Tα πρώτα McDonald’s στη Μόσχα

Facebook Twitter
1

Το 1990, μετά από δεκατέσσερα (!) χρόνια διαπραγματεύσεων με το γραφειοκρατικό θηρίο της Ρωσίας, άνοιξαν τα πρώτα McDonald’s στη Μόσχα.

Ήταν το πρώτο υποκατάστημα της αλυσίδας στη χώρα και η πρώτη επαφή των Ρώσων με την έννοια του φαστ φουντ γενικότερα. Η σαγήνη που ασκούσε το «μαργαριτάρι της Αμερικής» ήταν τεράστια.

Η προσπάθεια της εταιρίας να ανοίξει έγινε πραγματικότητα όταν άνοιξε με καναδική ιδιότητα. Για ευνόητους λόγους, στην εξώπορτα δεν υπήρχε αμερικανική σημαία: μόνο η καναδική και η ρώσικη.

Οι προετοιμασίες κράτησαν χρόνια. Ρώσοι παραγωγοί, προκειμένου να γίνουν προμηθευτές, αγόρασαν σπόρους πατάτας και αγγουριού από την Ολλανδία. Κτηνοτρόφοι έμαθαν ότι για να είναι λιγότερο λιπαρό το κρέας, έπρεπε να ευνουχίζουν τα ζώα ένα μήνα αργότερα από το συνηθισμένο και να τα σφάζουν ένα μήνα νωρίτερα. Οι υπάλληλοι έκαναν σεμινάρια για να μάθουν να κοιτάνε στα μάτια τους πελάτες (κάτι που δεν συνηθιζόταν) και να χαμογελάνε πειστικά. Οι υπόλοιποι Μοσχοβίτες έμαθαν ότι το χάμπουργκερ τρώγεται κάθετα, γιατί στις πρόβες οι εικονικοί πελάτες διαχώριζαν τις στρώσεις κι έτρωγαν την καθεμία χωριστά.

Αν και οι τιμές ήταν απλησίαστες για τον μέσο Ρώσο, πλούσιοι και διάσημοι από όλη τη χώρα έτρεξαν στα εγκαίνια για να δουν από κοντά μία σπίθα καπιταλισμού. Παρόλο το κρύο η ουρά δεν μειωνόταν. Η αναμονή κυμάνθηκε από πενήντα λεπτά μέχρι δύο ώρες.

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, δείτε καλύτερα το βίντεο. Δεν έχετε ξαναδεί τέτοια ουρά στη ζωή σας.

Η διείσδυση του φαστ φουντ πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα ήταν μία συμβολική στιγμή. Η ουρά των πρώτων ημερών ξεπέρασε κάθε προσδοκία, κάτι που αιφνιδίασε τους αξιωματούχους. Δύο χρόνια μετά, όλα άλλαξαν για τη Ρωσία. Πάντως τώρα οι τιμές δεν είναι απλησίαστες και όλοι ξέρουν ότι πρόκειται, απλώς, για φαστ φουντ.

Πριν κάνουμε ένα «πφφ» αφ’ υψηλού ας θυμηθούμε –οι μεγαλύτεροι- την ελληνική περίπτωση. Το πρώτο υποκατάστημα άνοιξε στο Σύνταγμα το 1991. Προηγήθηκαν –και ακολούθησαν- ρεπορτάζ στις ειδήσεις, ατελείωτες ουρές, ενθουσιασμός στα πλήθη. Ο πρόεδρος του διεθνούς τμήματος έκανε τότε την εξής δήλωση:

«Οι Έλληνες –γνωστοί για το καλό τους φαγητό και για την φιλοξενία τους- θα εκτιμήσουν την δέσμευση των McDonald’s για ποιότητα, σέρβις και καθαριότητα. Το κατάστημα θα μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι και 130 πελάτες (ένα τυπικό αμερικανικό έχει 90 θέσεις) μαζί με εξωτερικό χώρο σε στυλ καφέ, όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στο ελληνικό αρχιτεκτονικό στυλ με μάρμαρο και διάκοσμο εμπνευσμένο από την κλασική Ελλάδα.»

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ

σχόλια

1 σχόλια