Πριν από αρκετά χρόνια, κάποιος μεγαλύτερος από μένα, μου είπε ότι όταν ξεκίνησε να δουλεύει το μεσημεριανό στα γραφεία ήταν ιερή ώρα. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’80, και μιλάμε για την Ελλάδα – όχι για το Mad Men του 2012. Ισχυριζόταν ότι τότε ήταν απολύτως φυσιολογικό να φύγεις από το γραφείο και να πας με τους συναδέλφους σου ή μόνος σου για να φας κανονικό γεύμα μιας ώρας. Αυτή η πληροφορία, που δεν έχω διασταυρώσει ποτέ (υπάρχει κανείς που μπορεί να το επιβεβαιώσει;) μου έχει κολλήσει όλα αυτά τα χρόνια. Αν είναι αλήθεια, πότε έγινε το μεσημεριανό στη δουλειά πολυτέλεια;
Φαντάζομαι – αλλά κι έχω δει – ότι υπάρχουν γραφεία που αυτή η παράδοση εξακολουθεί να υπάρχει, έστω και κουτσουρεμένη. Στα πιο ανθρώπινα γραφεία είναι αυτονόητο ότι θα πας στο κουζινάκι και θα φας ό,τι έχεις φέρει ή παραγγείλει. Όμως υπάρχει η βιάση και οι τύψεις ότι κάνεις κάτι που θα μπορούσες να αποφύγεις και κοιτάς πάνω από τον ώμο σου αν σε κοιτάει το αφεντικό. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται εφικτό το να δουλεύεις 8 ώρες χωρίς να φας;
Σε μια δουλειά που ήμουν κάποτε όταν τα αφεντικά «ανακάλυψαν» ότι πηγαίναμε εκτός γραφείου για φαγητό (όπου δουλεύαμε πάνω από δέκα ώρες) βρήκαν τη λύση: μας αγόραζαν ψωμί και κασέρι και το άφηναν στην κουζίνα. Η ψυχολογική πίεση έπιασε. Όταν έφτανε η πείνα στο απροχώρητο μασουλάγαμε τυριά πάνω από τα χαρτιά και τα γεμίζαμε ψίχουλα. Πάντως, σταματήσαμε να βγαίνουμε έξω.
Η ώρα του μεσημεριανού εξακολουθεί να είναι ιερή στην Αμερική. Κανείς δεν τολμά να σε ενοχλήσει, είναι το δικαίωμά σου. Μεταξύ 12 και 1 τα μαγαζιά ξεχειλίζουν από τον κόσμο. Αυτή την εποχή μια έκθεση παρουσιάζει το φαινόμενο και την ιστορία του μεσημεριανού φαγητού στη Νέα Υόρκη: λέγεται Lunch Hour NYC και υποστηρίζεται από φωτογραφίες και άλλα ντοκουμέντα. Όταν η πόλη γέμισε από μετανάστες και η κοινωνία μεταμορφώθηκε με την ταχύτατη βιομηχανοποίηση το σύντομο σνακ του αγρότη έγινε ένα βασικό γεύμα, αφού η μέρα τεντώθηκε αρκετά. Η ιστορία ξεκίνησε με μεγάλες καφετέριες αντρών-γυναικών στα μεγάλα γραφεία για να καταλήξει σε κουζινάκια χωρίς φως. Η ιστορία όωμς κάνει κύκλους. Οι πραγματικά πετυχημένες σύγχρονες εταιρίες όμως, όπως η Google και η Yahoo, έχουν επαναφέρει το θέμα γιατί ξέρουν ότι νηστικό αρκούδι δε χορεύει, κι αν το αρκούδι τρώει υγιεινά θα χορεύει και καλύτερα. Να δούμε πότε θα φτάσει αυτή η συνειδητοποίηση και στην Ελλάδα.
σχόλια