Food Daily: Συνέντευξη με τον σεφ Μανώλη Ασλάνογλου

Food Daily: Συνέντευξη με τον σεφ Μανώλη Ασλάνογλου Facebook Twitter
0

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου από μικρός μυήθηκε στην τέχνη της εστίασης εργαζόμενος αρχτικά ως σερβιτόρορς και αργότερα βοηθός μάγειρα. Έχει θητεία από μεζεδοπωλεία και σουβλατζίδικα μέχρι πιτσαρίες (για να μάθει να γυρίζει το ζυμάρι, όπως λέει). Το πάθος για τη μαγειρική τον οδήγησε το 2002 σε σχολή της Ελβετίας, όπου και εργάστηκε μέχρι το 2007 σε μεγάλα εστιατόρια και ξενοδοχεία. Τα τελευταία χρόνια μαγειρεύει στο Βασίλαινα. Συνδυάζει την εληνική παράδοση με γεύσεις άλλων χωρών, κι αυτή του την τάση δοκιμάζει στο εστιατόριο Gaspar, όπου μαζί με τον Χρόνη Δαμαλά μπλέκουν γεύσεις Ανατολής και Δύσης. Φωτογραφίες: Ιωσηφίνα

 

  • Στο βιβλίο “Κουζίνα Εμπιστευτικό” του Anthony Bourdain περιγράφεται η ζωή των αφανών ηρώων της κουζίνας, που στην Αμερική είναι μεξικανοί μετανάστες χωρίς χαρτιά και άντρες που χωρίς τη μαγειρική θα είχαν κακά ξεμπερδέματα με το νόμο. Εσύ έχεις ξεφύγει προ πολλού από την κατηγορία των αφανών, αλλά υπήρξες μέλος της: ποια είναι η σύσταση αυτής της ομάδας που δουλεύει πίσω από τις κλειστές πόρτες;

Όλοι μας προσπαθούμε να βρούμε χώρο δράσης, δημιουργικό και ελεύθερο. είτε είναι στη τράπεζα (βλέπε κρίση!!),είτε είναι κουζίνα!

  • Υπάρχει άριστος μάγειρας που δεν είναι τελειομανής; Είναι δυνατόν να φτάσεις σε άριστο αποτέλεσμα κόβοντας δρόμο;

Δεν υπάρχει. Και αν υπήρχε δε θα ήταν σε σταθερή βάση. Η κουζίνα αντιπροσωπεύει το μάγειρα. Πάντα θα υπάρχουν αλλαγές και ανατροπές!

  • Αν το δούμε καθαρά καπιταλιστικά, ο μάγειρας θέλει καλό προϊόν σε χαμηλή τιμή και ο προμηθευτής θέλει να πουλήσει ακριβά κάτι που κοστίζει λίγο. Πως εξισορροπούνται αυτές οι αντίρροπες τάσεις; Μπορεί ένας προμηθευτής να εξαπατήσει ένα μάγειρα όπως ένας έμπορος μία νοικοκυρά;

Όταν η ποιότητα είναι εξαιρετική, οι τιμές παίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Μόνο αν όλοι χρησιμοποιούμε άριστα προϊόντα θα εκλείψουν οι σαβούρες που εμείς παρόλα αυτά αναζητάμε λόγω "μπάτζετ''.

  • Πως αισθάνεσαι όταν κάποιος βάζει αλάτι στο φαγητό που έχεις φτιάξει από συνήθεια, πριν το δοκιμάσει; Πονάει η καρδιά μου όταν το βλέπω αυτό σε εστιατόρια και παρακαλάω να μην το έχει δει ο μάγειρας.

Δε βάζεις αλάτι στο τραπέζι. Κόβεις τις κακές συνήθειες.

  • Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς γευστικά μία χώρα στην οποία πάει για πρώτη φορά;

α) Φίλοι, β) Ανοιχτές ντόπιες αγορές, γ) Σούπερ μάρκετ και στα ράφια με τα έτοιμα φαγητά που θέλουν μόνο ζέσταμα! δ) Ανάλογα με τις εμπειρίες του ταξιδιώτη.

  • Μπορεί η μαθητεία δίπλα σε σημαντικούς σεφ να αντικαταστήσει την ακαδημαϊκή εκπαίδευση 100%;

Οι βάσεις της μαγειρικής και η κατανόηση των μεθόδων χρειάζονται ακαδημαϊκή  εκπαίδευση για να μπορείς να προχωρήσεις σε σύγχρονες μεθόδους και σε εξελιγμένη μαγειρική! Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Μόνο τυχαία περιστατικά.

  • Το μενού του Gaspar είναι ελληνικό με πολύ διεθνείς πινελιές, θα μπορούσαμε να πούμε μητροπολιτικό. Είναι τόσο δεκτικοί οι Έλληνες στις νέες γεύσεις ή παριστάνουν ότι είναι, για να μην κριθούν ντεμοντέ;

Είναι δεκτικοί αρκεί το φαγητό να είναι καλής ποιότητας και πολύ καλά εκτελεσμένο.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ