Μπορεί ο Μπιν Λάντεν, να εκτελέστηκε και το πτώμα του να κοσμεί το βυθό της θάλασσας, μπορεί η εκτέλεση αυτή να θεωρήθηκε από πολλούς αναλυτές ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Μπορεί τέλος η όλη επιχείρηση να αποτέλεσε μια απέλπιδα προσπάθεια του Ομπάμα να τονώσει το εθνικό φρόνημα των Αμερικάνων που πνέει τα λοίσθια από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η Αλ Κάιντα όμως είναι ακόμα εδώ.
Ή τουλάχιστον προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία της, καθώς το κύμα των αραβικών εξεγέρσεων μοιάζει να θέτει στο περιθώριο το ριζοσπαστικό Ισλάμ και συνεπώς και την Αλ Κάιντα ή πιο σωστά αναδεικνύει νέες πολιτικές δυνάμεις.
Η φαινομενική κυριαρχία των ισλαμιστών, αφενός ήταν ένα βολικό δυτικό στερεότυπο, που γενίκευε διαφορετικές πολιτικές τάσεις κάτω από την αφηρημένη έννοια του Ισλάμ, αφετέρου κάλυπτε σε ένα βαθμό το πολιτικό κενό που άφησε η κατάρρευση της αριστεράς και του παναραβισμού.
Σε βίντεο που διαδόθηκε μέσω ισλαμικών ιστοσελίδων, η Αλ Κάιντα διαμέσου του Αλ Ζαουάχρι καλεί σε μεταφορά της τζιχάντ στο εσωτερικό των δυτικών μητροπόλεων, ζητώντας από τους μουσουλμάνους πολίτες εκεί να οπλιστούν.
Ανεξάρτητα από τις λογικές επιφυλάξεις για το ρόλο της οργάνωσης-φάντασμα, που υπήρξε το βολικό άλλοθι των νέο-συντηρητικών του Μπους, νομιμοποιώντας τον περίφημο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, εντύπωση προκαλεί πως για πρώτη φορά η Αλ Κάιντα δεν καλεί σε μαζικά τυφλά χτυπήματα, αλλά αντίθετα βάζει στο στόχαστρο «προσωπικότητες της δημόσιας ζωής με μεγάλη επιρροή από τα μέσα ενημέρωσης, τις κυβερνήσεις και τους οικονομικούς οργανισμούς των σιωνιστών και των σταυροφόρων»
σχόλια