ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΤΗ ΜΙΡΚΕΤΑ ΒΙΔΑΛΗ πριν από περίπου δέκα χρόνια, όταν είδαμε το Instagram να γεμίζει σταδιακά με φωτογραφίες κοριτσιών που φορούσαν τα χαρακτηριστικά ψηλόμεσα σορτς με τρουκς. Το χόμπι της ήταν να πειραματίζεται και να μεταποιεί μόνη της με μεράκι τα τζιν, όπως εκείνη ήθελε. Το χόμπι γρήγορα έγινε όραμα, το όραμα έγινε πράξη και ενώ βρισκόμαστε πλέον στο 2025, διαθέτει δύο πολύ δυνατά και made in Greece brands, τη «No Thinkin» και την «Tanpire».
Η Μιρκέτα Βιδάλη μιλά στη LiFO για το πώς κατάφερε από το χόμπι της να δημιουργήσει και να αναπτύξει το δικό της brand και μοιράζεται τις εμπειρίες της από την αρχή της επιχειρηματικής της πορείας, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε σε πολλούς τομείς, συζητά τις δύσκολες πλευρές τού να είσαι επιχειρηματίας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβάνοντας και τον ρόλο που παίζουν τα social media σε όλο αυτό.
Η Μιρκέτα κατάγεται από την Τήνο, αλλά τα καλοκαίρια, όπως μας εξηγεί, τα πέρναγε στο χωριό της μαμάς της στην Πελοπόννησο. Το όραμα που είχε για μια δική της επιχείρηση προέκυψε από το χόμπι της, καθώς μεταποιούσε κάποια ρούχα της μητέρας της. «Εγώ σπούδαζα marketing και εμπορική διαφήμιση και σκεφτόμουν να κάνω ένα μεταπτυχιακό στη μόδα και στο marketing. Δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου να κάνω κάτι με σχέδιο, δεν είχα γνώση αυτού του αντικειμένου», αναφέρει αρχικά.
«Ο ανταγωνισμός για μένα είναι υγεία και σίγουρα στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μένουμε στην αντίληψη του “α, είδε από μένα αυτό το σχέδιο και το αντέγραψε”. Όλοι από κάπου εμπνεόμαστε. Αν τώρα συμπέσουμε όλοι σε μια τάση, τι να κάνουμε! Τάσεις είναι και όλοι τις ακολουθούμε».
«Κάποια στιγμή ξεκίνησα να μεταποιώ τζιν της μαμάς μου. Είχα βρει και ένα μαγαζί με Levi's που έκλεινε τότε και ξεπουλούσε. Τα είχα πάρει πολύ φθηνά για μένα και πειραματιζόμουν. Αυτό δεν υπήρχε τότε στην Ελλάδα. Εγώ πειραματιζόμουν με έντονα χρώματα, τρουκς, σκισίματα και επειδή δούλευα και υποδοχή σε ένα γνωστό μαγαζί και τα φορούσα, ήμουν σαν κινητή διαφήμιση. Έτσι άρχισαν να έχουν απήχηση», θυμάται.
Τότε ήταν που της μπήκε η ιδέα να το κάνει όλο αυτό επαγγελματικά, ήταν κάτι που ήρθε στην πορεία, δεν ήταν στα πλάνα της από την αρχή.
«Στην αρχή πήγαινα στο άγνωστο»
Οι αλλαγές και τα νέα ξεκινήματα έχουν κόπο και πολλά ζόρια. Δεν είναι τυχαία η παροιμία «κάθε αρχή και δύσκολη», πόσο μάλλον για ένα άτομο σε νεαρή ηλικία στην Ελλάδα του 2015, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η μεγαλύτερη δυσκολία για τη Μιρκέτα τότε ήταν, όπως μου εξηγεί, το ότι δεν είχε κάποιον δικό της άνθρωπο στον τομέα του επιχειρείν.
«Πήγαινα στο άγνωστο τελείως. Μάθαινα πράγματα στην πορεία από τα δικά μου λάθη, τι κινήσεις πρέπει να κάνω και τι ακριβώς σημαίνει να έχεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα σε τόσο νεαρή ηλικία», σημειώνει.
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, δεν είχα κάποιον να με κατατοπίσει και έπρεπε σε πολύ μικρή ηλικία, μόνη μου, να βρω τρόπο να διαχειριστώ όλο αυτό. Δηλαδή, πέρα από το να βγάλω μια παραγωγή και να μεταποιήσω κάποια τζιν, έπρεπε να διαχειριστώ το οικονομικό κομμάτι, να κάνω ένα πλάνο, να οργανώσω μια στρατηγική και άλλα. Οπότε, ουσιαστικά, όταν έγινε όντως επιχείρηση το χόμπι μου, αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι.
Η διαχείριση των συνεργατών, η διαπραγμάτευση, ήταν θέματα που με ταρακούνησαν αρκετά, αλλά είναι κι αυτά κομμάτι του επιχειρείν – μια επιχείρηση σαν τη δική μου είναι πάρα, μα πάρα πολλά κομμάτια, εκτός από το να σχεδιάσεις μια κολεξιόν. Εγώ αυτά δεν τα γνώριζα, κι αυτό ήταν το πιο δύσκολο», συνεχίζει.
Έχοντας πλέον μια δική της επιχείρηση, θυμάται ότι το πρώτο εξάμηνο όλα ήταν πολύ ωραία και ότι εκείνη ήταν «πιο χαλαρή από ποτέ». «Η αλήθεια είναι ότι οι πρώτοι μήνες ήταν οι πιο ωραίοι στην επιχειρηματική μου πορεία, γιατί τότε δούλευα παράλληλα, οπότε δεν είχα το βιοποριστικό άγχος. Είχα ήδη εισόδημα από μια άλλη δουλειά», επισημαίνει.
«Είναι και μια συμβουλή που δίνω γενικά σε όσους ξεκινούν τώρα: όσο μπορείτε κρατήστε την ως χόμπι και μη δείτε κατευθείαν σοβαρά αυτήν τη δουλειά. Φυσικά, διαχειριστείτε τη με σοβαρότητα, απλώς μην έχετε το άγχος από την αρχή για το πώς θα κλείσει ο μήνας. Αν μπορείτε να έχετε το μυαλό σας ελεύθερο για πιο δημιουργικά πράγματα, τόσο το καλύτερο. Εγώ τα πρώτα δύο χρόνια δούλευα παράλληλα και ήταν πάρα πολύ ωραία, ήμουν πιο χαλαρή από ποτέ».
«Την επιτυχία ο καθένας την ορίζει διαφορετικά»
Σε πρόσφατη ανάρτησή της στο Instagram, η Μιρκέτα μοιράστηκε με το κοινό της ένα στιγμιότυπο από τον πρώτο καιρό που ξεκίνησε τη δική της επιχείρηση, γράφοντας χαρακτηριστικά πως «ξεκίνησα σε ένα δωμάτιο, με κάτι παλιά σορτσάκια που τους έβαζα τρουκς. Δεν ήξερα πού θα με πάει αυτό [...] Μερικές φορές χρειάζεται να γυρνάμε πίσω, όχι για να μείνουμε εκεί, αλλά για να θυμηθούμε γιατί ξεκινήσαμε».
«Για μένα, γενικότερα, είναι σημαντικό να είσαι ταπεινός στα πάντα, στην επιχειρηματικότητα σίγουρα. Τι σημαίνει επιτυχία; Δεν ξέρω. Είναι μια λέξη, θεωρώ, που ο καθένας ορίζει διαφορετικά. Μπορεί εγώ να βλέπω και να θαυμάζω μια άλλη γυναίκα επιχειρηματία και να τη θεωρώ επιτυχημένη, αλλά εκείνη να μη βλέπει τον εαυτό της έτσι, για τους δικούς της λόγους», συνεχίζει.
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό να θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε, ακόμη και αν έχουμε φτάσει ψηλά είτε για τα δικά μας στάνταρ είτε για τον απέναντι, ειδικά στον τομέα του εμπορίου, όπου όλα είναι πολύ ρευστά. Άρα όσο πιο ταπεινά και συνειδητά αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, τόσο πιο εύκολα μπορείς να αντεπεξέλθεις και να δεις μια κατάσταση ήρεμα, χωρίς υπεροψία, αλλά με ειλικρίνεια», εξηγεί στη συνέχεια.
«Έχουν έρθει στιγμές στη ζωή μου που έχω δυσκολευτεί και έχω σκεφτεί να τα παρατήσω. Σίγουρα κάνω ό,τι μπορώ, δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Εντάξει, κάποιες φορές οι καταστάσεις δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις, όμως άλλες φορές ξεπερνάς τις δυσκολίες και πας παρακάτω» λέει χωρίς περιστροφές, μεταξύ άλλων.
«Όταν ξεκίνησα, είχα πάρα πολλά hate comments»
Αν την παρακολουθείς καιρό, σίγουρα ξέρεις ότι η Μιρκέτα είναι από τα λίγα άτομα στα social media που ουκ ολίγες φορές έχει μιλήσει ανοιχτά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως επιχειρηματίας, χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, ανοίγοντας κουβέντα για πολλά από τα θέματα που άλλοι επιχειρηματίες κρύβουν κάτω από το χαλάκι: τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις με προϊόντα «made in Greece» αλλά και όσα προκύπτουν αναπόφευκτα λόγω του τεράστιου ανταγωνισμού που επικρατεί εκεί έξω.
Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που πολλές φορές στοιχίζει, καθώς είναι ζητήματα που μπορεί να μη θες καν να τα αγγίξεις, πόσο μάλλον να τα μοιραστείς δημόσια, δεδομένου του ότι πλέον τα social έχουν μετατραπεί σε πεδίο μάχης τα τελευταία χρόνια.
«Όταν ξεκίνησα, επειδή τότε ήταν πολύ δυνατό το Youtube και μοιραζόμουν εκεί την ιστορία μου, είχα πάρα πολλά hate comments. Και αυτά με επηρέαζαν πολύ. Δεν κοιμόμουν το βράδυ, προσπαθούσα να σκεφτώ μήπως είπα κάτι λάθος και αυτό με είχε λίγο μπλοκάρει. Αυτό το κοινό τώρα έχει μεταφερθεί στο TikTok, κάποιοι είναι φανατικοί haters», εξηγεί για την αρχική εμπειρία στον κόσμο των social.
«Στα δικά μου accounts πλέον δεν συμβαίνει αυτό. Έρχονται αυτοί που ξέρουν ποια είμαι και θέλουν όντως να ακούσουν αυτά που λέω. Τώρα είναι πολύ λιγότερα τα αρνητικά σχόλια, αλλά ακόμη και αν είναι ένα-δύο πολύ βαριά, πάλι με επηρεάζουν», σημειώνει.
Στη συνέχεια, ωστόσο, έρχεται και το κομμάτι της στήριξης. «Όταν κατακτάς σταδιακά τον κόσμο που σε παρακολουθεί για το περιεχόμενό σου, τότε αυτός θα σε υποστηρίξει σε περίπτωση που μπει κάποιος να κράξει».
«Αν μπεις στη διαδικασία να αμυνθείς ή να εξηγήσεις, έχεις τελειώσει»
Σχετικά με την κατηγορία των ανθρώπων που σχολιάζουν σε accounts που δεν τους αρέσουν για τους δικούς τους λόγους, ενώ πολύ απλά θα μπορούσαν να τα προσπεράσουν και να μην ασχοληθούν, η Μιρκέτα επισημαίνει ότι «αν μπεις στη διαδικασία να αμυνθείς ή να εξηγήσεις, έχεις τελειώσει πριν καν ξεκινήσεις γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν γνώμη ό,τι και να τους πεις εσύ. Πρέπει απλώς να πας παρακάτω».
Ένα κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων χρηστών στα social media είναι ότι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, αλλά δεν τους βρίσκεις και πουθενά. «Είδα ένα σχόλιο σε ένα podcast που έκανα και έλεγε ότι "μ' αρέσει αυτή η κοπέλα, αλλά τελευταία όλο μια μιζέρια βγάζει και τα προβλήματά της εγώ σαν καταναλωτής δεν θέλω να τα βλέπω γιατί μου προκαλεί ανασφάλεια". Αυτό με επηρέασε».
Ωστόσο, όταν κάποιος παρουσιάζει την «τέλεια» ζωή του χωρίς προβλήματα, τον κράζουν γιατί τα έχει όλα λυμένα. «Τελικά, αποφασίστε, τι θέλετε;» αναρωτιέται.
«Εγώ, ως Μιρκέτα αλλά και ως εταιρεία, έτσι μιλάω στους πελάτες, με ειλικρίνεια, δεν θα κρύψω κάτι. Και η νέα γενιά, τα άτομα της Gen Z που ξεκινάνε τώρα και έχουν εταιρείες, είναι όλοι έτσι, όλοι μιλάνε ανοιχτά. Η δική μου γενιά, οι millennials, έχουμε αυτό το ταμπού, ότι πρέπει να έχουμε μια περσόνα, και δεν μοιραζόμαστε τίποτα. Η νέα γενιά έρχεται να το αλλάξει αυτό και το εκτιμάει ο κόσμος», συμπληρώνει.
«Όλοι από κάπου εμπνεόμαστε»
Έχοντας πλέον δύο ελληνικές επιχειρήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η Μιρκέτα αναφέρεται ανοιχτά στις δυσκολίες που προέκυψαν στο κομμάτι του ανταγωνισμού αλλά και τη στιγμή που σκέφτηκε να τα παρατήσει.
«Ο ανταγωνισμός για μένα είναι υγεία και σίγουρα στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μένουμε στην αντίληψη του "α, είδε από μένα αυτό το σχέδιο και το αντέγραψε". Όλοι από κάπου εμπνεόμαστε. Αν τώρα συμπέσουμε όλοι σε μια τάση, τι να κάνουμε! Τάσεις είναι και όλοι τις ακολουθούμε», διευκρινίζει.
«Η δυσκολία που μου έτυχε στην αρχή, όταν είχα ξεκινήσει τη χονδρική, ήταν ότι δεν μου άνοιγαν τις πόρτες γιατί είχαν άλλη εταιρεία με denim μέσα και τους είχαν βάλει ρήτρα να μην μπω κι εγώ. Εκεί δυσκολεύτηκα αρκετά γιατί ήθελα να το δοκιμάσω να δω πώς θα πάει», θυμάται. Ωστόσο, όπως όλα έδειξαν στη συνέχεια, το εμπόδιο αυτό ήταν για καλό.
Τότε ήταν που σκέφτηκε μέχρι και να τα παρατήσει, έχοντας ήδη οκτώ χρόνια την πρώτη επιχείρησή της. «Ήταν περίπου η περίοδος μετά τον Covid, το 2022. Όταν αφοσιώθηκα σε αυτό και ξεκίνησα να έχω τους πρώτους μου υπαλλήλους, άρχισα να έχω θέματα με τον καθαρό τζίρο στο τέλος του χρόνου. Δηλαδή έβλεπα τζίρο, αλλά δεν έβλεπα χρήματα», συμπληρώνει.
«Στην αρχή, οk, θα βάλεις πλάτη – δεν με πείραζε. Έλεγα "αφού βγαίνω και πληρώνω το προσωπικό μου και τα ενοίκιά μου, ας μη μένει τίποτα". Αλλά όταν πέρναγαν τα χρόνια και συνέχιζε αυτό το πράγμα, κάποια στιγμή ανατωτήθηκα γιατί το κάνω. Και εκεί είναι που είχα κουραστεί και σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να κάνω κάτι άλλο. Αλλά τα έβαλα κάτω, με στήριξε ο σύζυγός μου και είπαμε να κάνουμε αυτό το βήμα, που, όπως φαίνεται, ήταν μια σωστή κίνηση», αναφέρει για το φυσικό της κατάστημα.
«Ο κόσμος πλέον αγοράζει μόνο αν βλέπει τον εαυτό του στο προϊόν»
Όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες και συγκεκριμένα οι γυναίκες στην Ελλάδα σήμερα, η Μιρκέτα θεωρεί πως τα πράγματα έχουν αλλάξει συγκριτικά με το παρελθόν και τον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι παλιότερες γενιές ένα άτομο που ξεκινούσε τη δική του επιχείρηση σε νεαρή ηλικία.
«Αλλάζουν τα πράγματα. Νομίζω ότι οι παλιότερες γενιές, θέλοντας και μη, έτσι είχαν μάθει, οπότε έτσι αντιμετώπιζαν, στη δική μου περίπτωση, μια 25χρονη που τους χτυπούσε την πόρτα. Ούτε εγώ ήξερα καλά-καλά τι ήθελα να ζητήσω. Εννοείται ότι εκμεταλλεύτηκαν καταστάσεις σε οικονομικά ζητήματα και σε περίπτωση που κάτι γινόταν λάθος.
Εδώ παίζει ρόλο και το κομμάτι της απειρίας, δηλαδή αν πήγαινα δείχνοντας ότι ήξερα τι μου γινόταν, μπορεί και να είχα μια διαφορετική αντιμετώπιση. Δεν ήταν μόνο θέμα φύλου, σίγουρα υπήρξε ηλικιακή προκατάληψη. Ωστόσο, αυτό αλλάζει, το βλέπω. Πλέον μιλάω και συνεργάζομαι με άτομα στην ηλικία μου, ενώ, όταν ξεκίνησα, μιλούσα με ανθρώπους στην ηλικία του πατέρα μου. Έχει διαφορά ο τρόπος σκέψης», εξηγεί.
Ποια είναι η συμβουλή της σε άλλες γυναίκες που θέλουν να ακολουθήσουν τον επιχειρηματικό δρόμο στην Ελλάδα; Αρχικά «να αποτυπώσουν ποιες είναι οι ίδιες και να βρουν τον χαρακτήρα τους σε αυτό που προσφέρουν στον κόσμο, να φανεί ποιες είναι».
«Ο κόσμος πλέον αγοράζει με βάση το αν βλέπει τον εαυτό του στο προϊόν και όχι το αν το ρούχο σου είναι καλύτερο από το ρούχο του άλλου ή αν το κερί σου είναι καλύτερο από κάποιο άλλο. Μπορεί να είναι και καλύτερο, αλλά ο εκάστοτε πελάτης στο διαδίκτυο δεν το ξέρει πριν το πάρει στα χέρια του. Οπότε, θα διαλέξει τον επιχειρηματία με τον οποίο ταυτίζεται.
Αυτό που θα αγοράσει, θα το έχει σπίτι του και θα νιώθει ότι είναι μέρος ενός συνόλου με την αγορά του. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό και αυτό θέλω να κάνω. Θέλω πραγματικά να νιώθουν, όταν φοράνε το δικό μου προϊόν, ότι είναι μέρος αυτής της κοινότητας. Αυτή θα ήταν η συμβουλή μου, λοιπόν, σε όλες τις γυναίκες που ασχολούνται με το επιχειρείν: επειδή όλες είμαστε διαφορετικές, να δείξουν τον χαρακτήρα τους μέσα από το προϊόν και να προσπαθήσουν να περάσουν τις αξίες που έχουν στο κοινό που θέλουν να χτίσουν», καταλήγει.
