Πρώτες διακοπές με μωρό: Οδηγός επιβίωσης σε παγκόσμια γλώσσα
Για αυτή την πρώτη φορά χρειάζεσαι αξιόπιστους συμμάχους -από τον εξοπλισμό, ως τους ανθρώπους σου.
ADVERTORIAL
Η Μαρίνα είχε ονειρευτεί τις πρώτες διακοπές με το μωρό αλλιώς. Πιο ήρεμες, πιο απλές. Χωρίς τόσα «αν» και άλλα τόσα «μήπως. Το αυτοκίνητο είναι γεμάτο ως πάνω. Το μωρό, στο μικρό κάθισμά του, παίζει με το αγαπημένο του παιχνίδι, ο μπαμπάς Γιάννης οδηγεί προσεκτικά και η Μαρίνα μετρά στο μυαλό της όλα εκείνα που ενδέχεται να έχει ξεχάσει στο σπίτι.
Νωρίτερα το πρωί, μια στάση από τα Lidl κοντά στην έξοδο της πόλης για τα τελευταία ψώνια κρίνεται απαραίτητη. Βρεφικές πάνες, σνακ για τον δρόμο, γιαούρτια για όλους και βιολογικά φρούτα. Οι δύο φρέσκοι γονείς έχουν ανακαλύψει ένα μικρό ξενοδοχείο νότια της Αθήνας, χωρίς πολλά-πολλά. Δέντρα, σκιά, παραλία χωρίς βαβούρα και μαγαζιά, ένα μικρό ταβερνάκι και ησυχία. Από εκείνα τα μέρη που νιώθεις πως σε αφήνουν να αναπνεύσεις. Η πρώτη νύχτα έρχεται γρήγορα και περνά σχετικά δύσκολα. Το μωρό δεν κοιμάται εύκολα μακριά από το δωμάτιό του. Όμως η δεύτερη μέρα φαίνεται να ξημερώνει διαφορετικά.
Η Μαρίνα έχει μόλις φτάσει στην παραλία που βρίσκεται ένα βήμα μακριά από το κατάλυμα, κρατώντας το παιδί στο ένα χέρι και προσπαθώντας να στρώσει μια πετσέτα με το άλλο. Το γιαούρτι του μωρού φεύγει από την αγκαλιά της και γλιστρά στην άμμο. Πριν καν προλάβει να αγχωθεί, μια άλλη μαμά που τυχαίνει να περνά, σκύβει και το σηκώνει από το έδαφος. Χωρίς δεύτερη σκέψη βγάζει από το φορητό ψυγειάκι της ένα γιαουρτάκι και της το προσφέρει. Μια γυναίκα με κοντά μαλλιά, πετσετέ φόρεμα και ένα ολόλευκο, ήσυχο μωράκι δεμένο μπροστά στο στήθος της, εμφανίζεται σαν από μηχανής θεός να σώσει την ημέρα. «I’m Sofie», της λέει. «From Utrecht. First summer here. For us too.»
Η Σόφι είναι από την Ολλανδία. Εργάζεται σε δημοτικό σχολείο και έχει έρθει με τον σύντροφό της και τον μικρό τους, τον Μαρτέν, για τρεις εβδομάδες στην Ελλάδα χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα. Έχει μαζί της τα πάντα. Ψάθα που διπλώνει σαν φάκελος, σκίαστρο που στήνεται με ένα τράβηγμα, παγωμένα γιαουρτάκια σε ισοθερμική θήκη και πάνω απ’ όλα: ένα χαμόγελο σχεδόν μόνιμο. Δεν ιδρώνει, δεν τρέχει, δεν δείχνει να βιάζεται ποτέ. Η Μαρίνα την κοιτά αποσβολωμένη. Πώς γίνεται να μην έχει χάσει την ψυχραιμία της ούτε δευτερόλεπτο; «The trick is... preparation — and snacks. Always snacks» («Το κόλπο είναι η προετοιμασία -και σνακ. Πάντα σνακ»), συμπληρώνει εκείνη.
Το ένα φέρνει τ’ άλλο. Η Σόφι δείχνει στην Μαρίνα πώς κουβαλά το μωρό σε wrap χωρίς να ιδρώνουν και οι δυο, πώς χρησιμοποιεί την αγαπημένη του μωρού της ΓΑΛΠΟ συσκευασία γιαουρτιού για να φτιάξει ένα αυτοσχέδιο κουβαδάκι, αλλά και πως μαζεύει τα ανακυκλώσιμα του μωρού σε ένα μικρό σακουλάκι. Η Μαρίνα έχει πολλά να μάθει. Όμως για πρώτη φορά, αντί να νιώθει άμαθη ή ανεπαρκής, νιώθει ότι «ανήκει». Σαν κάποιος να της ψιθυρίζει: είσαι ακριβώς εκεί που πρέπει να είσαι, και πας καλά. Με το δικό σου ρυθμό. Με λίγη βοήθεια. Με φίλους που εμφανίζονται από το πουθενά. Και με μερικά καλούδια από τα Lidl, στην πιο κρίσιμη στιγμή.
«We discovered Lidl the second day we got here,» («Ανακαλύψαμε τα Lidl τη δεύτερη μέρα που ήρθαμε εδώ»),της λέει η Σόφι καθώς της προσφέρει ένα κρακεράκι με μια φέτα ροδάκινο. «Good prices, Greek yogurt, organic baby stuff, even eco nappies. Honestly, it saved us» («Καλές τιμές, ελληνικό γιαούρτι, οργανικά βρεφικά προϊόντα, ακόμα και οικολογικές πάνες». Η Μαρίνα χαμογελάει, γιατί γνωρίζει ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάει η νέα Ολλανδή φίλη της. Το «connection» εδώ είναι ίδιο σε όλες τις γλώσσες και αφορά μαμάδες και μπαμπάδες σε κάθε άκρη της γης.
Οι δυο τους γίνονται γρήγορα παρέα. Περνούν τα απογεύματα μαζί κάτω από τα αλμυρίκια, ενώ τα μωρά τους κοιμούνται δίπλα δίπλα. Το νερό στο μπιμπερό είναι δροσερό. Το φρούτο φρέσκο και ιδανικά δροσιστικό. Η καρδιά, πιο ανάλαφρη. Και κάπως έτσι, οι πρώτες διακοπές της Μαρίνας με τη νέα τους μορφή δε μοιάζουν πια με άθλο. Το τελευταίο βράδυ, η Σόφι βγάζει από την τσάντα της δύο κουτάκια μπύρα «It’s our last night. A tiny toast», («Είναι η τελευταία μας βραδιά. Μια μικρή πρόποση»). Ένα ελληνικό τυρί κομμένο σε φέτες και μερικά κριτσίνια. Απλά πράγματα. Αλλά εκείνη τη στιγμή, είναι τα πάντα. Η Μαρίνα σηκώνει την μπύρα της και κοιτάζει προς τη θάλασσα.
Ξέρει πως σύντομα ίσως να μην θυμάται πια τα logistics των πρώτων της διακοπών με το μωρό. Σίγουρα όμως θα νιώθει για καιρό πως βρήκε κάτι που δεν ήξερε ότι έψαχνε. Μια νέα βεβαιότητα: η φροντίδα μπορεί να είναι πραγματικά απλή. Και η αληθινή «βιωσιμότητα» δεν ξεκινά από τίποτα άλλο, παρά από την απολύτως ρεαλιστική καθημερινότητα. Αρκεί να την χειριστείς λίγο πιο ψύχραιμα και έξυπνα. Σαν εκείνες τις θαυμαστά χαλαρές μαμάδες του κόσμου.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
GOOD LIVING
GOOD LIVING
