Ωραίο το κείμενό σου σαν σύντομο διήγημα.
Υπάρχει καλή πρόθεση κι ένας ενσυναισθητικός τρόπος σκέψης πίσω από την εξομολόγησή σου κι αυτά τα στοιχεία υποθέτω πως σε ώθησαν να μοιραστείς αυτή την εικόνα που είδες εδώ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ζευγαριού που είδες υπάρχει η πιθανότητα εξιδανίκευσης αυτού του τρόπου ζωής από έναν εξωτερικό παρατηρητή όπως ήσουν εσύ.
Θέλω να πω πως πολλοί θεωρητικά θαυμάζουν αυτόν τον τρόπο ζωής, ελάχιστοι θα αντέξουν αν κληθούν να τον βιώσουν.
Η κατάντια δεν είναι ρομαντισμός, θέλει τεράστιο σωματικό και ψυχικό σθένος για να αντέξεις να ζεις αν έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο.
Και οι ίδιοι οι άστεγοι που είδες αν τους ρωτούσες δεν ξέρω αν θα σου περιέγραφαν όλο αυτό που ζουν με τον ίδιο τρόπο που το κάνεις εσύ στην εξομολόγησή σου όντας εξωτερικός παρατηρητής της ζωής τους.
Η απόσταση που έχουμε από κάποια πράγματα είναι εκείνη που πολλές φορές μάς κάνει να τα βλέπουμε ρομαντικά.
Πάντως από το κείμενό σου δείχνεις καλόψυχο κι ευαίσθητο άτομο, μακάρι να τους αγόρασες κάτι να φάνε ή να τους βοήθησες οικονομικά όπως και όσο μπορείς, έστω και λίγο.
Αυτό που φαίνεται λίγο σε εμάς είναι σημαντικό για αυτούς τους ανθρώπους, έστω η ελάχιστη βοήθεια.
Όσον αφορά τη φράση σου: '' δυστυχώς το ίντερνετ έπεσε πάνω στον ρομαντισμό της ψυχής σαν διαβρωτικό τοξικό βιομηχανικό απόβλητο''
δεν ισχύει απόλυτα γιατί όσο άσχημη πλευρά κι αν έχει το διαδίκτυο, έχει και μια όμορφη και χρήσιμη, μπορείς να ανακαλύψεις θησαυρούς.
Μπορείς να βρεις και στο ίντερνετ τον ρομαντισμό της ψυχής που λες ότι λείπει.
Σκέψου απλά και μόνο ότι κι εσένα το ίντερνετ σού έδωσε τη δυνατότητα να μπεις εδώ και να μοιραστείς μέσω της εξομολόγησής σου αυτή την εικόνα που είδες.
Η χρήση των social media και το πώς τα χρησιμοποιούν κάποιοι και πόσο θα επιλέξει να επηρεαστεί από αυτά κάποιος διαδικτυακός χρήστης είναι τελείως διαφορετικό θέμα.
Αλλά ακόμα και στο ίντερνετ μπορείς να βρεις το περιεχόμενο που σου ταιριάζει.