Ο Νοέμβριος στην Κορέα είναι παραδοσιακά η εποχή του Gimjang (김장), μιας σημαντικής γιορτής στο πλαίσιο της οποίας οικογένειες, γείτονες και φίλοι συγκεντρώνονται για να παρασκευάσουν και να μοιραστούν μεγάλες ποσότητες κίμτσι, του πιο χαρακτηριστικού πιάτου της κορεάτικης κουζίνας.
«Gimjang» σημαίνει ουσιαστικά «μοιρασιά». Δεν πρόκειται απλώς για μια διαδικασία συντήρησης τροφίμων αλλά για έναν βαθιά ριζωμένο πολιτιστικό θεσμό. Η συλλογική παρασκευή κίμτσι ενισχύει τους κοινωνικούς δεσμούς, προωθεί τη συνεργασία και μεταφέρει γνώσεις και τεχνικές από γενιά σε γενιά.
«Gimjang» σημαίνει ουσιαστικά «μοιρασιά». Δεν πρόκειται απλώς για μια διαδικασία συντήρησης τροφίμων αλλά για έναν βαθιά ριζωμένο πολιτιστικό θεσμό.
Στόχος της εκδήλωσης ήταν να γνωρίσει το κοινό την αυθεντική κορεάτικη παράδοση, να μάθει βήμα προς βήμα τη διαδικασία παρασκευής κίμτσι, να μυηθεί στη μοναδική φιλοσοφία που κρύβεται πίσω της αλλά και να έρθουν κοντά Έλληνες και Κορεάτες που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα.
Φτάνοντας στον Άλιμο, όπου γινόταν η εκδήλωση, διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν περισσότεροι από 30 συμμετέχουσες/-οντες. Αρχικά, έγινε μια σύντομη παρουσίαση, κατά την οποία μας εξήγησαν την παράδοση του Gimjang και ποια υλικά χρειάζονται για την παρασκευή του.
Μάθαμε, μάλιστα, ότι ένα από τα πιο δημοφιλή είδη στην Κορέα αυτή την περίοδο είναι οι «ελιές κίμτσι», που έχουν αποκτήσει γκουρμέ χαρακτήρα. Προτού μεταφερθούμε στο μεγάλο πάρκο για να φτιάξουμε το κίμτσι, οι καλεσμένες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν παραδοσιακές φορεσιές hanbok, ενώ όποιος απαντούσε σε ένα μικρό ερωτηματολόγιο κέρδιζε ένα όμορφο μπρελόκ.
Στην αυλή ήταν στρωμένες δεκαπέντε ροτόντες των έξι-επτά ατόμων. Πάνω στην καθεμία βρισκόταν από ένα μεγάλο πλαστικό δοχείο με κινέζικο λάχανο, έτοιμο για την παρασκευή κίμτσι – το λάχανο πρέπει να μουλιάσει πρώτα σε αλατόνερο για επτά ώρες, για να μαλακώσει. Αφού φόρεσαν όλοι τις ποδιές τους, η νεαρή σεφ της πρεσβείας ξεκίνησε να μας δείχνει την προετοιμασία της πάστας με την οποία αλείφουν το λάχανο.
Για πάνω από μισή ώρα περίπου 100 άτομα κάθε ηλικίας, ανάμεσά τους και ο πρέσβης, έφτιαχναν κίμτσι. Όταν τελειώσαμε, ο καθένας έφυγε χαρούμενος με δώρο ένα τάπερ γεμάτο από αυτό το θρεπτικό φαγητό.