Παρότι ελάχιστα παρεμβαίνει στη μεγάλη συζήτηση που έχει ανοίξει εντός της Ελλάδας για τα αίτια της κρίσης, ο Κώστας Σημίτης στο εξωτερικό προσπαθεί να πείσει για την ακεραιότητα των αριθμών επί της δικής του θητείας. Σε άρθρο του στη γαλλική Le Monde επιχειρεί να ανατρέψει τα ευρωπαϊκά «πιστεύω» για την απατεωνιά της Ελλάδας με το «μαγείρεμα» των οικονομικών στοιχείων κατά την είσοδο της στο ευρώ. Ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει ότι είναι σημαντικό να αποσαφηνιστούν τα πραγματικά περιστατικά που αφορούν στην είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ και να γίνει πιο απλή η κατανόηση του ελληνικού προβλήματος. Αναφέρεται σε συνέντευξη του Σαρκοζί στο TF1, όταν ο γάλλος πρόεδρος κατήγγειλε ως ψευδή τα στατιστικά στοιχεία που παρείχε η Ελλάδα για να μπει στην ΟΝΕ και μάλιστα, όπως σημειώνει ο κ. Σημίτης, ο Σαρκοζί «είπε ότι η ένταξη της χώρας στο ευρώ ήταν ένα λάθος που διαπράχτηκε από κυβερνήσεις στις οποίες αυτός δεν ήταν μέλος».
Ο Κώστας Σημίτης καλεί τους αναγνώστες της γαλλικής εφημερίδας να θυμηθούν τα γεγονότα: «τα κριτήρια ένταξης καθορίζονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και είναι το έλλειμμα του προϋπολογισμού (λιγότερο από το 3% του ΑΕΠ), ο πληθωρισμός, τα επιτόκια και η σταθεροποίηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Η υλοποίησή τους πιστοποιείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ενώ η απόφαση εισόδου γίνεται από τους υπουργούς Οικονομικών στο Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων». «Εκτός κι αν ο κ. Σαρκοζί αμφισβητεί την ακεραιότητα της Επιτροπής και της Ε.Κ.Τ», υπογραμμίζει ο πρώην πρωθυπουργός.
«Η Ελλάδα-γράφει στο άρθρο του ο κ. Σημίτης- προσχώρησε στη ζώνη του ευρώ με βάση τις επιδόσεις της, που αξιολογήθηκαν το 1999. Το 2004, μετά τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε σε μια αναδρομική αλλαγή των κανόνων που εφαρμόζονται για την καταγραφή των στρατιωτικών δαπανών: αντί να καταγράφονται οι δαπάνες κατά την ημερομηνία παράδοσης των εξοπλισμών- όπως ήταν ο κανόνας στις ευρωπαϊκές χώρες – μεταφέρθηκαν στην ημερομηνία παραγγελίας. Έτσι, μεγάλα έξοδα που θα ήταν μέρος των προϋπολογισμών μετά το 2004, καταγράφηκαν ως έξοδα κατά την προηγούμενη περίοδο, αυξάνοντας τα ελλείμματα σε αυτή την περίοδο».
«Έχει καταγγελθεί επανειλημμένως αυτή η απάτη που βασίστηκε σε πολιτικά κίνητρα» σημειώνει αναφορικά με τις αποφάσεις της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή μετά το 2004, προσθέτοντας μάλιστα ότι το έλλειμμα της Γαλλίας κατά την είσοδο στην ΟΝΕ το 1997 ήταν μεγαλύτερο από της Ελλάδας» αφού ξεπερνούσε το 3,3% του ΑΕΠ και τα κριτήρια του Μάαστριχτ. «Ας ελπίσουμε ότι αυτή η εμμονή στα στατιστικά στοιχεία θα δώσει τη θέση της σε πιο ώριμες σκέψεις που θα επικεντρωθούν στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η συνύπαρξη χωρών με ανόμοια επίπεδα ανάπτυξης εντός της νομισματικής ένωσης. Φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος που εγγυάται τη συνέχιση του ευρωπαϊκού σχεδίου», καταλήγει ο πρώην πρωθυπουργός.
σχόλια