O επιβάτης που καθυστέρησε λίγο

O επιβάτης που καθυστέρησε λίγο Facebook Twitter
Τι συμβαίνει στα μυαλά αυτών των ανθρώπων και δεν κάνουν κάτι αυτονόητο με βάση τη λογική, την ενσυναίσθηση, την αξιοπρέπεια, όλα αυτά που τέλος πάντων συνιστούν την έννοια άνθρωπος; Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ υπόθεση: ο 36χρονος Αντώνης Καρυώτης, ο επιβάτης που καθυστέρησε λίγα λεπτά να φτάσει στην προβλήτα του Πειραιά εκείνο το βράδυ της Τρίτης, δεν είναι ένας φτωχοδιάβολος, κάτι το οποίο προφανώς μάθαμε αργότερα, και προφανώς πρόδιδε η εμφάνιση και το παρουσιαστικό του, αλλά ένας εξαιρετικά καλοντυμένος τύπος με σχετική άνεση στις κινήσεις του και περίσσια αυτοπεποίθηση. Φτάνει με την ίδια καθυστέρηση λίγων λεπτών στην προβλήτα, ο καταπέλτης είναι κατεβασμένος και επιχειρεί να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε ο Καρυώτης: να μπει στο πλοίο ώστε να ταξιδέψει, γιατί έπρεπε να πάει στην Κρήτη.

Τα δύο μέλη του πληρώματος πώς θα τον αντιμετώπιζαν άραγε; Με τη βιαιότητα που χρησιμοποίησαν εναντίον του Καρυώτη, αποδοκιμασίες και σπρωξίματα για να κατέβει από τον καταπέλτη, που έπρεπε να σηκωθεί για να φύγει το πλοίο, επειδή ο ανταγωνισμός δεν χωράει καθυστερήσεις; Όποιος είναι απολύτως βέβαιος ότι τα μέλη του πληρώματος θα έκαναν ακριβώς το ίδιο και επιπλέον θα αγνοούσαν, με περιφρόνηση, την πτώση του στη θάλασσα και θα έστελναν στον καπετάνιο του πλοίου σήμα ότι μπορεί να ξεκινήσει το ταξίδι του, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Όλοι στην ίδια κοινωνία ζούμε, γνωρίζουμε τους κώδικες αξιολόγησης των ανθρώπων που χρησιμοποιούν πολλοί.

Γιατί σιώπησαν τόσο ηχηρά όλοι αυτοί που γνώριζαν τι είχε συμβεί; Γιατί, ακόμα, υπήρξαν επιβάτες που επίσης σιώπησαν, παρότι γνώριζαν ότι ένας άνθρωπος είχε πεταχτεί στη θάλασσα; Πολλά «γιατί» μπορούν να προστεθούν στη μικρή αυτή ιστορία, που τελικά δεν είναι τόσο μικρή όσο φαίνεται.

Αυτή όμως είναι η μία διάσταση του τραγικού συμβάντος ‒ας το χαρακτηρίσουμε δολοφονία, για να είμαστε πιο ακριβείς‒ που συνέβη εκείνο το βράδυ. Η μικρή αυτή ιστορία, που θα είχε εντελώς διαφορετική έκβαση αν δεν υπήρχαν μαρτυρίες επιβατών και καταγραφές του περιστατικού από κινητά τηλέφωνα, μπορεί να ξεχαστεί σε λίγο καιρό γιατί η επικαιρότητα και η ταχύτητα των γεγονότων δεν μας δίνουν χρόνο για να σκεφτούμε όσο πρέπει όλα όσα συμβαίνουν, αλλά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ενός είδους πείραμα ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Το συμβάν θα είναι χρήσιμο στους ειδικούς για να βγάλουν ασφαλή, άλλα δυστυχώς επώδυνα συμπεράσματα.

Αυτοί οι ειδικοί θα είχαν να μας πουν πολλά: γιατί τα δύο μέλη του πληρώματος λειτούργησαν με τόση βιαιότητα, τι τελικά είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να απαξιώνουν τις ζωές και απόλυτα συνειδητά να μπορούν να τις πετάνε στη θάλασσα, αδιαφορώντας για την τύχη τους, η οποία δεν μπορεί να είναι άλλη από το τέλος; Γιατί ένας καπετάνιος, που δεν στερείται μόρφωσης, δεν είναι ένας «ακατέργαστος» άνθρωπος, σύμφωνα με τα τυπικά χαρακτηριστικά του τουλάχιστον, συμμετέχει σε αυτή την εγκληματική πράξη; Είναι ο ανταγωνισμός και η εταιρεία που επιβάλλουν την απόλυτη συνέπεια στον χρόνο αναχώρησης, και αν ναι, είναι αυτός λόγος να κριθεί υποδεέστερη μια ανθρώπινη, ζωή όταν μάλιστα ο καπετάνιος γνωρίζει με βεβαιότητα ότι αυτή η ζωή δεν έχει καμιά τύχη από τη στιγμή που θα πεταχτεί στη θάλασσα, στα απόνερα του πλοίο;

Θα είχαν να μας πουν πολλά ακόμα οι ειδικοί, π.χ. για τη συμπεριφορά του υπόλοιπου, πολυπληθούς πληρώματος. Η στάση τους οφείλεται στην ανάγκη τους να διατηρήσουν τη δουλειά τους; Στην αδιαφορία, στην αποφυγή εμπλοκής σε κάτι που δεν αγγίζει τους ίδιους, και το ότι απλώς θέλουν την ησυχία τους; Τι συμβαίνει στα μυαλά αυτών των ανθρώπων και δεν κάνουν κάτι αυτονόητο με βάση τη λογική, την ενσυναίσθηση, την αξιοπρέπεια, όλα αυτά που τέλος πάντων συνιστούν την έννοια άνθρωπος; Γιατί σιώπησαν τόσο ηχηρά όλοι αυτοί που γνώριζαν τι είχε συμβεί; Γιατί, ακόμα, υπήρξαν επιβάτες που επίσης σιώπησαν, παρότι γνώριζαν ότι ένας άνθρωπος είχε πεταχτεί στη θάλασσα; Πολλά «γιατί» μπορούν να προστεθούν στη μικρή αυτή ιστορία, που τελικά δεν είναι τόσο μικρή όσο φαίνεται.

Αν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, ωστόσο δεν θα έχανε στο παραμικρό την αξία του. Η ιστορία αυτή όμως έρχεται να προστεθεί σε πολλές άλλες μικρές ή μεγαλύτερες. Αν σκαλίσουμε λίγο τη μνήμη μας και θυμηθούμε την αντιμετώπιση που είχε ο Ζακ Κωστόπουλος όχι μόνο από έναν καταστηματάρχη και ένα-δυο ακόμα φίλους του αλλά από τους περισσότερους περαστικούς και περίοικους που μαζεύτηκαν γύρω από το τραυματισμένο σώμα του, ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ένα μεγαλύτερο ζήτημα ως κοινωνία.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κάποτε στην Αμερική…

Ακροβατώντας / Η αμερικανική δημοκρατία οδεύει προς το τέλος της

Η κυβέρνηση Τραμπ έχει επιδοθεί σε ανελέητο κυνηγητό όσων αμφισβητούν την αλήθεια της. Κυνηγάει δημοσιογράφους, παρουσιαστές, ακτιβιστές, αντιφρονούντες, δικαστές, όποιον τολμήσει να την αμφισβητήσει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Χωρίς αναισθητικό, χωρίς δικαιώματα: Τι συμβαίνει με τις θρησκευτικές σφαγές στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Χωρίς αναισθητικό: Τι συμβαίνει με τις θρησκευτικές σφαγές για halal και kosher στην Ελλάδα;

Παρά τις προσπάθειες νομιμοποίησης του εβραϊκού και ισλαμικού τρόπου σφαγής των ζώων χωρίς αναισθητοποίηση, το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει. Η σχεδιαζόμενη Εθνική Στρατηγική Halal επαναφέρει το θέμα.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
H εξέγερση της «κανονικότητας»

Οπτική Γωνία / H εξέγερση της «κανονικότητας»

Μια τάση που θέλει να προσελκύσει μετριοπαθή ακροατήρια, αντλώντας από μια ψευδή εκδοχή της Ιστορίας, η οποία θέλει τον δυτικό πολιτισμό να υποφέρει ή να παρακμάζει γιατί τάχα έπεσε θύμα του ανθρωπισμού του.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
EPEJERGAS HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οπτική Γωνία / HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οι κρίσιμοι σταθμοί μιας δύσκολης πορείας που ξεκίνησε το 1981, οπότε πιστοποιήθηκαν τα πρώτα κρούσματα HIV, μέχρι σήμερα, που στόχος πια είναι η πλήρης ύφεση της νόσου, με ορίζοντα την επίτευξη της ίασης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Επιστρατεύοντας το ύστατο μέσο πίεσης, ο Πάνος Ρούτσι ζητά δικαιοσύνη για τα Τέμπη και άδεια για να ξεθάψει το παιδί που έχασε στο μοιραίο τρένο, ώστε να ταυτοποιηθεί και να γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τα drones μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Οπτική Γωνία / Από τα drones μέχρι το AI: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Πώς η στρατιωτική άνοδος της Κίνας και η στρατηγική σύμπλευση με τη Ρωσία διαμορφώνουν τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες προκλήσεις για την ασφάλεια; Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν πιο διχασμένες από ποτέ; Και πού οφείλεται η άνοδος της πολιτικής βίας; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αντιδράσεις στην Πάρο για την τουριστική επένδυση στις Κολυμπήθρες ή Συλλογή υπογραφών κατά της στρατηγικής επένδυσης στην Πάρο

Ρεπορτάζ / Στις Κολυμπήθρες της Πάρου θα χτιστεί ένα τεράστιο ξενοδοχείο. Γιατί;

Η τοπική κοινωνία αντιδρά στην κατασκευή μεγάλου τουριστικού συγκροτήματος, προειδοποιώντας για αλλοίωση του τοπίου και επιβάρυνση των ήδη πιεσμένων υποδομών του νησιού.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Βασιλική Σιούτη / Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη έχει τη χειρότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα της χώρας, αλλά αυτό δεν μοιάζει να πτοεί κανέναν, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο…

Ακροβατώντας / Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο και ο κάθε Γιάννης

Σαν αυτόν υπάρχουν χιλιάδες ακόμα άνθρωποι που ζουν στη χώρα μας, πολλές χιλιάδες «καταραμένοι» που για διάφορους λόγους έφτασαν και φτάνουν ως εδώ με κάτι καρυδότσουφλα, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ