«Οι Μακρόν μπορεί να αποτελούν εξαίρεση – η δική μου ερωτική σχέση με τη δασκάλα μου ήταν τραυματική»

«Οι Μακρόν μπορεί να αποτελούν εξαίρεση – η δική μου ερωτική σχέση με τη δασκάλα μου ήταν τραυματική» Facebook Twitter
«Οι Μακρόν είναι ασυνήθιστοι γιατί είναι ακόμα μαζί και ευτυχισμένοι, όπως φαίνονται»
0

«Η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ νέας ταινίας του Τοντ Χέινς, May December αυτές τις μέρες, συμπίπτει με τη δημοσίευση μιας από τις σπάνιες προσωπικές συνεντεύξεις της 70χρονης Μπριζίτ Μακρόν, η οποία δήλωσε στο περιοδικό Paris Match ότι καθυστέρησε δέκα χρόνια να παντρευτεί τον σύζυγό της, τον 45χρονο Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, για χάρη των τριών παιδιών της, τα οποία ήταν περίπου στην ίδια ηλικία με τον σύντροφό της.

Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που ξεκίνησε τη σχέση με τον μετέπειτα σύζυγό της όταν εκείνη ήταν 34 ετών και εκείνος 12. Ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν 15 ετών όταν αποπλανήθηκε από την 40χρονη Μπριζίτ, που ήταν καθηγήτριά του. Και στις δύο περιπτώσεις, καλούμαστε να εξετάσουμε ένα από τα διαρκή ταμπού της κοινωνίας: τη σχέση μεταξύ μιας μεγαλύτερης γυναίκας και ενός έφηβου αγοριού.

Η αγωνία και ο πόνος που περιβάλλουν την κατάχρηση εξουσίας από έναν μεγαλύτερο άνδρα προς ένα έφηβο κορίτσι, με όλες τις προεκτάσεις της, είναι φρικτή. Συγκριτικά, ένα αγόρι μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει πολλά να χάσει, αλλά ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιος και οδυνηρός.

Τέτοιες σχέσεις παρουσιάζονται αντίστροφα συνήθως: ο μεγαλύτερος άνδρας κάνει κατάχρηση της θέσης εμπιστοσύνης και εξουσίας που απολαμβάνει για να ξεκινήσει σχέση με ένα έφηβο κορίτσι. Υπάρχουν πολύ λιγότερες αναφορές, πολιτισμικές ή άλλες, σε μεγαλύτερες γυναίκες και τις σχέσεις τους με αγόρια στην εφηβεία. Και όταν υπάρχουν, μοιάζει σαν να επιχειρείται η εξερεύνηση απάτητων και αβέβαιων εδαφών.

Ως θύμα μιας τέτοιας σχέσης, η οποία ήταν ακόμα νόμιμη εκείνη την εποχή, μπορώ να εγγυηθώ για την ευάλωτη ψυχοσύνθεση των εφήβων και είμαι ζωντανή απόδειξη των ολέθριων και δια βίου επιπτώσεων της χειραγώγησης και της ανισορροπίας της εξουσίας ανάμεσα σ’ έναν ή μία ενήλικο κι ένα παιδί. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι έφηβοι είναι εντελώς αθώοι. Τα έφηβα αγόρια διαθέτουν επίπεδα αυτοπεποίθησης που τα ωθούν να παίρνουν ρίσκα.

Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι τα μυαλά των εφήβων είναι επιρρεπή στο ρίσκο. Υποστηρίζω όμως ότι είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη επαρκούς διανοητικής ανάπτυξης που τους καθιστά εύκολη λεία. Όσο πειστικός κι αν είναι ένας έφηβος, δεν παύει να είναι παιδί. Και, αν αυτό το παιδί είναι μαθητής κάτω των 18 ετών, τότε η σχέση με τον καθηγητή ή την καθηγήτριά του είναι από το 2001 παράνομη.

Η αγωνία και ο πόνος που περιβάλλουν την κατάχρηση εξουσίας από έναν μεγαλύτερο άνδρα προς ένα έφηβο κορίτσι, με όλες τις προεκτάσεις της, είναι φρικτή. Συγκριτικά, ένα αγόρι μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει πολλά να χάσει, αλλά ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιος και οδυνηρός. Κάθε μέρα μου θυμίζει τι έχασα πριν από 30 χρόνια, τι δεν έκανα, τι δεν έζησα.

Οι Μακρόν είναι ασυνήθιστοι γιατί είναι ακόμα μαζί και ευτυχισμένοι, όπως φαίνονται. Μήπως επειδή η Μπριζίτ επέτρεψε στον Εμανουέλ να ανοίξει τα φτερά του και περίμενε μια δεκαετία πριν τον παντρευτεί; Παρά τις διαμαρτυρίες τους και τις διαβεβαιώσεις τους ότι όλα πήγαν καλά, δεν θα μάθουμε ποτέ πραγματικά τι συνέβη εκεί. Ίσως όλα να είναι καθαρά και άμεμπτα, αλλά το γεγονός παραμένει ότι εκείνη ήταν η δασκάλα του και εκείνος ο έφηβος μαθητής της».

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ