
Ο τακτικός αρθρογράφος της LifO επιλέγει 11 από τα πολλά και πολύτιμα κείμενα που έχει δημοσιεύσει τα τελευταία χρόνια.
Creative Direction: Μιχάλης Μιχαήλ - Development: Γιώργος Ντούφας
Ένα κείμενο για τις μεταμορφώσεις του τουρισμού, την μνήμη και την αντίσταση στην απώλεια των τόπων.
Από τους σκοτεινούς ήρωες στο μυθιστόρημα ‘Αιματοβαμμένος Μεσημβρινός’ του Κόρμακ Μακάρθι στον πραγματικό κόσμο που διαμορφώνεται γύρω από επιθυμίες για άνευ ορίων κυριαρχία.
Θα μπορέσουμε ξανά ‘να συγκεντρωθούμε’ σε μια εμπειρία, σε ένα πρόσωπο, σε ένα κείμενο; Σκέψεις με αφορμή μια διαμαρτυρία των δασκάλων στον Καναδά για τις πλατφόρμες ΑI.
Ο βίαιος θάνατος του Γιώργου Λυγγερίδη από τραύμα που προκάλεσε ναυτική φωτοβολίδα γίνεται αφορμή για ένα κείμενο για τη βία.
Ένα εγκώμιο στα κατοικίδια σαν πρώτο βήμα στην ανάγκη για μια νέα ηθική φροντίδας για τα έμβια πλάσματα.
Πως η υπερφόρτωση των παιδιών με δραστηριότητες, τίτλους, προσόντα παράγει μικρούς μηδενισμούς.
Ο Μίκης Θεοδωράκης και η θέση του στην εθνική ιδεολογία πέρα και από τη συμβολή του στον πολιτισμό της μουσικής.
Ένα θέμα στις πανελλαδικές εν μέσω πανδημίας με θέμα την ποίηση γίνεται αφορμή για ένα επιχείρημα υπέρ της επιμονής στη συνάντηση των νέων με τον ποιητικό και λογοτεχνικό κόσμο, παρά τα εμπόδια.
Με αφορμή ακροδεξιούς μαζικούς δολοφόνους (Μπρέιβικ στη Νορβηγία, Τάραντ στη Νέα Ζηλανδία), το άρθρο εξετάζει το πως φτιάχνεται μια απάντηση στη νέα φασιστική φαντασία.
Χωρίς τη μεταφυσική της διάσταση, χωρίς το ποιητικό της σώμα, η Θεσσαλονίκη μοιάζει ημιτελής. Ένα κείμενο για την μεγάλη πόλη του Βορρά.
Ένα κείμενο για τους απογοητευμένους της πολιτικής και τον κίνδυνο που έχει το πέρασμα στην άλλη πλευρά και στην άρνηση κάθε πολιτικής ταυτότητας.