Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot

Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot Facebook Twitter
0

NO FUTURE. Σάββατο πρωί, στα πρόθυρα κατάθλιψης. Ξαφνικά τίποτα δεν είναι το ίδιο. Ο κόσμος στη λαϊκή παγωμένος κι αμίλητος, τα σχόλια συγκρατημένα, το ίδιο και οι φωνές των παραγωγών που σχεδόν δεν ακούγονται, σαν κάποιος να πάτησε το mute. Επιστρέφοντας στο σπίτι, διαπιστώνω με έκπληξη ότι ο ένας μετά τον άλλον οι γείτονες κλειδώνουν ανεξήγητα τα wi-fi (αποτέλεσμα της κρίσης; Σημασία έχει ότι μέχρι το μεσημέρι μένω χωρίς σύνδεση). Στην τηλεόραση οι προβλέψεις απελπιστικές (no future), το χάλι της Ελλάδας πρώτη είδηση στα διεθνή πρακτορεία, ο μόνος τρόπος για να διατηρείς τη διάθεσή σου σε ικανοποιητικά επίπεδα είναι η άγνοια. Λίγο πριν φτάσουμε στο Γκάζι για το 7ply Project ακολουθούμε τις συμβουλές hipsterάδων φίλων και κάνουμε μια στάση στον νέο γαλλικό φούρνο που άνοιξε στην Πανεπιστημίου («ένα καλό γλυκό μπορεί να λειτουργήσει σαν αντικαταθλιπτικό»). Ο κακός χαμός. Οι ουρές θυμίζουν σκηνές από πόλεις του πρώην Ανατολικού Μπλοκ την εποχή που άνοιξαν τα McDonalds. Εικόνες Μόσχας, με καλοντυμένες κυρίες με μαλλί κομμωτηρίου που κρατάνε χαρτάκια με σημειώσεις (ονόματα γλυκών στα γαλλικά, γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες) και κάνουν εκνευριστικά σχόλια, κοστουμαρισμένους τύπους που έχουν λουστεί με κολόνια και περίεργους περαστικούς που μπαίνουν στην ουρά για να ζήσουν την εμπειρία (40 λεπτά για μια μπαγκέτα). Δεν είχαμε τόσο χρόνο διαθέσιμο. Στο δρόμο για το Γκάζι ακούμε το νέο τραγούδι της αγνώριστης M.I.A. «Born Free», ένα πανκ κομμάτι που σαμπλάρει το «Ghost Rider» των Suicide. Κάτι σαν τη διασκευή του Tricky και της Martina στο Black Steel των Public Enemy, με ένα προκλητικά βίαιο 9λεπτο βίντεο από τον Romain Gavras. Ακόμα πιο προκλητικό κι από το «Foolin'» του Devendra Banhart, όπου εμφανίζεται ξυρισμένος, σε ερωτικές περιπτύξεις με έναν Αβορίγινα...

DOGTOOTH. «Δεν είναι να απορεί κανείς που η Ελλάδα είναι σε οικονομική κρίση» γράφει ο κριτικός της «Guardian», «αν κρίνει από την οικογένεια του Κυνόδοντα, που έχει φτάσει στα έσχατα όρια της πλάνης» (ή κάτι τέτοιο), σε μια παρουσίαση που τον αποθεώνει. Την προηγούμενη εβδομάδα έγιναν μαζεμένα περισσότερα σχόλια για την ταινία από όσα συνολικά γράφτηκαν πέρσι που προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες, ίσως επειδή τώρα που διέρρευσε στο ίντερνετ είδε την ταινία πιο πολύς κόσμος (τη βραδιά που εμφανίστηκε σε torrent τα mail και τα μηνύματα πήραν φωτιά). Ο Κυνόδοντας, που από τις 23 του μήνα προβάλλεται στις αίθουσες της Αγγλίας, έφτασε μέχρι το MOMA της Νέας Υόρκης και τώρα ετοιμάζεται να βγει στην Ισπανία, μαζεύει διθυραμβικές κριτικές που μιλούν για «ένα ποίημα για τη δυσλειτουργία με μαύρο χιούμορ, μια γνήσια οπερέτα της αυτοκαταστροφής με θαυμάσιους ηθοποιούς που κοντρολάρεται παγερά από τον σκηνοθέτη» και «κάτι σαν Haneke με στιγμές γέλιου». Ο Κυνόδοντας είναι με διαφορά η καλύτερη ταινία που έχει προκύψει από ελληνικό team τα τελευταία χρόνια, ίσως ακριβώς επειδή δεν θυμίζει τίποτα ελληνικό.

FOREST OF EVIL. Σάββατο βράδυ με το νέο EP των Demdike Stare (του αγγλικού ντουέτου που πήρε το όνομά του από τη γριά μάγισσα του 17ου αιώνα, η οποία κατηγορήθηκε ότι πούλησε την ψυχή της στο διάβολο κι εκτελέστηκε μαζί με άλλα 11 άτομα, μετά από την περιβόητη δίκη), ένα βήμα παραπέρα από το στοιχειωμένο dub και τον πνευματισμό των ράστα που κυριαρχούσαν στο περσινό άλμπουμ τους. Τα δύο κομμάτια του «Forest of evil» που απλώνονται σε 25 λεπτά ακούγονται σαν το σάουντρακ μιας «μεσαιωνικής» ταινίας τρόμου, με τρομακτικά κρουστά και έγχορδα που θυμίζουν Caretaker και σε βυθίζουν στα σκοτάδια. Την ώρα που παίζει το «Dusk» προσέχω στον δρόμο απέναντι δεκάδες μεσήλικες Φιλιππινέζες παραταγμένες στο πεζοδρόμιο με μια αλλόκοτη τάξη. Στέκονται νυχτιάτικα στη σειρά έξω απ' τον χώρο που χρησιμοποιούν για εκκλησία και χώρο συνοικεσίων (!), μιλώντας χαμηλόφωνα. Οι μισές τουλάχιστον φορούν γυαλιά. Μένουν στον δρόμο μέχρι τα ξημερώματα, η μία δίπλα στην άλλη, μουρμουρίζοντας με έναν πνιχτό βόμβο που θυμίζει μυσταγωγική τελετή.

ΕΙΡΚΤΗ. Με αφορμή ένα remix των Φανταστικών Ήχων στο κομμάτι των Metro Decay («Κειμήλια»), πρόσεξα ότι το δυσεύρετο δισκάκι των '80s ξανακυκλοφορεί και μάλιστα σε πολύ προσεγμένη ανατύπωση. Η Ειρκτή Music Records (www.eirkti.com) είναι μια δισκογραφική εταιρεία που τολμάει να ξανατυπώσει σπάνιους και καταργημένους εδώ και χρόνια new wave και post punk δίσκους (μικρούς και μεγάλους, ακόμα και παλιές κυκλοφορίες σε κασέτες) αποκλειστικά σε βινύλιο. Και τα τρία ελληνικά που έχουν ξαναβγάλει (το «Χορός για μουσική» των Χωρίς Περιδέραιο, το «Κειμήλια/Σκιές» των Metro Decay και το άλμπουμ «Alexandros "Data"») είναι πιστά αντίγραφα των original, με το αυθεντικό artwork.

SVENONIUS. Ο Αμερικάνος Ian Svenonius, τραγουδιστής των θρυλικών Make Up (που είχαν λανσάρει δικό τους είδος στα '90s, το «gospel yeh-yeh»), των Nation of Ulysses και των Weird War, μουσικός, συγγραφέας, δημοσιογράφος, παρουσιαστής σε show του vbs.tv κ.λπ., έρχεται στην Αθήνα με το νέο του σχήμα που αποκαλεί Chain and the Gang και με το άλμπουμ «Down with liberty... up with chains»! Το βράδυ της Πρωτομαγιάς στη Μύγα, μαζί με τους Acid Baby Jesus και τον Χρήστο Δασκαλόπουλο.

ACTRESS. Ο Darren Cunningham (που υπογράφει ως Actress) είναι εδώ και μια δεκαετία ενεργό μέλος της βρετανικής χορευτικής underground σκηνής και μάλιστα με δικιά του δισκογραφική (τη Werk Discs) που κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του Zomby. Το πρώτο άλμπουμ του, το «Hazyville», δεν ξέφυγε από τον στενό κύκλο που τον παρακολουθούσε μέχρι τότε φανατικά, τα δυο τελευταία EP του όμως ήταν η αφορμή να τον προσέξει μεγαλύτερο κοινό και το «Splazsh», το νέο άλμπουμ του που μόλις κυκλοφόρησε μέσα σε έναν καταιγισμό καινούργιων δίσκων, είναι πραγματικά από τα χορευτικά που αξίζει να προσέξει κανείς. Μέσα στην ηχητική ποικιλία των κομματιών του «ανορθόδοξου» άλμπουμ ξεχωρίζει το αριστουργηματικό «Lost» με τα «σπασμένα» γυναικεία φωνητικά και το κοφτό beat του «Get Ohn» που εξελίσσεται σε ένα επίμονο, υποβλητικό tribal που σε εθίζει. Τη δεύτερη φορά που παίζει το «Maze» η τηλεόραση δείχνει ένα ντοκιμαντέρ για το τέλος του κόσμου (όλους τους πιθανούς τρόπους που θα καταστραφεί ο πλανήτης, ο καλύτερος τρόπος για να κλείνεις το Σαββατοκύριακο με απελπισία).

TEN FOR MY I-POD: Actress-splazsh, demdike stare-forest of evil, metro decay-κειμήλια (fantastikoi hxoi edit), ras g-el-aylien part 1, expert medicine-perfect maniac, spirit spine-spirit spine, sharon jones & the dap kings-i learned the hard way, κουστουμάκι-the boy, kay starr-the capitol collector's series, kings go forth-the outsiders are back '10

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ