O αποκεφαλισμός του αγάλματος του Λένιν σε σιδηροδρομικό σταθμό ουκρανικής πόλης γίνεται πρωτοσέλιδο διαδικτυακό θέμα στη γαλλική Le Monde που σημειώνει ότι το άγαλμα του μπροστάρη της Οκτωβριανής επανάστασης έτσι αποκεφαλισμένο πλέον, θα μπορούσε να είναι και ένα έργο επαναστατικής τέχνης.
Το ύψους 5 μέτρων από επιχρυσωμένο σκυρόδεμα άγαλμα βρίσκεται στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης Kotovsk, στο νότιο τμήμα της Ουκρανίας. Το δεξί χέρι του ηγέτη που έδειχνε το μέλλον δεν υπάρχει πλέον μετά την "εικαστική" παρέμβαση των κουκουλοφόρων. Για πολλούς το μήνυμα είναι σαφές και εστάλη προς το Κίεβο και τον Γιανουκόβιτς για τη ρωσική στροφή που επιχειρεί.Για τον Ανατόλι Πάβλοβιτς Ιβανόφ όμως, που είναι δήμαρχος σε αυτή τη ρωσόφωνη περιοχή, 400 χλμ. μακρυά από την πρωτεύουσα, ίσως πρόκειται για έργο αλκοολικών."Οι άνθρωποι στην πόλη μου είναι ήσυχοι άνθρωποι, που σέβονται την κληρονομιά. Η πτώση του αγάλματος ήταν ένα σοκ για όλους”, λέει ο Πάβλοβιτς πρώην μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, που χαρακτηρίζει τους πολίτες του Kotovsk, "λογικούς ανθρώπους, λιγότερο ανήσυχους από αυτούς στη δυτική Ουκρανία".
Πάντως ο βανδαλισμός στο άγαλμα δίνει την αφορμή στην εφημερίδα να ερευνήσει την κατάσταση και τις διαθέσεις σε αυτή την πόλη των 40 χιλιάδων κατοίκων.
Υπάρχουν κάτοικοι που είναι υπέρ της ουκρανορωσικής προσέγγισης. “Κοιτάξτε τι συμβαίνει”, λέει κάποιος. “Με την αποχώρηση εργοστασίων η πόλη έχασε ένα μεγάλο μέρος των εσόδων της. Ο Γιανούκοβις φέρνει φθηνό αέριο από τη Μόσχα ενώ Ε.Ε. Και ΔΝΤ επιδιώκουν να αυξήσουν την τιμή και αυτά είναι θέματα που μας αφορούν”.
Υπάρχουν και οι πιστοί του Κομμουνιστικού Κόμματος που υπόσχονται ότι το άγαλμα θα αποκατασταθεί και το δεξί χέρι του Λένιν θα δείχνει και πάλι το μέλλον.
Για κάποιους άλλους όμως το παρελθόν και το μέλλον δεν είναι το πρωτεύον καθώς υπάρχει το δύσκολο παρόν. "Ξεχάστε λίγο το Λένιν ...Γράψτε ότι η πόλη είναι ευνοϊκή για ξένες επενδύσεις." δηλώνει ο Γιούρι Tchistiak, για να συμπληρώσει ότι καταλαβαίνει όσους αντιδρούν για ό,τι συνέβη στο άγαλμα, συμπληρώνοντας πάντως: “Η πτώση του όμως δεν θα με κάνει να κλάψω”.
Πιο ξεκάθαρος είναι ο κ.Valevski, επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του κόμματος της Τιμοσένκο, αντιπάλου του Γιανουκόβιτς που εγκρίνει τη νέα εικόνα του Βλαδίμηρου.
Αντιθέτως, η 87χρονη Lidia Martinovna Zimtchenko , με τα 8 μετάλλια στο στήθος που δεν έχει αρρωστήσει ποτέ στη ζωή της όπως λέει, αρρώστησε όταν είδε το αποτέλεσμα του βανδαλισμού. " Είχα πυρετό , και υπέρταση”, λέει και θυμάται τα ευτυχισμένα χρόνια της πόλης, όταν οι βιομηχανίες παρείχαν εργασία αλλά και ελεύθερο χρόνο.
Υπάρχει όμως και ο 42χρονος Alexander Yaroshenko, συγγραφέας, που άκουσε με ευχαρίστηση για την επίθεση στον Λένιν. Άλλωστε ήταν κι αυτός, στους υπόπτους, Μόλις επέστρεψε από τις συγκεντρώσεις κατά του προέδρου στο Κίεβο." Είμαι ένας καλλιτέχνης που υπερασπίζεται την Ουκρανική γλώσσα . Αντιλαμβάνεστε , 40 000 ο πληθυσμός , 35 000 είναι Ουκρανοί , και η γλώσσα επικοινωνίας είναι η ρωσική. Οι Ουκρανοί υφίστανται τις περισσότερες διακρίσεις στην Ουκρανία ...”, λέει.
Υπάρχουν όμως και οι φαινομενικά τουλάχιστον, αδιάφοροι. "Εδώ δεν κάνουμε πολιτική , εμείς απλά ζούμε τη μικρή μας ζωή, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι έχουν κολλήσει τη μύτη τους σε εμάς”, δηλώνει ο Maxime απολαμβάνοντας το ρόφημα του σε ένα καφέ της πόλης.
Για το δήμαρχο Ιβανόφ πάντως δεν ακούς τα καλύτερα λόγια. Λένε ότι στα 25 χρόνια που είναι στο τιμόνι της πόλης κατάφερε να δημιουργήσει μια πολύ αξιόλογη περιουσία που όπως εκτιμούν φτάνει τα 24 εκατομμύρια δολάρια και εστιατόρια στην Κριμαία, την Οδησσό και τα Καρπάθια όρη.
Τελικά η έρευνα της εφημερίδας για το ποιος ακρωτηρίασε τον Λένιν οδηγείται σε αδιέξοδο. Αυτό που μένει ένα ένα συνονθύλευμα από μικρές και φεουδαρχικές τοπικές αντιπαλότητες, οι συγκρούσεις για τη γλώσσα και οι αλληλοκατηγορίες συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
“Ο ήλιος ανέτειλε και στο σιδηροδρομικό σταθμό το άγαλμα του Λένιν καλύπτεται πάντα από ένα λευκό μουσαμά . Υπάρχουν όμως κάποια νέα : στη βάση του αγάλματος , κάποιος τα έκανε”, καταλήγει η Le Monde.
