Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο πεζογράφος και ποιητής Στρατής Χαβιαράς.
Τον θάνατο του Στρατή Χαβιαρά ανακοίνωσε «με βαθύτατη θλίψη» η Εταιρεία Συγγραφέων της οποίας υπήρξε αντιπρόεδρος. «Ο Στρατής Χαβιαράς υπήρξε ένας σημαντικός και αναγνωρισμένος, στην Ελλάδα και στην Αμερική όπου έζησε για περισσότερα από 40 χρόνια, ποιητής και πεζογράφος. Υπηρέτησε τη λογοτεχνία όλη του τη ζωή με πάθος, τόσο από τις διάφορες θέσεις που κατείχε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όσο και ως εκδότης λογοτεχνικών περιοδικών (όπως το Harvard Review), καθηγητής και συντονιστής εργαστηρίων δημιουργικής γραφής», αναφέρει στη σχετική ανακοίνωση η εταιρεία συγγραφέων.
Ο Στρατής Χαβιαράς γεννήθηκε το 1935 στη Νέα Κίο της Αργολίδας όπου τελείωσε το δημοτικό, και τα επόμενα 20 χρόνια δούλεψε στις οικοδομές. Εξέδωσε τέσσερις συλλογές ποιημάτων, και το 1967, μετά από πρόσκληση του διακεκριμένου φιλολόγου Κίμωνα Φράιερ, ο οποίος αναγνώρισε το ταλέντο και το πάθος του για τη λογοτεχνία και τη γραφή και τον προσκάλεσε να εργαστεί μαζί του, μετανάστευσε στην Αμερική.
Ο Στρατής Χαβιαράς έγινε βοηθός του Φράιερ στη μετάφραση της Οδύσσειας και της Ασκητικής του Καζαντζάκη και στη δακτυλογράφηση της εκτεταμένης αλληλογραφίας μεταξύ τους. Επίσης μετέφραζε στα Ελληνικά και εκφωνούσε στο ραδιόφωνο τις ομιλίες του Φράιερ, στην εκπομπή «Η φωνή της Αμερικής». Μέσω του Φράιερ γνωρίστηκε με σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Ουίλιαμ Φώκνερ, ο Άρθουρ Μίλερ, η Μέριλιν Μονρόε, ο Τένεσι Γουίλιαμς, ο Γουίλιαμ Ίντζ, κ.ά. Κατά την παραμονή του στην Αμερική σπούδασε παράλληλα μηχανολογικό σχέδιο (στο Manhattan Tech. Institute, New York) και σχεδιασμό μηχανών (Jefferson School of Commerce, Charlottesville, Virginia), ενώ συνέχισε να ασκείται στη γραφή, δουλεύοντας παράλληλα τα βράδια ως σερβιτόρος.
Αποφοίτησε από το κολέγιο Goddard με Master in Fine Arts, και από το 1974, διεύθυνε τη βιβλιοθήκη σύγχρονης ποίησης του πανεπιστημίου Harvard, όπου δίδαξε, διοργάνωσε τακτικές ομιλίες και ποιητικές αναγνώσεις. Στην Αμερική, ίδρυσε και επιμελήθηκε αρκετές περιοδικές εκδόσεις, οι πιο σημαντικές εκ των οποίων ήταν τα περιοδικά ποίησης Arion's Dolphin, Erato και Harvard Review, ενώ διακρίθηκε με τα μυθιστορήματά του "Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα" (βραχεία λίστα National Books Awards και ALA Notable Book) και "Τα ηρωικά χρόνια", τα οποία γράφτηκαν στα αγγλικά, κυκλοφόρησαν στον αγγλόφωνο κόσμο όπου και απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές και μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και στη Λατινική Αμερική. Άρθρα και μεταφράσεις του, καθώς και κριτική αξιολόγηση του έργου του δημοσιεύτηκαν σε πολλά αμερικανικά και ευρωπαϊκά έντυπα.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, δίδαξε τη συγγραφική τέχνη (μυθιστόρημα) στο ΕΚΕΜΕΛ ενώ συνεργάστηκε και με το ΕΚΕΒΙ ως διδάσκων και συντονιστής στα Εργαστήρια Τέχνης του Λόγου. Από το 2013 ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του ηλεκτρονικού περιοδικού για το βιβλίο και τις τέχνες Ο Αναγνώστης, που το 2019 του απένειμε ξεχωριστή τιμητική διάκριση . Είχε δημοσιεύσει ποιήματα και μεταφράσεις ποιημάτων στο περιοδικό ποίησης Τα Ποιητικά. Τα τελευταία πέντε χρόνια, συντόνιζε εργαστήρια της τέχνης του πεζού λόγου στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Ελλάδος του Πανεπιστημίου Harvard, στο Ναύπλιο. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων και ενεργό μέλος του Συλλόγου Αμερικανών Συγγραφέων.
H κηδεία του, σύμφωνα με την επιθυμία του, θα γίνει στη γενέτειρά του, στη Νέα Κίο.
Εργογραφία:
Η Κυρία με την Πυξίδα, Ιδιωτική έκδοση 1963, ποιήματα
Βερολίνο, Φέξης 1965, ποιήματα
Η Νύχτα τού Ξυλοπόδαρου, Ιδιωτική έκδοση 1967, ποιήματα
Νεκροφάνεια, Κέδρος 1972, ποιήματα
Crossing the river twice, ποιήματα, Cleveland State University 1976
When the tree sings, πεζό, Simon & Schuster, New York 1979
Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα, Ερμής 1980, Καστανιώτης 1999
The Heroic Age, πεζό, Simon & Schuster, New York 1984
Τα ηρωϊκά χρόνια, Καστανιώτης 1999
Millenial afterlives, διηγήματα, Wells College, New York 2000
C.P. Cavafy: The Canon (μετάφραση), Κέδρος 2004
Πορφυρό και μαύρο νήμα, Κέδρο 2007
Άχνα, Κέδρος 2014
σχόλια