Λουίτζι Μαντζιόνε: Ακαριαία «εμβληματικός»

Λουίτζι Μαντζιόνε: Ακαριαία «εμβληματικός» Facebook Twitter
Στην πραγματικότητα ιδέα δεν έχουμε ακόμα για τα κίνητρα, το σκεπτικό ή τη διανοητική κατάσταση του δράστη. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

ΜΠΟΡΕΙ Σ' ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ, ή και λιγότερο, από τώρα να έχει ξεθωριάσει από τη συλλογική μνήμη το όνομά του, αυτήν τη στιγμή πάντως μοιάζει να εκτυλίσσεται ένα είδος ακραίου μιντιακού γεγονότος γύρω από την περίπτωση ή την υπόθεση του Λουίτζι Μαντζιόνε. Μια υπόθεση με έντονο αντίκτυπο, σοβαρό και μη, και ποικίλες προεκτάσεις και μεταστάσεις, ειδικά στη χώρα του, αλλά και παντού.

Ήδη πριν από την ανακάλυψη και την σύλληψη του 26χρονου ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία του Μπράιαν Τόμσον, CEO ενός κολοσσού της «κοινωνικής» ασφάλισης, το ίντερνετ είχε ήδη κατακλυστεί από εκδηλώσεις επιδοκιμασίας τόσο για την πράξη του όσο και για τον ίδιον, παρότι ακόμα παρέμενε άγνωστος. Και το «αινιγματικό» ίχνος που άφησε πίσω του ως παρήχηση του D (Deny, Defend, Depose) και αφορά τις πάγιες κερδοσκοπικές τακτικές που χρησιμοποιούν οι ασφαλιστικές εταιρείες στον τομέα της υγείας, υιοθετήθηκε άμεσα σχεδόν ως σύνθημα διαμαρτυρίας, καθώς το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντος μετατοπιζόταν από το ίδιο το έγκλημα (και το θύμα) στα κίνητρα του δράστη.

«Τι κατάφερε όμως; Όχι μόνο σκότωσε άνθρωπο, αλλά τώρα από το ένα κολαστήριο –το σύστημα υγείας– θα πάει να σαπίσει στο άλλο, στο σωφρονιστικό σύστημα δηλαδή». 

Μέρα με τη μέρα η πράξη του αναβαθμιζόταν στο επίπεδο ενός είδους «ένοπλου αγώνα» από ποικίλες φατρίες του διαδικτύου, τάση που ενισχυόταν από τη δικαιολογημένη οργή που νιώθει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού πληθυσμού για το αχαρακτήριστο σύστημα περίθαλψης της πιο ισχυρής χώρας στον πλανήτη (εξού και το αξίωμα «healthcare = wealthcare»).

Όπως ήταν αναμενόμενο, με το που αποκαλύφθηκε ο δράστης και βγήκαν στη φορά τα προσωπικά του στοιχεία, το πράγμα πέρασε σε άλλη πίστα, ξεφεύγοντας ποικιλοτρόπως με τη μορφή μιας ανίερης ακολουθίας από memes, hashtags (#TeamLuigi κ.λπ.), fan fiction και βίντεο με πρωταγωνιστή τον ίδιον σε διάφορες παραλλαγές, συχνά διόλου κολακευτικές.  

Ήδη έχουμε μάθει από το πλήθος των σχετικών δημοσιευμάτων ένα σωρό πράγματα (ότι την είχε «ακούσει» με τις προφητείες του Unabomber φερ' ειπείν ή ότι ένα από τα αγαπημένα του αποφθέγματα είναι το «δεν είναι δείγμα υγείας το να είσαι προσαρμοσμένος καλά σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία» του Κρισναμούρτι), αλλά στην πραγματικότητα ιδέα δεν έχουμε ακόμα για τα κίνητρα, το σκεπτικό ή τη διανοητική κατάσταση του δράστη.

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση πάντως είναι ότι μπαίνοντας να διαβάσω τα (χιλιάδες) σχόλια των συνδρομητών κάτω από το ρεπορτάζ για «το ποιόν» του 26χρονου στους New York Times, πόσα από αυτά φαίνονταν, έστω και εμμέσως, αν όχι να δικαιολογούν την πράξη του ή τα ένστικτά του, τουλάχιστον να συμμερίζονται την απόγνωση που, σύμφωνα με τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, βίωσε αντιμετωπίζοντας τον κυνισμό του συστήματος.

Ένα από αυτά κατέληγε ως εξής: «Τι κατάφερε όμως; Όχι μόνο σκότωσε άνθρωπο, αλλά τώρα από το ένα κολαστήριο –το σύστημα υγείας– θα πάει να σαπίσει στο άλλο, στο σωφρονιστικό σύστημα δηλαδή». 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είδα τον Διονύση κάποτε

Daily / Είδα τον Διονύση κάποτε

Το εξαιρετικά εμπνευσμένο φιλμ που είχε γυρίσει πριν από μισό αιώνα ο Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο τηλεοπτικό κοινό τον Διονύση Σαββόπουλο, βρίσκεται πλέον διαθέσιμο στο Ertflix ως πολύτιμο κειμήλιο μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ