Αξίζει να είσαι πλούσιος;

Αξίζει να είσαι πλούσιος; Facebook Twitter
28

 

Από το curaqion

(Απόδοση για το LIFO.gr: Σοφία Ζυγούμη)

Έβγαλα 15 εκατομμύρια δολάρια στα 25 μου, πουλώντας μια νέα εταιρία τεχνολογικών εφαρμογών. Μίλησα με πολλούς ανθρώπους σχετικά με αυτό το ερώτημα και σκέφτηκα πολύ το κατά πόσο μπορώ να μείνω ο ίδιος πριν και μετά τα λεφτά.

Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα: Το να είσαι πλούσιος είναι καλύτερο από το να μην είσαι, αλλά δεν είναι τόσο ωραίο όσο φαντάζει.

Η απάντηση στο «γιατί;» είναι κάπως περίπλοκη.

Πρώτον, ένα από τα λίγα πράγματα που σου προσφέρουν τα πλούτη είναι ότι δε χρειάζεται να ανησυχείς πλέον τόσο για τα λεφτά. Θα υπάρχουν ακόμα έξοδα στα οποία δεν θα μπορείς να αντεπεξέλθεις (αν και θα ήθελες) αλλά στα περισσότερα θα μπορείς, χωρίς να σκέφτεσαι το κόστος. Από αυτή την άποψη, το να είσαι πλούσιος είναι καλύτερο χωρίς αμφιβολία.

Όμως το να είσαι πλούσιος έχει και τα μειονεκτήματά του. Το πρώτο πράγμα που θα σκέφτεσαι διαβάζοντάς το είναι "τραβάτε με και ας κλαίω". Αυτό είναι όμως το πρώτο μειονέκτημα. Δεν έχεις το δικαίωμα να παραπονιέσαι ποτέ και για τίποτα. Από τη στιγμή που όλοι θεωρούν ότι όταν είσαι πλούσιος βρίσκεσαι σε νιρβάνα, δεν έχεις πια το δικαίωμα να έχεις ανθρώπινες ανάγκες ή να απογοητεύεσαι δημοσίως. Είσαι ακόμα άνθρωπος, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σε αντιμετωπίζουν ως τέτοιο.

Υπάρχει και δεύτερο μειονέκτημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν κάτι από σένα και μπορεί να είναι πιο δύσκολο να ανακαλύψεις αν ο άλλος είναι καλός μαζί σου επειδή σε συμπαθεί ή επειδή έχεις χρήματα. Αν δεν είσαι ακόμα παντρεμένος, καλή τύχη μέχρι να ανακαλύψεις (και να μη διατηρείς αμφιβολίες) αν στον σύντροφό σου αρέσεις εσύ τα χρήματα.

Μετά έχεις τους φίλους και την οικογένεια. Μακάρι να μην χειροτερέψουν οι σχέσεις σας αλλά μπορεί να γίνουν πιο δύσκολες. Μπορεί να αρχίσουν να φέρονται παράξενα και να αρχίσουν να σε αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο. Μπορεί να ζητήσουν δανεικά (κακή ιδέα: αν δώσεις, δώσε τα ως δώρο). Ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι ότι δεν εκτιμούν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα με τον τρόπο που συνήθιζαν και έχουν εξωπραγματικές προσδοκίες για το πόσο μεγάλο πρέπει να είναι ένα δώρο και μπορεί να απογοητευτούν αν δεν ικανοποιήσεις τις παράλογες απαιτήσεις τους. Πρέπει να αρχίσεις να παίρνεις αποφάσεις για τους γονείς σου για το τι κοστίζει πολύ και τι δεν κοστίζει υπερβολικά και ειλικρινά, είναι πολύ άβολο.

Προσθέστε όλα αυτά και θα αρχίσετε να έχετε μια αίσθηση απομόνωσης.

Μερικές φορές μένεις ξύπνιος το βράδυ και αναρωτιέσαι αν πήρες τις σωστές αποφάσεις στις επενδύσεις σου και αν όλα εξαφανιστούν κάποια στιγμή. Ξέρετε αυτή την αίσθηση του να στέκεται σε ένα ψηλό κτίριο, η αίσθηση ότι μπορεί να τρελαθείς και να πηδήξεις; Μερικές φορές ανησυχείς μήπως τρελαθείς και ξοδέψεις όλα σου τα λεφτά.

Το επόμενο που πρέπει να καταλάβετε για τα χρήματα είναι το εξής: όλα τα πράγματα τα οποία φαντάζεστε ότι θα αγοράζατε, έχουν αξία μόνο και μόνο επειδή δεν μπορείτε να τα πάρετε (ή πρέπει να δουλέψετε πολύ σκληρά για να τα αποκτήσετε). Ίσως να έχετε βάλει στο μάτι μια καινούρια Audi –όταν μπορείς να το αποκτήσεις εύκολα, απλώς δε σημαίνει πλέον τόσα πολλά.

Όλα είναι σχετικά, και πάνω κάτω είσαι αδύναμος. Ναι, τον πρώτο μήνα που οδηγείς την Audi ή τρως σε ένα ακριβό εστιατόριο, πραγματικά το απολαμβάνεις. Αλλά μετά κάπως το συνηθίζεις. Και μετά αναζητάς το επόμενο αντικείμενο, πως θα φτάσεις στο επόμενο επίπεδο. Και το πρόβλημα είναι ότι έχεις αναθεωρήσει τις προσδοκίες σου και οτιδήποτε κάτω από αυτό το επίπεδο δε σε ενθουσιάζει πια.

Αυτό συμβαίνει σε όλους. Οι καλοί άνθρωποι μπορούν να διατηρήσουν τις αρχές τους, να το παλέψουν ενεργά, και να παραμείνουν προσγειωμένοι. Οι χειρότεροι άνθρωποι παραπονιούνται και επιδίδονται σε γενικές πρακτικές μαλακίας. Αλλά θυμηθείτε αυτό: μπορεί να συμβεί και σε σας, παρ' όλο που δεν το πιστεύετε. Ξέρω τι σας λέω.

Οι περισσότεροι άνθρωποι διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι αν είχαν περισσότερα λεφτά η ζωή τους θα ήταν καλύτερη και εκείνοι θα ήταν πιο ευτυχισμένοι. Μετά γίνονται πλούσιοι και αυτό δεν τους κάνει πιο ευτυχισμένους αλλά αντίθετα μπορεί να πυροδοτήσει και μια σοβαρή κρίση.

Εάν ανήκετε στη μεσαία τάξη έχετε τις ίδιες ευκαιρίες να κάνετε τη ζωή σας όπως τη θέλετε. Αν δεν είστε ευτυχισμένοι τώρα, δεν θα γίνετε με τα χρήματα.

Είτε είστε πλούσιοι είτε όχι, κάντε τη ζωή σας όπως τη θέλετε να είναι και μη χρησιμοποιείτε τα λεφτά σαν δικαιολογία. Βγείτε έξω, γίνετε ενεργοί, διοχετεύστε το πάθος σας και κάντε τη διαφορά.

Ελλάδα
28

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Όταν ζούμε σε ένα περιβάλλον με περιορισμενους πόρους, είναι απολύτως λογικό, τουλάχιστον θεωρητικά, να αντιστοιχεί κάποια μέση αγοραστική δύναμη στον καθε άνθρωπο. Οταν λοιπόν βρεθείς στη θέση του να ανήκεις στο 1% του πληθυσμού που έχει τόσα χρήματα ώστε να αγοράζει υλικά αγαθά που δεν μπορεί να αξιοποιήσει (γιατί ουσιαστικά δεν του χρειάζονται) , καταλαβαινεις τη ματαιοτητα του πλουτου. Έχεις χρήματα εις βάρος άλλων και μάλιστα δεν τα χρειάζεσαι όσο αυτοί (αναφέρομαι σε ανθρώπους που δεν εχουν αρκετά για να καλύψουν τις βιολογικές τους ανάγκες)Όλοι εσείς που ζείτε το όνειρο του καπιταλισμού και κοιτάτε από τα φτωχα υπόγεια σας τους εκατομμυριουχους με θαυμασμο, δεν περνάει από το μυαλό σας ότι αυτό το άρρωστο σύστημα που τους έφτασε μέχρι εκεί δεν τους προσφέρει πραγματική ευτυχία? Πως μπορεί ένας άνθρωπος που δίνει τόση σημασία στη συγκέντρωση πλούτου (που δεν τον χρειάζεται ουσιαστικά) να είναι ολοκληρωμένος? Επίσης πως μπορεί κάποιος να θεωρεί ότι "τα έβγαλα με την αξία μου" (το πιο συχνό επιχείρημα) υποτιμώντας τόσο πολύ την άξια όλων των υπολοίπων; Πόση αξία έχεις πια ρε φίλε για να βγάλεις εκατομμύρια και πόσο άχρηστοι και ανάξιοι είναι όλοι οι άνεργοι και οι κάτοικοι του τρίτου κόσμου;Ο συγκεκριμένος λοιπόν πλούσιος, φαίνεται πως αρχίζει να καταλαβαίνει τη ματαιότητα της υπόθεσης αλλά δεν έχει ακόμα δει ξεκάθαρα το πόσο κακό κάνει στο σύνολο ως σημαντικό πιόνι του συστήματος. Τουλάχιστον είναι και αυτό μια αρχή, το πρόβλημα είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν έχει κάνει ούτε αυτήν.Όνειρα γλυκά σε όλους μας
"Επίσης πως μπορεί κάποιος να θεωρεί ότι "τα έβγαλα με την αξία μου" (το πιο συχνό επιχείρημα) υποτιμώντας τόσο πολύ την άξια όλων των υπολοίπων;"Είσαι πολύ λάθος. Το ότι ισχυρίζεται πως τα έβγαλε τα λεφτά του με την αξία του, δε σημαίνει ότι ταυτόχρονα απαξιώνει όλον τον υπόλοιπο πληθυσμό. Απλά τονίζει ότι άξιζε να τα βγάλει, ότι δεν ήτανε ούτε λαμόγιο ούτε τα κέρδισε στο Τζόκερ. Πώς πνιγόμαστε σε μισή κουταλιά νερό σε αυτόν τον τόπο, ακόμα δε μπορώ να το κατανόησω.
Οι περισσότεροι άνθρωποι διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι αν είχαν περισσότερα λεφτά η ζωή τους θα ήταν καλύτερη και εκείνοι θα ήταν πιο ευτυχισμένοι. Μετά γίνονται πλούσιοι και αυτό δεν τους κάνει πιο ευτυχισμένους αλλά αντίθετα μπορεί να πυροδοτήσει και μια σοβαρή κρίση.Πολύ σωστό. εγώ το έμαθα από την ανάποδη.Οι περισσότεροι νομίζουν οτι τα λεφτά φερνουν ευτυχία... εγώ μόνο δυστυχία είδα.. απογοητεύονται.. κ πολλοί πχ αυτοκτονούν.. για αυτό πλέον δεν τους δίνω καμιά άξια.. γιατι απλα δεν την εχουν..
Γενικώς σωστά τα λέει, πάντα σκεφτόμουν ότι οι πλούσιοι τρώγονται από την αμφιβολία αν οι καινούργιοι άνθρωποι στη ζωή τους τους θέλουν γι'αυτό που είναι ή γι'αυτά που μπορούν να κερδίσουν απ'αυτούς. Το ίδιο εξάλλου ισχύει και για τους διάσημους.Ωστόσο, πάντα είχα μια απορία όταν διάβαζα για τους ζάπλουτους και την "δυσκολία τους να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα μπλα μπλα μπλα". Όταν είσαι φτωχός, δε μπορείς απλώς να χτυπήσεις τα δάχτυλά σου και να γίνεις φτωχός. Το αντίστροφο όμως είναι πανεύκολο να συμβεί! Είναι απλό. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που υποφέρουν φρικτά, χωρίς καν να πληρώνουν λανθασμένες επιλογές τους, αλλά απλώς το ότι γεννήθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος εποχή. Βοήθησέ τους. Βοήθησέ τους σε βαθμό να πάψεις να είσαι πλούσιος.Το να τρως συνέχεια σε ακριβά εστιατόρια συνηθίζεται και γίνεται μπανάλ. Τέλεια! Μην τρως σε ακριβά εστιατόρια! Φάε 1-2 φορές για την εμπειρία, & μετά μην ξαναξοδέψεις ποτέ για ένα σου γεύμα το μηνιαίο προϋπολογισμό μιας μέσης ινδικής οικογένειας.Κράτα όσα χρειάζεσαι για να ζεις με άνεση και ασφάλεια, αλλά όχι χλιδή, & για να έχεις κάποιες απολαύσεις (ας πούμε ταξίδια κι ένα αξιόπιστο αυτοκόνητο, χρειάζεται κάτι παραπάνω ο άνθρωπος;) και δίνε. Πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι, ακόμη κι όταν τα κέρδη/αναγνώριση/επιτυχία τα κερδίσουμε με την αξία μας, πάντα οφείλονται σε ένα βαθμό και στην τύχη. ΠΑΝΤΑ. Τύχη που γεννήθηκε κάποιος στην Αμερική κι όχι σε μια χώρα όπου πιθανότατα δε θα μάθαινε ποτέ γράμματα. Τύχη που δεν δεν αναγκάστηκε να γίνει παιδί-στρατιώτης ή παιδί-εκδιδόμενος. Τύχη που δεν τον άφησε ημιπληγικό κάποιο ατύχημα. Τύχη που δεν τον πυροβόλησε κάποια συμμορία στο δρόμο.Πιστεύω ότι αξίζει να μοιραζόμαστε την τύχη μας με τους άλλους.Α, κι αν τη γκόμενα την πηγαίνεις στην ίδια ταβέρνα που θα την πήγαινε ένας απλώς υπάλληλος & δεν της κάνεις άχρηστα δώρα όπως διαμάντια και γουναρικά, δεν έχει λόγο να σου κάτσει για τα λεφτά σου.
Αυτή η καραμέλα περί δεν ξέρω αν η κοπέλα με θέλει για τα φράγκα η για την προσωπικότητά μου επειδή είμαι πλούσιος μήπως καλό θα ήταν να αναθεωρηθεί; Ας ανοίξει κοινωνικά μέτωπα με κοπέλες της ίδιας η και μεγαλύτερης οικονομικής δυνατότητας... Αν είμαι 15εκατομμυριούχος φαντάζομαι κάποια με περιουσία 500-800εκατομμυρίων θα αναγκαστώ να την ρίξω με την όποια προσωπικότητά μου, και όχι με τα "ψιλά" μου.
λεφτά=αριθμοί=άπειροιόταν ο στόχος σου είναι τα λεφτά, το κυνήγι δε σταματά ποτέόταν ο στόχος σου είναι η αξιοπρεπείς διαβίωση, φτάσε μέχρι το θάνατο σου για να την διεκδικήσεις
Πολλά καράβια, πολλές φουρτούνες! Ούτε πάμπλουτος, ούτε φτωχός. Αυτό που λέμε "ευκατάστατος" αξίζει να είσαι. Έτσι δεν ανησυχείς ούτε για τους λογαριασμούς (κάνοντας παράλληλα τα "κέφια" σου), ούτε για το αν ο γκόμενος/η γκόμενα σε θέλει μόνο για τα λεφτά (και όλα τα υπόλοιπα). Πάντως η σπάνη και η ανάγκη ποτέ δεν ήταν καλοί σύμβουλοι.
η αξιοπρέπεια δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική δυνατότητα κάποιου. και αν έχει είναι λανθασμένη άποψη για την ίδια τη λέξη και την έννοιά της.
Ενα απο τα χειροτερα ελαττωματα του ανθρωπου ειναι η αδυναμια να μπορει να μπει στην θεση του αλλου.. Ολοι κραζετε που σημαινει οτι δεν εχετε καταλαβει τπτ απο αυτα που εννοησε το κειμενο. Τι ειναι χειροτερο, να μην εχεις χρηματα ή να μην εχεις εμπιστοσυνη στους γυρω σου, να εισαι περικυκλωμενος απο εφυμερες σχεσεις και μην ξερεις αν ποτε κανεις θα σε πλησιασει για αυτο που εισαι και οχι για αυτα που εχεις.. Αναρωτηθειτε. Η μηπως αν ολοιιιι εσεις (και εγω μαζι) ειχατε τρελα λεφτα, θεωρειτε τους εαυτους σας ικανους να τα διαχειριστείτε? Δεν ξερω αλλα δεν τρεφω και πολλες ελπιδες..Καλημερα!
Προφανως και αξιζει να εισαι πλουσιος. Δεν αξιζει να το κανεις αυτοσκοπο αλλα το να εισαι αυταρκης και ανεξαρτητος ειναι καλυτερα απο το να εισαι αφραγκος. Η ουσια ειναι αυτη ακριβως που περιγραφει: το οτι δε σταματας ποτε να κηνυγας το ανικανοποιητο και τελικα που τελειωνει ολο αυτο; Ποτε εισαι πληρης και ικανοποιημενος; Μπορουν τα χρηματα μονα τους να το πετυχουν αυτο; Μαλλον οχι.
Δεν νομίζω πως διάβασα κάπου κράξιμο για την τύχη του γράφοντος (απαντώ εν μέρει σε σένα, @cover_face). "Και στα δικά μας" διαβάζω στα σχόλια, έστω και ειρωνικά. Ειδικά όμως αυτό το "Μερικές φορές μένεις ξύπνιος το βράδυ και αναρωτιέσαι αν πήρες τις σωστές αποφάσεις στις επενδύσεις σου...", την στιγμή που κάποιοι μένουν ξύπνιοι το βράδυ από θλίψη, επειδή το επόμενο πρωινό δεν θα έχουν γάλα για το παιδί τους, ακούγεται φρικτά προκλητικό. Και δεν λαϊκίζω, έχω στον στενό οικογενειακό μου κύκλο τέτοιους ανθρώπους.Συγγνώμη, αλλά δεν είναι όλων οι ανησυχίες της ίδιας βαρύτητας ή ποιότητας. Η συγκεκριμένη άποψη, σε περιόδους σαν αυτή, είναι παντελώς άκυρη και οριακά προκλητική. Και η προτροπή στην κατακλείδα φαιδρή, μια και ο άστεγος δεν έχει ίντερνετ για να την διαβάσει. Κανονικά, αν δεν ήθελα να έχω γνώμη επί των γραφομένων, με είχε χάσει ήδη στο "Το να είσαι πλούσιος είναι καλύτερο από το να μην είσαι, αλλά δεν είναι τόσο ωραίο όσο φαντάζει." ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ και η συζήτηση τελειώνει εκεί.
δε θα σχολιασω τις αμπελοφιλοσοφιες του κυριου που μοιραστηκε την ιστορια.δεν μπορω ομως να καταλαβω πως ειναι δυνατον η κυρια που επιμεληθηκε το αρθρο, να τολμαει μεσουσης αυτης της περιοδου να δημοσιευει ενα τετοιο προκλητικο κειμενο, οταν το μεγαλυτερο ποσοστο του ελληνικου πληθυσμου ζει στην ανεχεια και θα εδινε τα παντα για να μπορει, οχι να εχει εκατομυρια, αλλα να ζει με αξιοπρεπεια.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού, ζει τώρα στην ανέχεια επειδή πριν μερικά χρόνια του έταζαν τη ζωή του κυρίου αμπελοφιλόσοφου και οι περισσότεροι τσίμπησαν το δόλωμα, καταχρεώθηκαν και τώρα ΤΣΑΑΑΑΚ, να'μαστε στην ανέχεια. Άς αφήσουμε για τώρα τους ρομαντισμούς για την αξιοπρέπεια, είναι απλά προσκαιρο φαινόμενο. Μόλις ανακάμψουμε, πάλι πλούσιοι θα θέλουμε να'μαστε..
Πως μπόρεσε?Μεγάλη της ντροπή.Φέρτε πυρσούς ξύλα να κάψουμε την μάγισσα που τόλμησε να δημοσιεύσει κάτι άλλο πέρα απο το νέο τρεντ της εθνικής κατάθλιψης...
1. "I've been rich and I've been poor: rich is better." Beatrice Kaufman.2. "The rich have got their channels in the bedrooms of the poor" Leonard Cohen.3. "The rich declare themselves poor. And most of us are not sure if we have too much." George Michael.
αναλογα με την οικονομικη κατασταση ειναι και οι προβληματιμσοι και τα προβληματα που εχεις ειτε οικονομικης φυσεως ειτε οχι.και ναι για καποιον που δεν τα ειχε συνηθισει και δεν μεγαλωσε με αυτα αποτελει εναν προβληαμτισμο.αυτος ο προβληματισμος αποτυπωνεται στο αρθρο οσο και να μην σας αρεσει και δεν καταλαβαινω γιατι το κραξιμο για καποιον που σταθηκε τυχερος.
μα να το έγραφε αυτό πριν 10 χρόνια πάει στο δ****** .Το μόνο που έχω να πω... είναι αν έχει τόσα χρήματα... ας κάνει μία επένδυση και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας... διαφορετικά: άσε_μας_κουκλίτσε_μου