O Σταύρος μέχρι πρότινος διατηρούσε φαρμακείο στη Θεσσαλονίκη. Είχε σπουδάσει φαρμακευτική, δούλευε στο φαρμακείο και στον ελεύθερο χρόνο που κατάφερνε να ξεκλέψει από τη δουλειά του σχεδίαζε κόμικς και τα εξέδιδε μόνος του ή σχεδόν μόνος του. Χρόνια τώρα. Μέχρι που αποφάσισε ότι πριν κλείσει τα σαράντα πρέπει να κάνει επιτέλους αυτό που πραγματικά θέλει στη ζωή του. Έκλεισε το φαρμακείο και έπεσε με τα μούτρα στα κόμικ, τα σκίτσα και την εικονογράφηση.
Ο πιο γνωστός χαρακτήρας των κόμικ του ήταν ο Yellow Boy, μια τριλογία σε τέσσερα μέρη, όπως αρέσει και στον ίδιο να λέει. «Ο Yellow Boy είναι ένα εσωστρεφές κόμικ στριπ ποτισμένο με μαύρο χιούμορ με ήρωα έναν άρρωστο πιτσιρικά που φαίνεται να έχουν στραφεί όλα εναντίον του. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα δικό μου alter ego που, ακολουθώντας το μοτίβο ενός Charly Brown ή ενός μικρού Κθούλου», λέει ο Σταύρος και συνεχίζει «Κατά τα άλλα στα υπόλοιπα κόμικ μου (Δεξιοτέχνης, Νικολέτ, Βυζιά κλπ) αλλά και στα φανζίν μου όπως το Λαλούμ, όποια και αν είναι η ιστορία το σταθερό στοιχείο είναι ο έρωτας που μέσα από το χιούμορ, τις νευρώσεις και τις νεανικές αγωνίες ξεπηδάει άλλοτε σαν βασανιστήριο και άλλοτε σαν λύτρωση στα προβλήματα. Έτσι, ο θεός έρωτάς μου άλλοτε αναζητά δουλειά σε λογιστικό γραφείο και άλλοτε γίνεται η αφορμή για τεράστιες ανατροπές στη ζωή των ηρώων μου».
Μου λέει ότι ξεκίνησε να σχεδιάζει από μικρό παιδί αντιγράφοντας ήρωες του Disney ενώ αργότερα, στην εφηβεία, έγινε αναγνώστης του Παραπέντε και της Βαβέλ. «Κάποια χρόνια αργότερα έκανα μια στροφή στα πιο ανεξάρτητα ευρωπαϊκά και τους σύγχρονούς μου Έλληνες δημιουργούς όπως ο Πέτρος Χριστούλιας, ο Τάσος Ζαφειριάδης, ο Γιάννης Καλαιτζής και ο Τάσος Μαραγκός. Οι σχεδιαστές που πάντα θαύμαζα ήταν ο Gotlieb, ο Edica και ο Will Eisner. Όλους αυτούς τους θαύμαζα για την σχεδιαστική τους δεινότητα και το ιδιαίτερο χιούμορ τους. Ήταν, ιδίως οι Gotlieb και Eisner, οι πρώτοι που μου φανέρωσαν την επιλογή του χιούμορ μέσα απο μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση, με ενήλικα χαρακτηριστικά και λιγότερο καρτούν. Επίσης, ο Reiser έπαιξε μεγάλο ρόλο στην δραματικότητα των χαρακτήρων μου, κυρίως με το "Μεγάλο ρεμάλι" του. Νομίζω ότι θέλησα να ασχοληθώ με τον σχεδιασμό κόμικ γιατί μέσα από αυτό μπορούσα να αφηγηθώ τις δικές μου ιστορίες. Επιπλέον, τα κόμικ ως μορφή αφήγησης είναι ένα εργαλείο που με κάνει να νιώθω ευχάριστα. Σχεδιάζω για να εκφράσω τις σκέψεις μου και θέματα που ίσως με απασχολούν», εξηγεί.
Ο Σταύρος δουλεύει «παραδοσιακά», χωρίς κανένα ψηφιακό στάδιο στο σχεδιασμό. Αντίθετα χρωματίζει σε μεγάλο βαθμό στον υπολογιστή.
— Μπορείς και βιοπορίζεσαι μέσα από τον σχεδιασμό κόμικ;
Μιας και εδώ και λίγο καιρό εγκατέλειψα αυτό που θεωρείται βασική εργασία για χάρη της τέχνης, η ερώτηση αυτή είναι ένα ποτήρι που πρέπει να δω μισογεμάτο. Αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο κανείς να βιοποριστεί μόνο από τη δημιουργία κόμικ, η ενασχόληση με συγγενείς δραστηριότητες (εικονογραφήσεις, illustrations κλπ) μπορεί στο σύνολό της να φέρει αποτέλεσμα εφ' όσον γίνεται μεθοδικά και με μεγάλη αγάπη. Γενικά είναι μια συνειδητή απόφαση, παίρνοντας άλλο ένα μεγάλο ρίσκο στη ζωή μου.
— Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια; Βλέπεις να μεγαλώνει το κοινό των κόμικ;
Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε τόσο το κοινό όσο και οι δημιουργοί. Τα φρέσκα πρόσωπα του χώρου φέρνουν νέες ιδέες γύρω από το κόμικ κλείνοντας την ψαλίδα σε σχέση με την Ευρώπη. Αυτό κάνει μερίδα των κόμικ στην Ελλάδα πιο προσιτά σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό που δοκιμάζουν πιο εύκολα αυτή την τέχνη απ' ότι στο παρελθόν. Ιδίως η σύγχρονη αντίληψη για τα κομικ στριπς και η ευκολία της επικοινωνίας τους από το διαδίκτυο αποτελούν το καλύτερο δείγμα προσέγγισης των όχι καθιερωμένων αναγνωστών κόμικ. Τα ίδια τα κόμικ στριπς στις μέρες μας συχνά βγαίνουν από την απομόνωση και την εσωστρέφεια με θεματολογία που αγγίζει το ευρύ κοινό.
— Σε ενδιαφέρουν τα ερωτικά κόμικ;
Με ενδιαφέρουν πρωτίστως τα ερωτικά κόμικ σε όλες τις εκδοχές τους. Η προσπάθειά μου πάντα είναι να εκφράσω την άποψή μου πως το ρομαντικό στοιχείο συνδέεται άρρηκτα με το σαρκικό στοιχείο και οι ηδονές δεν έχουν περιορισμούς. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ τα κόμικ μου πρωτίστως ερωτικά.
— Πως θα περιέγραφες το στυλ σου γενικότερα;
Θα έλεγα πως είμαι λίγο ασαφής σε αυτό αν και παρ' όλα αυτά έχω κατορθώσει να έχω ένα σχετικά αναγνωρίσιμο προσωπικό ύφος. Ευδιάκριτες είναι κάποιες αναφορές σε γιαπωνέζικα κόμικ, αναφορικά με τον σχεδιασμό των χαρακτήρων μου, αλλά ταυτόχρονα αντλώ στοιχεία από οτιδήποτε με συγκινήσει.
— Ποιοι σε έχουν επηρεάσει στη δουλειά σου;
Αν πρέπει να πω ότι κάποιος με επηρέασε και του οφείλω πολλά στοιχεία αφηγηματικά αυτός για μένα είναι ο Γιώργος Τσούκης (Τράσμαν). Φυσικά το χιούμορ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός δημιουργού διαμορφώνονται και από εξωγενείς παράγοντες και καλλιτέχνες που δεν ανήκουν πάντα στον χώρο των κόμικ.
— Τι σχεδιάζεις αυτόν τον καιρό;
Ως συνήθως βρίσκομαι στη δύνη πολλών ταυτόχρονων πρότζεκτ. Επιγραμματικά τους επόμενους μήνες πρόκειται να κυκλοφορήσουν ένα νουάρ κόμικ και μια ανθολογία διασκευών παραμυθιών στα οποία έχω γράψει τα σενάρια. Ακόμη σε λίγες μέρες πρόκειται να κυκλοφορήσει διαδικτυακά το πρώτο μέρος ενός κόμικ μου με τον τίτλο Eleanor. Το βασικότερό μου μέλημα όμως αυτή την περίοδο είναι η επερχόμενη έκθεση ερωτικών σκίτσων μου με τον τίτλο Polaroids ενώ ταυτόχρονα και σταθερά δημοσιεύω τη σειρά κόμικ στριπ «ΚΟΜΙΚ βγαλμένα από τη ζωή» στο Socomic.gr.
— Στο βιογραφικό σου σημειώνεις ότι λατρεύεις τις βέσπες. Μα υποθέσω ότι έχεις βέσπα;
Έχω 12.
— Τι;
Ναι, έχω κόλλημα. Μπορώ να πω ότι είναι ένας μικρός συλλέκτης βεσπών.
σχόλια