότε, αν αποφασίσει κανείς να περιπλανηθεί μέσα στην πλατεία Βικτώριας, εκεί που ο Δήμος Αθηναίων απέσυρε τα παγκάκια για να αποτρέψει τη διαμονή μεταναστών, θα αντικρύσει μια θλιβερή εικόνα που ακυρώνει τον στόχο της δημοτικής αρχής: δεκάδες ανθρώπους, κυρίως οικογένειες με μικρά παιδιά να κοιμούνται κατάχαμα. Μια απέραντη στρωματσάδα που όμως δεν είναι από διασκεδαστική επιλογή, γιατί η καλοκαιρινή ζέστη τους οδήγησε στα πατώματα δίπλα στα δένδρα και κάτω από τον έναστρο ουρανό. Είναι γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν που αλλού να μείνουν, στέγη να ζήσουνε αξιοπρεπώς, τα παιδιά τους να μην ξαπλώνουν στα περβάζια και στα πλακάκια, δίπλα σε κατσαρίδες και ποντίκια, εκεί που καθημερινά περπατάνε χιλιάδες περαστικοί.

 

Μοναδική πολυτέλεια τα στρωσίδια τους, και οι ντορβάδες που έχουν για προσκεφάλι. Μια θυσία πιστεύοντας σε ένα όνειρο, ότι θα ζήσουν μια καλύτερη ζωή στην πολιτισμένη και δημοκρατική Ευρώπη, έχοντας αφήσει πίσω μια καταπιεστική, φτωχιά και βίαιη πατρίδα.

 

Το βλέπεις στα απελπισμένα βλέμματα όσων μέσα στην νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος και είναι καρφωμένοι στα κινητά τους, συνομιλώντας και στέλνοντας μηνύματα σε φίλους και συγγενείς που τους περιμένουν στις μεγάλες οικονομίες του ευρωπαϊκού Βορρά. Μέσα από το σκοτάδι του φαλιριμένου Νότου. 

― Χρήστος Παρίδης

 

Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020 Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης/ LIFO

 

Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020 Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης/ LIFO

 

Πλατεία Βικτωρίας, καλοκαίρι 2020 Facebook Twitter
Φωτ.: Χρήστος Παρίδης/ LIFO

 


 

Ελλάδα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ