Η κορυφαία καραβιδομακαρονάδα στο Πήλιο

Η κορυφαία καραβιδομακαρονάδα στο Πήλιο Facebook Twitter
Απ' τα χεράκια της «Κοραήνας». Φωτο: Ε. Ψυχούλη/ LIFO
0

Στην Αγία Κυριακή, η κυρία Ευσταθία Κοραή, η «Κοραήνα», περνά τη μέρα της και έχει ήδη περάσει πάνω από 60 χρόνια της υπερ-ογδοντάχρονης ζωής της, ανάμεσα στο λευκό και το γαλάζιο, στον καφενέ που της κληρονόμησε η οικογένεια του άντρα της. Κυανόλευκο απαστράπτον, της απόλυτης πάστρας, το πετρογκάζ, δίπλα του το μπρίκι, ο ελληνικός σε βαζάκι της μαρμελάδας, πλάι του το θυμιατήρι, το λάδι στο πλαστικό «ροί», οικογενειακές φωτογραφίες, έργα ταπεινής λαϊκής τέχνης, παραλίες και ανεμόμυλοι φτιαγμένοι από κοχυλάκια, πλαστικά λουλουδάτα τραπεζομάντιλα και μαξιλαράκια με κεντημένες σταυροβελονιές, μια κατσαρόλα. Παραπλεύρως τα ράφια του μπακάλικου.

 

Ρολ και Τάιντ, χλωρίνη Κλινέξ, μπισκότα Παπαδοπούλου, λεμονάδες ΕΨΑ, φακελάκια με κανέλα και γαρίφαλα, τα κλασικά χρειώδη μιας καθημερινότητας που θα πάθαινε κρίση πανικού αν έμπαινε ποτέ στα σούπερ-μάρκετ της πόλης. Η Κοραήνα, ψήνει κάθε μέρα πιπεριές Φλωρίνης στη σχάρα. Όλο και κάποιος θα μπει να της ζητήσει ένα ούζο. Να του φτιάξει ένα μεζέ. Οι πιπεριές Φλωρίνης είναι ο δικός της Σισύφειος αγώνας. Ταυτόχρονα το νήμα της ζωής της. Η επόμενη μέρα θα είναι εκεί, θα έχει το νόημά της, αφού θα πρέπει να ξεφλουδίσει μια-μια την πιπεριά, να την καθαρίσει από τα σπόρια της. Ακουμπώντας την κούραση των υπερκοπωμένων αγκώνων της στο τραπεζάκι, πλάι στο ασύρματο τηλέφωνο και τα ψιλά για τα ρέστα.

 

Οι πελάτες μπαίνουν, αυτοεξυπηρετούνται στο μπακάλικο, πιτσιρίκια ανοίγουν το ψυγείο για μια πορτοκαλάδα, έρχονται στο τραπεζάκι της να αναμετρηθούν με το «πόσο κάνει». Η Κοραήνα θα’πρεπε τώρα να ξεκουράζεται, να λιάζεται σε μια καρέκλα στον ήλιο κυνηγώντας τα εγγόνια της. Όμως, δεν πάει ο νους της. Ότι θα μπορούσε να ζήσει ή να πεθάνει κάπου αλλού, μακριά από τα μπρίκια και το μαυρισμένο τηγάνι της. Όσο θα υπάρχει έστω και ένας πελάτης να του ψήσει έναν γλυκύ βραστό η ύπαρξη της θα έχει νόημα. Το νόημα της πιπεριάς που καθαρίζεται με τόσο κόπο στο χέρι. Την ίδια ώρα που στις επαγγελματικές κουζίνες γίνεται ο κακός χαμός, το έλα να δεις του άγχους και του στρες, η Κοραήνα ψάχνει τη συνταγή-κέντημα που θα δικαιολογήσει ένα επάγγελμα, από το οποίο μπορεί να σε σταματήσει μόνον ένας αιφνίδιος θάνατος. Στο πόστο σου.

 

Στις Κόττες, η Ασημίνα έρχεται κάθε καλοκαίρι. Ξεχειμωνιάζει στο Βόλο σαν καλή νοικοκυρά και μόλις ανοίξει ο καιρός, φορά το ψάθινο καπέλο της, τα ανατομικά σανδάλια και το γαλάζιο βλέμμα που την κάνουν να μοιάζει σαν γερμανίδα αναχωρήτρια του Νοτίου Πηλίου, φυτεύει τους πιο πολλούς, τους πιο φουντωτούς βασιλικούς σε όλα τα Τρίκερι και ανοίγει, ξανά, την ταβέρνα της. Έχει κι αυτή κούραση, σκασίλες, ανημπόριες, μαζί και μια απογοήτευση που οι δουλειές αργοσβήνουν τα τελευταία χρόνια.

 

Η κυρία Ασημίνα. Φωτο: Ε. Ψυχούλη/ LIFOΣε κοιτά όμως, τόσο αθώα, σαν να της μιλάς κινέζικα, όταν τη ρωτάς γιατί δεν αποσύρεται πια, να χαρεί κι αυτή λίγη ξεκούραση. Εδώ, στο περίκλειστο λιμανάκι, πλάι στο φαλακρό βουνό που χωρίζει τον κόσμο πίσω του, τη δουλειά που διάλεξες την τιμάς μέχρι το τέλος. Μέχρι να τελειώσουν όλα τα ψάρια και οι καραβίδες της θάλασσας, μέχρι να φάει κι ο τελευταίος πελάτης.

 

Κάθε χρόνο η καρδιά μου παγώνει μέχρι να την ξαναβρώ εκεί, μάχιμη, στις επάλξεις: να κυνηγάει τους ζωντανούς αστακούς που δεν κάθονται στη ζυγαριά, να διαλέγει μια-μια τις καραβίδες που περπατάνε ξεφεύγοντας από τα φελιζόλ κουτιά του ψαρά, να μαγειρεύει τον θεϊκότερο ντόπιο τόνο που έχω φάει στη ζωή μου, με ένα απλό βράσιμο, λίγο λάδι και ρίγανη του βουνού. 

 

Να περηφανεύεται για την καραβιδομακαρονάδα της, να ψήνει μαγικά το φαγκρί και το χταπόδι της, να φτιάχνει την ονειρεμένη λευκή ταραμοσαλάτα της, να σου σερβίρει την πιο αξέχαστη θαλασσινή κουζίνα ενός κόσμου που δύει, που βασιλεύει σαν τον ήλιο που χάνεται μπροστά σου στα βάθη του βυθού. (Ταβέρνα του Τσέτα, 24230 91677)

 

Η κορυφαία καραβιδομακαρονάδα στο Πήλιο Facebook Twitter
Οι βασιλικοί της κυρίας Ασημίνας. Φωτο: Ε. Ψυχούλη/ LIFO

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ