To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter

To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού

0

Μια κυρία που θεωρεί και θεωρείται ότι είναι εμπειρογνώμων στην κεντητική τέχνη επισκέφθηκε την έκθεση «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού και έμεινε άναυδη από θαυμασμό για τη χρήση των μεταλλικών κυρίως κλωστών στα κεντήματά του, που είναι «τόσο δύσκολες». Μιλούσε όμως και για μια γενικότερη δεξιότητα στο κέντημα που είναι ανήκουστη στα χρονικά αυτής της τέχνης. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία μπορεί να πέσει ο επισκέπτης του «Ροζ Μπουντουάρ»: να μείνει τόσο έκθαμβος ενώπιον της μαστοριάς, ώστε να αδιαφορήσει για την ουσία.


Ο Κωνσταντίνος Λαδιανός είναι ένας ζωγράφος που δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι είναι προσκολλημένος στην τεχνική και στην αφηγηματικότητα και ότι στις συνθέσεις του υπάρχουν πάντα αναφορές σε γνωστά έργα από την Iστορία της Tέχνης. Ωστόσο, η μέχρι τώρα πορεία του και κυρίως οι συμμετοχές του σε επιμελητικά πρότζεκτ τον τοποθετούν, μεταξύ των ομοτέχνων του, πιο κοντά σε εκείνους που αναγνωρίζονται ως «εμπροσθοφυλακή» της σύγχρονης τέχνης λόγω της προσήλωσής του στην οντολογία της σύγχρονης ύπαρξης περισσότερο απ' ό,τι στην τεχνική τελειοθηρία και στην εκζήτηση της φόρμας.


Όμως το πρώτο «προβληματάκι» που μπορεί να αντιμετωπίσει ο θεατής της έκθεσης είναι να παραλύσει από ηδονή ενώπιον των κεντημάτων (όπως η εμπειρογνώμων κυρία) και να μη συλλάβει το «όλον» που συνιστούν αυτά τα κεντήματα, με τη «σιδερόφρακτη» και τους δύο πίνακες «αφύλαχτης» ζωγραφικής του.

Το ανδρικό σώμα προσφέρεται ως αντικείμενο ηδονοβλεπτικής ευχαρίστησης αντίστοιχης με εκείνην που πρόσφερε η πορνογραφία της μπελ επόκ, με φόντο σατέν και κορδέλες. Το αντρικό σώμα καταλαμβάνει μια θέση που στο παρελθόν καταλάμβανε το γυναικείο.


Η αφορμή για να ξεκινήσει την ενότητα των κεντημάτων ήταν κάποιες μεταξωτές κορδέλες και σατέν υφάσματα που τυχαία βρέθηκαν στα χέρια του. Είναι του τύπου που στο παρελθόν υπήρξαν τόσο πολύ συνδεδεμένα με μια εύθραυστη θηλυκότητα, πανέτοιμη να θρέψει ιπποτικού τύπου έρωτες. Κεντημένα τώρα φαίνονται σαν να μην έχουν πουθενά ξηλώματα (ο ίδιος επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν), αλλά ούτε αόρατα λαθάκια. Πώς το πετυχαίνει κάποιος αυτό; «Το πρώτο μου κεντηματάκι το έκανα όταν ήμουν 13 ετών» λέει ο καλλιτέχνης. Και είχε ήδη τότε διαφανεί η ξεχωριστή του ευχέρεια στο είδος.

To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Pantepoptis, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery


Υπάρχουν περιοχές της σύνθεσης, όπως, ας πούμε, οι πατούσες των ποδιών του μοντέλου σε δύο έργα, που είναι υπερβολικά κεντημένες. Εκεί μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι κατά σημεία αλλάζει η φορά με την οποία η κλωστή εισχωρεί στο ύφασμα, ούτως ώστε η διαφορετική λάμψη του πέλους του μεταξωτού νήματος να λειτουργεί σαν ξεχωριστή απόχρωση και να αποδοθεί όγκος. Το αποτέλεσμα είναι ένα εφέ τριών διαστάσεων, πολύ πιο ξεκάθαρο απ' όσο θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη ζωγραφική.

Αλλού πάλι η κλωστή ξεπετάγεται από το ύφασμα και γίνεται τρίχα του εικονιζόμενου σώματος. Θα μπορούσε να πιστέψει ο θεατής ότι το στοιχείο του σώματος που ορίζει και συμπυκνώνει όλο το ανδρικό σεξ-απίλ είναι η αίσθηση που παράγει η τρίχα σε κάθε της παραλλαγή (τρίχα ποδιών, εφηβαίου, μαλλιών, γενιών, βλεφαρίδων). Αυτό που κάνει άνδρα τον άνδρα στα κεντήματα του Λαδιανού είναι οι τρίχες, γι' αυτό και επωφελείται η απόδοσή τους με κλωστές και το κέντημα ως μέσο είναι ιδανικό για να αποδώσει το σεξ-απίλ της τρίχας.


Γιατί τόση υλικότητα σε αυτό ειδικά το σημείο; Μήπως ο καλλιτέχνης προκαλεί τον θεατή να πέσει στα γόνατα και να αρχίσει να γλείφει τις κλωστές;


«Ναι!» ομολογεί ο ίδιος, αυτό θα ήθελε να πετύχει.

To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, The Egg Miracle, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery

Έχει υπερσεξουαλικοποιήσει τα κεντήματα και το ερώτημα είναι πλέον αν εκεί ολοκληρώνεται ο στόχος του. «Όχι ακριβώς. Ο κύριος στόχος αυτών των έργων είναι να αποδείξουν την ισοτιμία των φύλων απέναντι στο βλέμμα που τα κοιτάζει». Το ανδρικό σώμα προσφέρεται ως αντικείμενο ηδονοβλεπτικής ευχαρίστησης αντίστοιχης με εκείνην που πρόσφερε η πορνογραφία της μπελ επόκ, με φόντο σατέν και κορδέλες. Το αντρικό σώμα καταλαμβάνει μια θέση που στο παρελθόν καταλάμβανε το γυναικείο. Μια οπτική «αντιφαλλοκρατική» γεννιέται μέσα από μια φαλλοκρατική δομή θέασης.


Αλλά τίποτα δεν είναι στην «κανονική» του θέση σε αυτή την έκθεση, όπου σε έναν πίνακα μια κοπέλα εικονίζεται να τηγανίζει αυγά με βραδινή τουαλέτα, πάνω σε αγνώστου ταυτότητας πλωτό μέσο, μάλλον μέσα στο σπίτι της.


Είναι ουσιώδες πάντως ότι ο καλλιτέχνης δεν κοιτάζει τα μοντέλα του με τη λιγούρα πορνογράφου, όπως, για παράδειγμα, κοιτούσε ο φακός του Paul Morrissey τον Joe Dallesandro στην ταινία Σάρκα (Flesh), παραγωγής Άντι Γούορχολ (1968). Στις εικόνες του Λαδιανού υπάρχει άλλου είδους αγνότητα και τα πρόσωπα που φιγουράρουν είναι επενδυμένα με συναίσθημα. Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτές οι συνθέσεις του θυμίζουν «τούρτα ή γλυκό και αυτό γίνεται "ορεκτικό" και ευπρόσδεκτο και, εν πάση περιπτώσει, καθόλου άγριο και επιθετικό».

To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Sphinx I, 2018. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery


Ωστόσο, τα πιο δραματικά ερωτήματα που θέτει η έκθεση σχετίζονται κυρίως με το «μάτι της διαίσθησης», αυτό που γνωρίζει τα πάντα και φιγουράρει σε ένα κέντημα τοποθετημένο ψηλότερα όλων. Το μάτι που κατά παράδοση αλλά και επιλεκτικά εδώ θεωρείται εκείνο που κατέχει τον ρόλο του πατέρα και του αποδίδεται μια επαφή με το θείο. Το μάτι που συμπεριλαμβάνει κάθε άνθρωπο στην κληρονομιά του προβλήματος της ζωής. Χωρίς αυτήν τη «γονική παροχή» θα κληρονομούσες και πάλι το πρόβλημα, απλώς στις περισσότερες των περιπτώσεων οι γονείς σου προφταίνουν και σ' το κληροδοτούν πρώτοι.


Τα αλουμινένια «καφασωτά» που καλύπτουν αρκετά από τα εκτιθέμενα έργα είναι ένας προστατευτικός φράχτης από αυτό το μάτι και από όλους τους επίβουλους που θα σκόπευαν να δουν, να εξετάσουν και να καπηλευτούν το θαύμα του έρωτα. Όχι μόνο του σαρκικού έρωτα αλλά και το θαύμα της «ποικιλίας» που πρέπει να υπάρχει παντού και που υπάρχει, αλλά δεν την παραδεχόμαστε ποτέ. Της «ποικιλίας» που δεν είναι παρά αυτό που ευρέως ονομάζεται διαφορετικότητα.

Info:

Kωνσταντίνος Λαδιανός, Pink Boudoir

Can Christina Androulaki Gallery,

Π. Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι.

Μέχρι τις 10 Μαρτίου.

To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Sans Lingerie, 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, K., 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, A., 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Portrait of A., 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Souvenir Matinale, 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, S., 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Souvenir du Midi, 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Souvenir du Soir, 2016-18. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, The Eye, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Besenthal, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, O., 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Untitled, 2015. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Coin, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Mirror I, 2016. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, Box II, 2017. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, The Golden Man, 2015. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
To «Ροζ Μπουντουάρ» του Κωνσταντίνου Λαδιανού Facebook Twitter
Konstantinos Ladianos, The Grower, 2018. Courtesy of CAN, Christina Androulidaki Gallery
Εικαστικά
0

Γιάννης Κωνσταντινίδης

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία και Γεωλογία στη Γαλλία και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Παλαιοντολογία. Το 1992, εγκατέλειψε την επιστήμη του για να ασχοληθεί κυρίως με μεταφράσεις και επιμέλειες λογοτεχνικών κειμένων, καθώς και με την αρθρογραφία συνεργαζόμενος ως ανεξάρτητος δημοσιογράφος με διάφορα έντυπα, αποκλειστικά και μόνο ποικίλης ύλης.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ξεκινάει το Back to Athens 2025

Εικαστικά / Back to Athens: Ο ετήσιος εικαστικός θεσμός επιστρέφει στο Μέγαρο Ησαΐα

Με κεντρική θεματική «Η διαίρεση της ζωής», το Back to Athens 2025 παρουσιάζει 30 εκθέσεις, εγκαταστάσεις, performance και προβολές από καλλιτέχνες και επιμελητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ