Η υπόθεση του κινηματογράφου Ιντεάλ δεν έχει τελειώσει ακόμα

Η υπόθεση του κινηματογράφου ΙΝΤΕΑΛ δεν έχει τελειώσει ακόμα Facebook Twitter
Αρκετοί θεωρούν ότι το αίτημα για τη διάσωση της αίθουσας προέρχεται από μερικούς ονειροπαρμένους σινεφίλ που θέλουν να σωθεί η αίθουσα από νοσταλγία και ότι μια ενδεχόμενη ικανοποίησή του θα έβαζε φρένο στην ανακαίνιση του συνολικού ακινήτου. Φωτ.: Νίκος Μαλιάκος (via facebook ideal)
0

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΝΤΕΑΛ και του Άστορ, δυο ιστορικών κινηματογράφων της Αθήνας, απασχολεί την επικαιρότητα εδώ και μήνες, με δημόσιες παρεμβάσεις υπέρ της διάσωσής τους από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον δήμαρχο Αθηναίων, συνεχή δημοσιεύματα στον Τύπο αλλά και μαζικές συγκεντρώσεις και διαδικτυακές εκστρατείες από σινεφίλ που ανησυχούν για τη συρρίκνωση του αριθμού των κινηματογραφικών αιθουσών και από πολίτες που ανησυχούν για το διογκούμενο gentrification του αθηναϊκού κέντρου.

Κι αν η διάσωση του Άστορ είναι επίσημη και με τη βούλα μετά τη δημοσίευση της σχετικής υπουργικής απόφασης στις 29/09, η περίπτωση του Ιντεάλ είναι πιο σύνθετη.

Μια σύντομη αναδρομή: το ακίνητο της οδού Πανεπιστημίου, όπου στεγάζεται το Ιντεάλ, ανήκει στον ΕΦΚΑ. Έπειτα από διαγωνισμό για την αξιοποίησή του, υπογράφηκε στις 17.01.2023 σύμβαση εκμίσθωσης μεταξύ του ΕΦΚΑ και της αναδόχου εταιρείας, η οποία προβλέπει την αξιοποίηση της αίθουσας μόνο ως συνεδριακού χώρου και θεάτρου. Το θέμα είναι πως το Ιντεάλ είναι ιστορικός κινηματογράφος του κέντρου και, με κάποια μικρά διαλείμματα, κοινωνεί το σινεμά από το 1921, δηλαδή εδώ και έναν αιώνα.

Αν η ανάδοχος εταιρεία δεν επιθυμεί την ουσιαστική λειτουργία της κινηματογραφικής αίθουσας, μπορεί κάλλιστα να πραγματοποιεί περιστασιακές προβολές, ώστε να είναι τυπικά νόμιμη, αλλά επί της ουσίας να αξιοποιεί τον χώρο κυρίως ως συνεδριακό κέντρο και ως μέρος «άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

Προτού συνεχίσουμε το ιστορικό της υπόθεσης, κρίνουμε σκόπιμο να ξεκαθαρίσουμε ότι από τη στιγμή που προέκυψε το ζήτημα, υπάρχει μια σύγχυση, ακόμα και στην πλευρά των άμεσα ενδιαφερομένων, για το ποιος είναι αρμόδιος για να αποφασίσει.

Η αρμοδιότητα για την κήρυξη της χρήσης του κινηματογράφου ως διατηρητέας δεν ανήκει ούτε στον δημαρχο Αθηναίων ούτε στον υπουργό Πολιτισμού αλλά αποκλειστικά και μόνο στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς αν ανατρέξει στον Ν. 4067/12 άρθ. 6, παρ.3.

Βάσει της προβλεπόμενης διαδικασίας, τον περασμένο Φεβρουάριο, τόσο η ανάδοχος εταιρεία όσο και ο ΕΦΚΑ απέστειλαν στη Γενική Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής, Οικονομικών Κανονισμών και Αδειοδοτήσεων του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τις αντιρρήσεις τους για τη διατήρηση του κινηματογράφου, αιτούμενοι τη χρήση του χώρου αποκλειστικά ως συνεδριακού κέντρου και θεάτρου. Ακολούθησαν οι αντιδράσεις που αναφέραμε στην αρχή, για να φτάσουμε στις 4 Μαΐου, όταν συνεδρίασε το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία για το Ιντεάλ αναφέρεται το εξής:

«Το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας χαρακτηρίζει διατηρητέα τη χρήση του ιστορικού κινηματογράφου Ideal, ο οποίος λειτουργεί σε κτίριο που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο των διατηρητέων κτιρίων Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, κτίριο Prokesch Von Osten - πρώην Ελληνικόν Ωδείον και Μέγαρο Σλήμαν Μελά. Στους χώρους της διατηρητέας χρήσης του κινηματογράφου θα επιτρέπεται η λειτουργία και άλλων πολιτιστικών χρήσεων καθώς και η χρήση του Συνεδριακού Κέντρου». 

Η υπόθεση του κινηματογράφου ΙΝΤΕΑΛ δεν έχει τελειώσει ακόμα Facebook Twitter
Το Ιντεάλ είναι ιστορικός κινηματογράφος του κέντρου και, με κάποια μικρά διαλείμματα, κοινωνεί το σινεμά από το 1921, δηλαδή εδώ και έναν αιώνα.

Θα αναρωτηθείτε ποιο είναι το πρόβλημα της συγκεκριμένης απόφασης. Θα σας απαντήσουμε ότι, όπως είναι διατυπωμένη, αφήνει την ουσιαστική λειτουργία του κινηματογράφου στη διακριτική ευχέρεια της αναδόχου εταιρείας. Αν δηλαδή η ανάδοχος δεν επιθυμεί την ουσιαστική λειτουργία της κινηματογραφικής αίθουσας, μπορεί κάλλιστα να πραγματοποιεί περιστασιακές προβολές, ώστε να είναι τυπικά νόμιμη, αλλά επί της ουσίας να αξιοποιεί τον χώρο κυρίως ως συνεδριακό κέντρο και ως μέρος «άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων». Και, αν κρίνουμε από τη σύμβαση εκμίσθωσης που έχει υπογραφεί, αλλά και από τις αντιρρήσεις που εστάλησαν από την ανάδοχο στο υπουργείο, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε επιφυλακτικοί. 

Από εκείνη τη μέρα κι έπειτα για τον περισσότερο κόσμο το θέμα θεωρείται λήξαν. Κι όμως, αν ανατρέξει κανείς στις κείμενες διατάξεις, μπορεί να διαπιστώσει ότι η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής συνιστά απλή διατύπωση γνώμης, απαραίτητης για την εγκυρότητα της απόφασης μεν, μα όχι νομικά δεσμευτικής ως προς το περιεχόμενο της απόφασης. Με απλά λόγια, αν και δεν συνηθίζεται ως πρακτική, σε περίπτωση που ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας το κρίνει σημαντικό, μπορεί να παρεκκλίνει από τη γνώμη που διατύπωσε το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.

Η υπόθεση του κινηματογράφου ΙΝΤΕΑΛ δεν έχει τελειώσει ακόμα Facebook Twitter
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει εκδοθεί ούτε έχει δημοσιευθεί απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος για το Ιντεάλ. Φωτ.: Βαγγέλης Πατσιάλος (via facebook ideal)

Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει εκδοθεί ούτε έχει δημοσιευθεί απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος για το Ιντεάλ. Αν, λοιπόν, ο τελευταίος θέλει να διασφαλίσει την ουσιαστική διάσωση του κινηματογράφου, θα πρέπει με την απόφασή του είτε να ορίζει ως διατηρητέα την αποκλειστική χρήση του ως κινηματογράφου είτε να τη διασφαλίζει με κάποιον τρόπο, π.χ. αναφέροντας ότι η χρήση του συνεδριακού χώρου και των άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων δεν μπορούν να παρακωλύουν τη λειτουργία του κινηματογράφου, που θα συνιστά τη βασική χρήση του.

Αρκετοί θεωρούν ότι το αίτημα για τη διάσωση της αίθουσας προέρχεται από μερικούς ονειροπαρμένους σινεφίλ που θέλουν να σωθεί η αίθουσα από νοσταλγία και ότι μια ενδεχόμενη ικανοποίησή του θα έβαζε φρένο στην (κατά τα άλλα, απαραίτητη για την περιοχή) ανακαίνιση του συνολικού ακινήτου.

Πέρα από το ζήτημα της διαφύλαξης της ιστορικής και πολιτιστικής μνήμης αλλά και της διασφάλισης ενός αθηναϊκού κέντρου που δεν θα απευθύνεται μόνο στους τουρίστες, αλλά και στους Αθηναίους πολίτες, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η διατήρηση της κινηματογραφικής αίθουσας του Ιντεάλ δεν εμποδίζει την αξιοποίηση του ακινήτου από την ανάδοχο εταιρεία, αποτελεί άλλωστε ένα μικρό μέρος επί της συνολικής επιφάνειάς του – 829,5 τ.μ. επί συνόλου 7.115,62 τ.μ.

Η υπόθεση του κινηματογράφου ΙΝΤΕΑΛ δεν έχει τελειώσει ακόμα Facebook Twitter
Ναι, οι κλειστές αίθουσες επλήγησαν από την πανδημία και πέρασαν μια περίοδο κρίσης, αλλά μια ματιά στα συνολικά εισιτήρια από τις αρχές του έτους μαρτυρά ανοδική τάση προσέλευσης του κοινού. Φωτ.: Νίκος Μαλιάκος (via facebook ideal)

Περαιτέρω, στη γνωμοδότησή του το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής αναφέρεται ρητά στην ΥΑ 20768/4198/9-7-1997 – ΦΕΚ 648/Δ/25-7-1997 με την οποία το 1997 είχε αποφασιστεί ο χαρακτηρισμός ως διατηρητέων των χρήσεων 47 θερινών κινηματογράφων. Η διαφορά είναι ότι σε εκείνη την απόφαση, όπως και στην πρόσφατη για το Άστορ, ορίζεται η αποκλειστική χρήση τους ως κινηματογραφικών αιθουσών.

Χάρη στην απόφαση του '97, που εκδόθηκε από το ίδιο υπουργείο και ήρθε σε μια περίοδο σοβαρής κρίσης για τα θερινά σινεμά, σήμερα έχουμε δύο από τους πιο αγαπητούς κινηματογραφικούς χώρους πολιτισμού, οι οποίοι αποτελούν κερδοφόρες επιχειρήσεις και προσελκύουν τόσο εγχώριους σινεφίλ όσο και τουρίστες, το Σινέ Θησείον και το Σινέ Ριβιέρα. Και, φυσικά, υπάρχει και το παράδειγμα της διάσωσης των θερινών κινηματογράφων, το οποίο επικαλέστηκε η ίδια η υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και δείχνει τον δρόμο.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ