Λίγες ευτυχισμένες στιγμές στα Grey Gardens της Κάτιας Γκουλιώνη

Λίγες ευτυχισμένες στιγμές στα Grey Gardens της Κάτιας Γκουλιώνη Facebook Twitter
0

Η Κάτια Γκουλιώνη σκηνοθετεί την παράσταση «Ευτυχισμένες μέρες στους τεφρούς κήπους» στο Θέατρο 104. Μια παράσταση μέσα στην οποία συνδέει τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Μπέκετ και το «Grey Gardens", το ντοκιμαντέρ των Αλμπερτ και Ντέιβιντ Μέιλς. Ενας λόφος στο έργο του Μπέκετ, ένα σπίτι στα Χάμπτονς στο ντοκιμαντέρ των Μέιλς, δυο νεκροί χώροι ή ιδρύματα ακαθόριστης χρήσης, μέσα στους οποίους τα πρόσωπα, οι ηρωίδες, στροβιλίζονται με όλη τη δραματική τους μεγαλοπρέπεια, στην ερημιά της ύπαρξης και στην απουσία του παρόντος χρόνου.

Συναντήσαμε την Κάτια Γκουλιώνη για να μας εξηγήσει την ιδέα της για την παράσταση:

"Ο συνδυασμός αυτών των δυο έργων προέκυψε από την ιδρυματοποίηση των ηρώων από επιλογή, την οποία είδα να υπάρχει. Βλέποντας το ντοκιμαντέρ των Μέιλς, σκέφτηκα αυτομάτως τον Μπέκετ. Οι ήρωες και των δυο έργων και στις ευτυχισμένες μέρες και στο Grey Gardens μοιάζουν άστεγοι στην ίδια τους τη στέγη".

Αυτή η επιλογή θα μπορούσε να είναι προσωπική;

Δεν ξέρω αν αυτή είναι μια προσωπική επιλογή των ηρώων και αυτό προσπαθώ να καταλάβω. Όλη αυτή δηλαδή η ακινησία είναι από επιλογή ή όχι. Δηλαδή στον Εξολοθρευτή Αγγελο του Μπουνιουέλ όλοι αυτοί οι αστοί δεν έχουν περιορισμό, αλλά δε βγαίνουν έξω. Το παράλογο που ζούμε σήμερα είναι ότι έχουμε ιδρυματοποιηθεί και προσπαθούμε να προσαρμοστούμε σε μια καινούργια ορολογία, η οποία πριν λίγα χρόνια ήταν άγνωστη σε εμάς. Όλο αυτό που συμβαίνει μας έχει φέρει σε μια ακινησία. Και ακόμα και η κινητικότητά μας είναι κάπως υποχρεωτική. Είμαστε και εμείς με ένα τρόπο εγκλωβισμένοι και αυτό δεν ξέρουμε αν είναι ακριβώς μια επιλογή μας.

Στην παράσταση πρωταγωνιστούν 9 γυναίκες. Πώς σχετίζονται;

Η παράσταση έχει τρεις δραματουργικούς άξονες. Υπάρχει το κείμενο του Μπέκετ, οι διάλογοι των ηρωίδων του Grey Gardens και τα προσωπικά βιώματα των ηθοποιών της παράστασης. Η νέα συνθήκη αφορά εννέα γυναίκες διαφορετικών ηλικιών. Συνεπώς εννέα διαφορετικές οπτικές και εννέα διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης του κενού. Υπάρχει ένας άντρας που τις επισκέπτεται. Είναι ο Γουίλι αλλά και ο κηπουρός-ταχυδρόμος του Grey Gardens. Είναι ο μοναδικός τους σύνδεσμος με την εξωτερική πραγματικότητα.

Υπάρχει τόπος και χρόνος στην παράστασή σας;

Υπάρχει άχρονο παρόν και ακαθόριστος τόπος. Για το παρελθόν τους δεν ξέρουμε τίποτα. Συνυπάρχουν. Η δραματουργική διάρκεια της παράστασης είναι μια ολοκληρωμένη ημέρα. Από το πρωί που γεννιούνται-ξυπνούν μέχρι το βράδυ που κοιμούνται πεθαίνουν. Ανάλογα με την πορεία της ημέρας, το φως και την θερμοκρασία, επηρεάζονται και μεταλλάσσονται. Είναι μια ολόκληρη μέρα σαν μια ολόκληρη ζωή.

Θα μου περιγράψετε την ημέρα τους;

Καταπιάνονται με πολλές δραστηριότητες. Μπορεί να είναι και ασήμαντες. Δεν θα καταλάβουμε ποτέ αν είναι δικές τους σκέψεις ή εάν τους υπαγορεύονται. Αν το προσαρμόσω στη δική μας ζωή, πολλές φορές τυχαίνει και οι δραστηριότητές μας δεν ξέρουμε αν είναι δική μας κατάσταση ή μας υπαγορεύεται. Μπορούμε να το διαχωρίσουμε πολύ δύσκολα γιατί το έχουμε τόσο πολύ ενστερνιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, ώστε να μη το καταλαβαίνουμε. Μπερδεύεται με τη δική μας επιλογή.

Διατηρείτε στην παράσταση τη σχέση των ηρωίδων με τα μικροπράγματα, τα αντικείμενα, που βλέπουμε και στον Μπέκετ και στο Grey Gardens;

Ναι βέβαια. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος αντικειμένων. Είναι σαν να κρατιούνται από τη ζωή, να εξαρτώνται από αυτά. Τα αγαπούν. Καθρεφτάκια, σημαιάκια, παλιά αποκόμματα, φωτογραφίες. Ένας υλικός κόσμος ο οποίος μπορεί να μην αξίζει τίποτα για εμάς, αλλά για εκείνες είναι ζωτικός. Ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι είναι μοναχικοί, αλλά έχουν ανάγκη να υπάρχει κάποιος άλλος δίπλα τους.

Υπάρχει μια σκέψη που έρχεται στο μυαλό σας ξανά και ξανά;

Με στοιχειώνει η σκέψη του τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι τα Χριστούγεννα.

__________

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 4 Νοεμβρίου.

Οι συντελεστές της παράστασης:

Κείμενο: Κάτια Γκουλιώνη, Νίκος Πάστρας, Άγγελος Φραντζής Σκηνοθεσία: Κάτια Γκουλιώνη Σκηνογραφία: Θοδωρής Προδρομίδης Κοστούμια: Κάτια Γκουλιώνη Σχεδιασμός φωτισμού: Σοφία Αδαμοπούλου Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Καλαντζή Promo videos: Νίκος Πάστρας, Άγγελος Φραντζής Κατασκευή site: Δημήτρης Μαρλαγκούτσος

Ερμηνεύουν: Michele Valley, Λαρίσα Βέργου, Μαρία Εγγλεζάκη, Φωτεινή Καπελλάκη, Ρίτα Λυτού, Κατερίνα Μιχελή, Θανάσης Πετρόπουλος, Θάλεια Πρωτονοταρίου, Αρετή Σεϊνταρίδου, Αλεξάνδρα Χασάνι

______________

Τα teasers της παράστασης του Αγγελου Φραντζή και του Νίκου Πάστρα

*****

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λένα Παπαληγούρα

Θέατρο / Λένα Παπαληγούρα: «Όταν έχεις δυο παιδιά μαθαίνεις να κάνεις οικονομία δυνάμεων»

Η συνεργασία της με τον Τόμας Οστερμάιερ στον «Εχθρό του λαού», η ζωή με τα δυο της παιδιά, η δύναμη που χρειάζονται οι γυναικες σε έναν κόσμο που συχνά τις αδικεί. Μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς της γενιάς της μιλά για όλα στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θέλει να δει το νησί της να χορεύει

Χορός / Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θα κάνει το νησί της να χορεύει

Η διακεκριμένη χορεύτρια επέστρεψε στην Κέρκυρα, ίδρυσε το Garage21 και διοργανώνει το ION_on move, ένα φεστιβάλ που φιλοδοξεί να μεταδώσει στην κοινότητα την αγάπη για τον σύγχρονο χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Μοιράσου το τραύμα, αλλιώς δεν θα φύγει»

Θέατρο / Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Πώς να κάνεις το τραύμα, ουλή»

Με αφορμή τον ρόλο του ως ενός θύματος βιασμού που ζητά δικαίωση σε ένα «ναρκοθετημένο» δικαστήριο, o ηθοποιός μιλάει για τον τρόπο που προσέγγισε τη σεξουαλική βία σε μια παράσταση δύσκολη, αλλά και «μοιρασιάς».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αγγελική Στελλάτου

Οι Αθηναίοι / Αγγελική Στελλάτου: «Έχει σημασία να μιλήσω για μένα;»

Το άστρο της ξεχώρισε δίπλα στον Δημήτρη Παπαιωάννου τα πρώτα χρόνια της Ομάδας Εδάφους. Μετά, διέγραψε τη δική της αταλάντευτη πορεία. Η Αγγελική Στελλάτου αφηγείται τη ζωή της στη LiFO, αν και πιστεύει ότι δεν «έχει σημασία να μιλάμε για εμάς σε έναν κόσμο όπου συμβαίνουν πράγματα τρομακτικά»
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος διαβάζει την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του Σάμιουελ Μπέκετ

Lifo Videos / Ο Αντώνης Αντωνόπουλος διαβάζει την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ»

Σε ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σάμιουελ Μπέκετ, μια σπουδαία μελέτη για τη θνητότητα, τη δημιουργικότητα και τη μνήμη, ένας 69χρονος άνδρας κάθεται μόνος του στα γενέθλιά του και ακούει ηχογραφήσεις του παρελθόντος του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ήρα Κατσούδα: «Ένα αστείο δεν μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο»

Θέατρο / Ήρα Κατσούδα: «Ένα αστείο δεν μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο»

Η stand up κωμικός μιλά για την ελευθερία που κρύβεται στις «άχρηστες σκέψεις», για τη θέση των γυναικών στην κωμωδία και για το πώς το γέλιο μπορεί να γίνει εργαλείο αυτογνωσίας, χωρίς να χάνει ποτέ τη χαρά του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Χορός / «Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Το έργο-σταθμός της γυναίκας που ανανέωσε την τέχνη του χορού δεν σταμάτησε από τα '70s να συναρπάζει το κοινό και να παραμένει «νέο» και επίκαιρο. Αυτόν τον Δεκέμβριο το Pina Bausch Foundation αναβιώνει τo «Kontakthof» στο Εθνικό Θέατρο με Έλληνες ηθοποιούς. Η LiFO μπήκε στις πρόβες και μίλησε με τους βασικούς συντελεστές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ