Έχει υπογράψει τα τελευταία χρόνια μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα έργα της street art στην Αθήνα. Ο Bleeps έχει σχολιάσει μέσω της τέχνης του πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής. Τα χαρακτηριστικά παράθυρα που δημιουργεί σε περιοχές του Κέντρου έχουν προκαλέσει αίσθηση τα τελευταία χρόνια. Παρατηρώ τις φωτογραφίες από τα νέα έργα που δημιούργησε στην Ισλανδία. Τον ρωτάω για την ιδέα πίσω από την νέα του δουλειά. Πως προσεγγίζεις ένα μη οικείο περιβάλλον;
«Λειτουργώ προσεγγίζοντας τον τόπο με διακριτικότητα και όχι τάση οικειοποίησης. Σχεδίασα ένα road trip και στο google earth ανίχνευα τις τοποθεσίες που μου δημιουργούσαν το ενδιαφέρον.» μου λέει και συνεχίζει μιλώντας μου για τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον της Ισλανδίας έγινε ο καμβάς της νέας του δουλειάς.
Σκέφτομαι να κάνω μεγάλης κλίμακας έργα σε συνοικίες, κυρίως γιατί με ενδιαφέρει η "αποκέντρωση" των μεγάλων τοιχογραφιών και στο κέντρο η διακριτικά παράνομη δράση.
«Σκέφτηκα τα παγκάκια κυρίως για να ενθέτω φράσεις, συμπαρασύροντας τον παρακείμενο τόπο. Από την άλλη τα wheat pastes μου επέτρεπαν πιο ελευθεριακή προσέγγιση», μου επισημαίνει.
Η Ισλανδία μια χώρα με άγνωστη στους περισσότερους φυσική ομορφιά έχει κρυμμένα μυστικά. Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της;
«Η Ισλανδία έχει ως χώρα κάτι που ο υπόλοιπος κόσμος δεν κατανοεί. Είναι αραιοκατοικημένη κι αυτό της προσδίδει μια ποιότητα τόσο στη σχέση ατόμου με τον τόπο, όσο και με την υπαρξιακή διάσταση του αυτοπροσδιορισμού του. Το φυσικό κάλλος είναι πολύ υψηλό.» με διαβεβαιώνει ο Bleeps και συνεχίζει μιλώντας μου για την διαδρομή που ακολούθησε. «Με έναρξη στο Κέφλαβικ ταξιδέψαμε ως τα νοτιοανατολικά φιόρδ, κατόπιν ανεβήκαμε στο Aκουρέρι και ταξιδεύοντας μέσω του f35 (χωματόδρομος 200χλμ στα υψίπεδα) φτάσαμε ως το Ρέικιαβικ».
Τον ρωτάω εάν οι τελευταίες του δημιουργίες στην Ισλανδία είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο και το περιεχόμενο της καλλιτεχνικής του έκφρασης. Μήπως θέλει να περάσει από τον κοινωνικό και πολιτικό σχολιασμό σε προσωπικά και φιλοσοφικά ζητήματα;
«Όχι απαραίτητα γιατί και στην Αθήνα χρησιμοποιούσα ως εφαλτήριο τα τρέχοντα θέματα για να εφορμήσω σε φιλοσοφικές αναζητήσεις, αλλά και προσωπικές. Αυτό ενισχύθηκε με τα έργα στα παράθυρα που συνεχίζω, τα οποία δυστυχώς δεν μένουν ιδιαίτερα στη δημόσια θέα», μου επισημαίνει.
Στην Ισλανδία όμως δημιούργησε κάτι καινούριο. Οι λέξεις εμφανίζονται αυτόνομες. Τι ήθελε να πετύχει με αυτό;
«Ήθελα το εννοιολογικό στοιχείο να γίνει στοιχειό τελικά και αφομοιωμένο στο περιβάλλον να σηματοδοτήσει ένα κείμενο, το οποίο δεν εδράζεται σε μια δεδομένη επιφάνεια (πχ τοίχο), αλλά σε φόντο τελικά (διαβάζοντας την πλάτη σε ένα παγκάκι ο υποκείμενος χώρος αφομοιώνεται στον ορίζοντα ανάγνωσης). Η υπαρξιακή διάσταση των φράσεων και η εσωτερική αναζήτηση δένουν όπως το χέρι στο γάντι και για το λόγο αυτό τα τοπία της Ισλανδίας προσέφεραν τον ιδανικό καμβά. Το προσεχές διάστημα θα αρχίσω να εμφανίζω φράσεις και στην Αθήνα στα παγκάκια κυρίως των προαστίων», καταλήγει.
Τι ήταν αυτό όμως που τον εντυπωσίασε περισσότερο στην Ισλανδία;
«Είμαι λάτρης του αστικού ασκητισμού και όπως κατανοείς ο μικρός πληθυσμός σε συνδυασμό με το απόκοσμο τοπίο δημιουργούσαν τον ιδανικό συνδυασμό. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι. Είναι μοναδικής ομορφιάς τόπος», μου λέει ο Bleeps.
Στην Ισλανδία δεν είχε επαφή με την τοπική σκηνή καλλιτεχνών ενώ η γνώμη του για τα μεγάλης κλίμακας έργα που συνάντησε δεν είναι θετική.
«Δεν ήρθα σε επαφή με την τοπική σκηνή. Είδα μόνο στο Ρέικιαβικ μεγάλης κλίμακας αναθέσεις από αυτές που θυμίζουν διαφημίσεις. Δεν με γοητεύουν κι αντίστοιχες στην Αθήνα, που αποσκοπούν στο να ενισχύουν τα τουριστικά attractions».
Η σύντομη κουβέντα με έναν από τους πιο ενδιαφέροντες street artists που έχει η χώρα μας κλείνει με τα μελλοντικά του σχέδια. Τι καινούριο ετοιμάζει στην Αθήνα;
«Σκέφτομαι πέρα από αυτά που ανέφερα να κάνω και μεγάλης κλίμακας έργα σε συνοικίες, κυρίως γιατί με ενδιαφέρει η "αποκέντρωση" των μεγάλων τοιχογραφιών (όπως ήδη πράττω στα δυτικά) και στο κέντρο η διακριτικά παράνομη δράση».
O Bleeps στην Ισλανδία
σχόλια