Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Ο Jérôme Bel καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του.
0

Από το προκλητικό, σχεδόν αυθάδες Nom donné par l'auteur, με το οποίο εισέβαλε στο παγκόσμιο προσκήνιο της Τέχνης του χορού το 1994, μέχρι το Gala που φέτος θα παρακολουθήσουμε στη Στέγη ο Jérôme Bel δεν σταματά να εκπλήσσει, το κοινό που τον ακολουθεί ακόμη κι όταν διαφωνεί με τον εκρηκτικό, ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του ή με τον τρόπο που επιλέγει για να μεταδώσει τα μηνύματα του. Και η αλήθεια είναι ότι ο Bel, με τα πάντα ευρηματικά, σχεδόν πάντοτε προβοκατόρικα χορευτικά project του -που τον μύθο τους συντηρούν και μέσω των εμπρηστικών, συνήθως απόλυτων και λακωνικών δηλώσεων του- καταφέρνει να συγκινεί, να εκνευρίζει, να προβληματίζει, σίγουρα, πάντως, μόνο απαρατήρητος δεν περνά ούτε από τους θεατές, ούτε από τους κριτικούς της Τέχνης του. 

Κι αν με το Nom donné par l'auteur -στο οποίο ένα χορευτικό δίδυμο το μόνο που είχε να κάνει ήταν να τακτοποιεί μακαρίως διάφορα αντικείμενα- είχε εκνευρίσει με μια σαφή αναφορά του πάνω στον... αχρείαστο δημιουργό (της όποιας Τέχνης), αν με το The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα, με το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός. 

Σε ποιους επιτρέπεται να χορέψουν; Στους επαγγελματίες ή σε όλους; Μπορούν να συνυπάρξουν πάνω στη σκηνή; Τι σώμα και τι ικανότητες πρέπει να διαθέτουν; Ή μήπως πρόκειται για μια Τέχνη, ιδιοσυγκρασιακή, ορμητική σαν κύμα, απαλλαγμένη από στερεότυπα και κανόνες έκφρασης, φτιαγμένη ακριβώς από το διαφορετικό, το ακατέργαστο, το πηγαίο; Και πάλι -μέσω του Gala- o ευφυής Bel "παντρεύει" χορευτικά ανθρώπους -κατά κυριολεξία- της διπλανής πόρτας με επαγγελματίες χορευτές, για να δηλώσει ότι ο χορός είναι για όλους, με τόσο ευθύ και συνάμα ποιητικό τρόπο, που είναι να απορεί κανείς γιατί τα media του προσάπτουν τον πολυχρησιμοποιημένο τίτλο του "κακού παιδιού". Για τη νέα του δουλειά, που έρχεται με ορμή στη Στέγη στις 9 και 10 Ιανουαρίου ο φιλόσοφος της χορογραφίας μιλά στο Lifo.gr, ενώ έχει την ιδανική απάντηση για τους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς του έχουν προσάψει.

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
O Jérôme Bel

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο.

— Σας αποκαλούν «κακό παιδί» της χορογραφίας και προβοκάτορα. Πώς το εισπράττετε εσείς αυτό; Θεωρείτε ότι κάνει κακό στην τέχνη σας και σε όσα πραγματικά θέλετε να επικοινωνήσετε μέσα από τη δουλειά σας;

Αυτοί που με αποκαλούν έτσι είναι απλώς τεμπέληδες δημοσιογράφοι! Όλο αυτό είναι για το θεαθήναι και φυσικά δεν με απασχολεί. Απλώς, πάντα ελπίζω οι θεατές να είναι πιο έξυπνοι από τους δημοσιογράφους, κάτι που δεν είναι και πάρα πολύ δύσκολο. 

— Ποια ήταν η αφορμή για τη γέννηση του Gala; 

Ένα σεμινάριο με ερασιτέχνες στο φτωχότερο προάστιο των Παρισίων, το Seine Saint-Denis. Αναζητούσαμε μια θεατρική φόρμα, προσβάσιμη σε ανθρώπους χωρίς χορευτική παιδεία, απ' όπου και θα προέκυπτε ένα πολυποίκιλο κινητικό υλικό. Στόχος μας ήταν η κατάθεση των ανθρώπων αυτών να είναι όσο το δυνατόν πιο αυθεντική και ανεπηρέαστη από προϋπάρχοντες κανόνες.  

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
Mε το Gala βγάζει γλώσσα για το σε ποιους ανήκει -τελικά- ο χορός.

— Πώς επιλέξατε τους χορευτές που θα δούμε επί σκηνής; Ποιο ήταν το προσόν που αδιαπραγμάτευτα επιθυμούσατε να έχουν; 

Κατά βάση, έχουμε ένα πρωτόκολλο, μία συγκεκριμένη διαδικασία, μέσω της οποίας εντοπίζουμε τους ανθρώπους που θέλουμε, ωστόσο, το βασικό ζητούμενο είναι να πρόκειται για όσο το δυνατόν πιο διαφορετικά, πιο ετερόκλιτα μεταξύ τους άτομα. Μόλις αναγνωρίσουμε αυτό το διαφορετικό, τους προσκαλούμε να λάβουν μέρος στην performance. 

— Πόση ελευθερία και αυτοσχεδιασμό χωρά το Gala, δεδομένου ότι για χρόνια θεωρούσατε καταστροφικό τον αυτοσχεδιασμό στον χορό; 

Ας πούμε ότι άλλαξα γνώμη. Υπάρχει λίγος αυτοσχεδιασμός σ' αυτή τη νέα παραγωγή, αλλά νομίζω ότι εδώ έχει ειρωνική χροιά ή για να το πούμε αλλιώς, είναι δοσμένος από άλλη ιστορική άποψη. 

— Είναι το Gala μια απενεχοποίηση του χορού για όλους; Είναι κάτι που ασπάζεστε εσείς προσωπικά: το ότι μπορούν να χορέψουν όλοι κι ας μην είναι το θέαμα που προκύπτει το αναμενόμενο;

Πιστεύω ότι ο χορός μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εκφραστούν, ακόμη κι αν ο τρόπος τους δεν είναι αυτός ενός κορυφαίου χορευτή, κάποιου που να διαθέτει βιρτουζιτέ στις κινήσεις του. Για 'μένα πάντα το σημαντικότερο θα είναι το μήνυμα, όχι το μέσο. 

— Το ότι χρησιμοποιείτε διαφορετικούς σωματότυπους και ηλικίες είναι ένα ακόμη μανιφέστο κόντρα στις αυστηρές απαιτήσεις που ο χορός έχει από τους επαγγελματίες του; 

Ναι! Ο επαγγελματικός χορός είναι τόσο απίστευτα στιλιζαρισμένος και γεμάτος στάνταρντς! Κατά τα λοιπά, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. 

  

— Κατά το παρελθόν έχετε αποκαλύψει ότι προτιμάτε να οργανώνετε τις πρόβες από απόσταση; Πώς γίνεται αυτό;

Δημιουργώ projects που δεν απαιτούν την αυτοπρόσωπη παρουσία μου. Το Skype, το e-mail βοηθούν πολύ σε όλο αυτό. Α, και δεν σκοτίζομαι για την τελειότητα. 

Jérôme Bel: Τεμπέληδες δημοσιογράφοι όσοι με αποκαλούν κακό παιδί του χορού Facebook Twitter
To The Show Must Go On χάρισε δυνατές συγκινήσεις, ανεβάζοντας στο stage ανθρώπους με κινητικά και διανοητικά προβλήματα. Φωτο: Μichael Bause

Info:

Jérôme Bel - Gala

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

9/10 Ιανουαρίου 2017, Κεντρική Σκηνή, 20.30 

www.sgt.gr


Συντελεστές
Σύλληψη: Jérôme Bel
Βοηθός: Maxime Kurvers
Βοηθοί στην περιοδεία: Maxime Kurvers, Dina Ed Dik
Κοστούμια: οι χορευτές
Καλλιτεχνικός σύμβουλος & εταιρική ανάπτυξη: Rebecca Lee
Διεύθυνση παραγωγής: Sandro Grando
Τεχνική υποστήριξη: Gilles Gentner

Από και με τους: Ελεάννα Ανδρεούδη, Ζοέλ Ανοσίκε, Φελίσια Ανοσίκε, Χρήστος Γιούσεφ, Τάσος Δαρούσος, Αλεξία Καδόγλου, Σοφία Καλατζοπούλου, Ηλίας Καρατζογιάννης, Κάντυ Καρρά, Κογιέ, Νάντια Κοντογεώργη, Άννα Κουρουπού, Μαργαρίτα Κώστογλου, Μάξιμος Μουμούρης, Αριστέα Παναγιωτακοπούλου, Κατριάννα Παντέλη, Σταυρούλα Σαμαρά, Ηλίας Χατζηγεωργίου, Ανδρέας Χότζα, Μαρία Χρυσανθακοπούλου

Υπεύθυνη casting: Γιαλένα Κλειδαρά

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ