Αυτά που ξέρουμε για τον Λουίτζι Μαντζιόνε μοιάζουν ανησυχητικά κοινότοπα

Αυτά που ξέρουμε για τον Λουίτζι Μαντζιόνε μοιάζουν ανησυχητικά κοινότοπα Facebook Twitter
Κάθε κομμάτι του Μαντζιόνε, κάθε νέο ίχνος του ιστορικού του στο διαδίκτυο έχει ήδη αναλυθεί από εκατομμύρια ανθρώπους.
0

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μια εβδομάδα, ένας 26χρονος μηχανικός λογισμικού είναι ο κεντρικός χαρακτήρας της Αμερικής. Για ορισμένους, ο φόνος που κατηγορείται ότι διέπραξε θεωρήθηκε τεκμήριο μιας διχασμένης χώρας που έχει εμμονή με την αιματοχυσία. Για άλλους, ο Λουίτζι Μαντζιόνε αποτελεί μια έκφραση του βάθους της δίκαιης οργής που υπάρχει στην αμερικανική ζωή αυτή τη στιγμή, ένα σύμβολο δικαιολογημένης βίας.

Ο Μαντζιόνε έγινε λαϊκός ήρωας πριν ακόμη συλληφθεί. Δοξάστηκε, συκοφαντήθηκε, έγινε αντικείμενο ερωτικών fan fiction, μνημονεύτηκε σε μορφή τατουάζ, memes και σουβενίρ. Κάθε κομμάτι του Μαντζιόνε, κάθε νέο ίχνος του ιστορικού του στο διαδίκτυο έχει ήδη αναλυθεί από εκατομμύρια ανθρώπους.

Το διαδίκτυο απεχθάνεται το κενό και τις παύσεις και σε κάποιο βαθμό αυτό το επίπεδο εξονυχιστικού ελέγχου συμβαίνει στους περισσότερους μαζικούς εκτελεστές ή στους δράστες πολιτικής βίας. Το πιο αξιοσημείωτο όμως σ’ αυτή την υπόθεση είναι το πόσο φορτισμένη, ακόμη και απελπισμένη, υπήρξε η ψηφιακή έρευνα. Είναι ανθρώπινο να θέλει κανείς τακτοποιημένες εξηγήσεις και ταιριαστές αφηγήσεις. Στην περίπτωση του Μαντζιόνε όμως, φαίνεται ότι οι άνθρωποι αναζητούν κάτι περισσότερο.

Καθώς το κοινό μελετούσε το ψηφιακό αποτύπωμα του Μαντζιόνε, το πραγματικό διακύβευμα της υπόθεσης ήρθε στο προσκήνιο. Το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από τα πραγματικά γεγονότα στην ανακάλυψη κάποιου μεγαλύτερου νοήματος.

Μια κοινή αντίληψη για το διαδίκτυο είναι ότι πρόκειται για ένα εργαλείο πληροφόρησης. Παρακολουθώντας όμως αυτό που συμβαίνει την τελευταία εβδομάδα, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι το διαδίκτυο είναι μια μηχανή πολύ πιο κατάλληλη στο να παράγει ιστορίες παρά στο να βγάζει νόημα. Σύμφωνα με όσα ξέρουμε, υπέφερε από εξουθενωτικούς πόνους στην πλάτη και περνούσε αρκετό χρόνο σε φόρουμ του Reddit, αλλά όπως έγραψε ο John Herrman στο New York αυτή την εβδομάδα, το διαδίκτυο «ήταν το μέρος όπου ο Μαντζιόνε φαινόταν λίγο-πολύ καλά».

Καθώς το κοινό μελετούσε το ψηφιακό αποτύπωμα του Μαντζιόνε, το πραγματικό διακύβευμα της υπόθεσης ήρθε στο προσκήνιο. Το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε από τα πραγματικά γεγονότα στην ανακάλυψη κάποιου μεγαλύτερου νοήματος. Καθώς οι λεπτομέρειες της ζωής του Μαντζιόνε ξεθάβονταν η μία μετά την άλλη, οι άνθρωποι πάσχιζαν σε πραγματικό χρόνο να ταξινομήσουν το προφίλ του δράστη, τοποθετώντας το σε ένα οικείο πλαίσιο. Θα περιμέναμε ίσως να μας δείξουν τα στοιχεία που είχαμε στη διάθεσή μας το είδος της αποξένωσης που έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε από βίαιους άνδρες. Θα ήταν καθησυχαστικό, ή τουλάχιστον θα έβγαζε νόημα, να βλέπαμε μια πορεία σταθερής ριζοσπαστικοποίησης στις αναρτήσεις του, που τον έστρεψε προς τον εξτρεμισμό.

Υπάρχουν πολλά που δεν ξέρουμε, αλλά πολλά από αυτά που ξέρουμε είναι εντελώς κοινότοπα – πράγμα που είναι, από μόνο του, ανησυχητικό. Εκτός από τους πόνους στην πλάτη, φαίνεται ότι υπέφερε κι από που αποκαλείται «εγκεφαλική ομίχλη» [brain fog] και ότι πάλευε να βρει ανακούφιση και ικανοποιητικές διαγνώσεις. Αυτό μπορεί να ήταν από μόνο του ένας παράγοντας ριζοσπαστικοποίησης, ή το εναρκτήριο περιστατικό σε μια σειρά γεγονότων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δολοφονία του CEO της United Healthcare. Ακόμα δεν ξέρουμε.

Η άγνοιά μας δεν κάνει το γεγονός λιγότερο αποκαλυπτικό, καταλυτικό ή τρομακτικό. Και δεν σταματά τις εικασίες, την αναζήτηση στοιχείων και νοήματος.

Όπως παρατήρησε ο δημοσιογράφος Ian Bogost σε μια ανάρτηση στο Bluesky αυτή την εβδομάδα, η μάζα των αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και τα σχετικά άρθρα έμοιαζαν συχνά κενά.

Η αναζήτησή μας για ένα κίνητρο ή για την εξαγωγή κάποιου νοήματος δεν οδηγούσε πουθενά. Και όμως εξακολουθούμε να την επιδιώκουμε. «Φτάσαμε στο τέλος του διαδικτύου ως πληροφοριακού συστήματος», έγραφε επίσης στην ανάρτησή του ο Bogost.

Για πολλούς ο πυροβολισμός έμοιαζε σημαντικός με έναν τρόπο που παρόμοιες πράξεις βίας γενικά δεν είναι. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο κόσμος άρχισε να αποκαλεί την πράξη του «εκτέλεση», προτού καν διαπιστωθεί οτιδήποτε που να μοιάζει με κίνητρο. Η παρόρμηση είναι κατανοητή: Ισχυροί και πλούσιοι άνδρες δεν δολοφονούνται κάθε μέρα στο κέντρο του Μανχάταν.

Πολλοί παρατηρητές έσπευσαν να «διαβάσουν» το περιστατικό ως ένα καμπανάκι για περαιτέρω βία κατά των πλουσίων και ισχυρών ή ως ένα γεγονός που θα μπορούσε να αφυπνίσει τους ανθρώπους για το μέγεθος και την έκταση μιας λαϊκίστικης οργής που επικρατεί στη χώρα απέναντι σε διαλυμένους γραφειοκρατικούς θεσμούς όπως το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Ωστόσο, η πιο δυσάρεστη ίσως έκβαση για τα εκατομμύρια που παρακολουθούν την υπόθεση είναι η αποτυχία της μηχανής του νοήματος να προσφέρει κάποια επίλυση. Ο Μαντζιόνε μπορεί να μην είναι ένας λαϊκός ήρωας –είτε ως τραμπικός είτε ως μαρξιστής– αλλά απλώς ένας νεαρός άνδρας εργαζόμενος στη βιομηχανία της τεχνολογίας, με αρκετά κοινότοπες απόψεις στο πλαίσιο της σύγχρονης διαδικτυακής υποκουλτούρας.

Μπορεί να μη ριζοσπαστικοποιήθηκε από ένα βιβλίο ή ένα βιντεοπαιχνίδι ή ακόμη και από μια διαμάχη με την ασφαλιστική του εταιρεία. Αν ο Μαντζιόνε δεν μπορεί να διεκδικηθεί από μια ιδεολογία, ή αν αποκαλυφθεί ότι ήταν ένα καλά προσαρμοσμένο παιδί που έπαθε κάποια βαθιά ψυχική διαταραχή, αυτό μπορεί τελικά να είναι πιο ανησυχητικό από το να είναι ένας «πράκτορας σκοτεινών κύκλων» ή ένας περιθωριακός εξτρεμιστής.

Όταν συνελήφθη ο Μαντζιόνε, είχε μαζί του ένα σημείωμα ή ένα είδος μανιφέστου, μικρότερου από 300 λέξεις. Στην αρχή του, αναφέρει το εξής: «Αυτό [που έκανα] ήταν αρκετά τετριμμένο». Η φράση δείχνει ψυχρότητα, αποστασιοποίηση και μας στοιχειώνει. Θα μπορούσε να είναι απλώς το συνηθισμένο καύχημα ενός οπλοφόρου. Αναδεικνύει όμως επίσης μια πιθανότητα που είναι πολύ πιο δύσκολο να τη δεχτεί κανείς (και να την αφομοιώσει το διαδίκτυο): ότι αυτό που μοιάζει μ’ ένα κρίσιμο και καθοριστικό για την εποχή μας γεγονός, μπορεί τελικά να είναι κάτι «τετριμμένο» ως προς τη βιαιότητά του, ως προς την αδυναμία του να επιφέρει αλλαγές και ως προς το πόσο γρήγορα όλοι μας μπορούμε να συνεχίσουμε σαν να μη συνέβη ποτέ.

Με στοιχεία από The Atlantic

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ