Ριγολέττος και Τόσκα: Οι δύο όπερες της Λυρικής που ανοίγουν και κλείνουν το Ηρώδειο

Ριγολέττος και Τόσκα: Οι δύο όπερες της Λυρικής που ανοίγουν και κλείνουν το Ηρώδειο Facebook Twitter
Xιούμορ, σαρκασμό, βία, ωμότητα και σκοτεινιά υπόσχεται η Κατερίνα Ευαγγελάτου στην πρώτη της σκηνοθεσία όπερας στο Ηρώδειο. Φωτ.: Valeria Isaeva
0

Xιούμορ, σαρκασμό, βία, ωμότητα και σκοτεινιά υπόσχεται η Κατερίνα Ευαγγελάτου στην πρώτη της σκηνοθεσία όπερας στο Ηρώδειο με το έργο Ριγολέττος του Τζουζέπε Βέρντι, με το οποίο η Εθνική Λυρική Σκηνή ανοίγει, ως είθισται, το πρόγραμμα παραστάσεων του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού – η παράστασή του έχει αναβληθεί δύο φορές λόγω κορωνοϊού.

Πρόκειται για μία από τις δημοφιλέστερες διεθνώς όπερες σε μουσική του εθνικού συνθέτη της Ιταλίας, που έκανε πρεμιέρα το 1851 στη Βενετία και είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Βικτόρ Ουγκό Ο βασιλιάς διασκεδάζει. Το λιμπρέτο υπογράφει ο Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε. 

Η ιστορία του εξελίσσεται στη Μάντοβα, όπου ο ερωτύλος δούκας της με την έκλυτη ζωή βάζει στόχο τη νεαρή Τζίλντα, κόρη του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου. Έτσι, της παρουσιάζεται ως ένας φτωχός σπουδαστής κι εκείνη τον ερωτεύεται. Μετά από πολλά παρατράγουδα η νεαρή γυναίκα υποκύπτει στην πολιορκία του, «χάνει την τιμή της» και ο πατέρας της αποφασίζει να εκδικηθεί. Αναθέτει σε έναν πληρωμένο δολοφόνο να σκοτώσει τον δούκα, αλλά η Τζίλντα ακούει τα σχέδια και αποφασίζει να θυσιαστεί για χάρη του εραστή της, παίρνοντας τη θέση του.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα αποπειραθεί, μέσα από τη γυναικεία της ματιά, να υπογραμμίσει τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες τον δέκατο ένατο αιώνα, όταν γράφτηκε το έργο, αλλά και την επικαιρότητα.

Η Ευαγγελάτου, θέλοντας να φωτίσει όχι μόνο την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων αλλά και τη σκοτεινιά της εποχής, τοποθετεί τη δράση στη δεκαετία του 1980, περίοδο μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κατάπτωσης στην Ιταλία. Επίσης, θα αποπειραθεί, μέσα από τη γυναικεία της ματιά, να υπογραμμίσει τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες τον δέκατο ένατο αιώνα, όταν γράφτηκε το έργο, αλλά και την επικαιρότητα.

Όπως λέει και η ίδια: «Η διαφθορά, τα εγκλήματα και οι βιασμοί είναι το πραγματικό πρόσωπο μιας κοινωνίας θρησκόληπτης, συντηρητικής και προληπτικής».

Στο φόντο το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη, ένα πλουσιόσπιτο ενταγμένο απόλυτα στο αρχαίο ρωμαϊκό αμφιθέατρο σαν να ήταν πάντα μέρος του, «ένα φθαρμένο από τον χρόνο αρχοντικό της ιταλικής επαρχίας, που κρύβει μέσα του την ωμότητα και τη σκοτεινιά των ηρώων του έργου», συμπληρώνει η σκηνοθέτις. Διευθύνει ο αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Λουκάς Καρυτινός, ενώ η διανομή είναι αμιγώς ελληνική με ονόματα διεθνούς ακτινοβολίας όπως ο Δημήτρης Τηλιακός στον ομώνυμο ρόλο, η Χριστίνα Πουλίτση, ο Δημήτρης Πακσόγλου, ο Πέτρος Μαγουλάς και η Μαίρη-Έλεν Νέζη. 

Τόσκα Facebook Twitter
Η Εθνική Λυρική Σκηνή κλείνει το πρόγραμμα του Ηρωδείου με μια αναβίωση παλιότερης παράστασης, συγκεκριμένα του 2012, της Τόσκα. Φωτ.: Βασίλης Μακρής

Εμπνευσμένη από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Γάλλου Βικτοριέν Σαρντού, η δημοφιλέστατη όπερα Τόσκα του Τζάκομο Πουτσίνι με λιμπρέτο των Τζουζέπε Τζακόζα και Λουίτζι Ίλικα έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στη Ρώμη τον Γενάρη του 1900 με πρωταγωνίστρια την ελληνικής καταγωγής Ρουμάνα υψίφωνο Χαρίκλεια Νταρκλέ. Μετά από μια μακρά και πετυχημένη πορεία ανά την υφήλιο ανέβηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή εν μέσω γερμανικής κατοχής στις 27 Αυγούστου 1942, με τη δεκαεννιάχρονη Μαρία Καλογεροπούλου (Κάλλας) στον κεντρικό ρόλο.

Η Τόσκα είναι ακόμα μία τραγική φιγούρα της λυρικής τέχνης που δεν παύει να συγκινεί το κοινό της όπερας παγκοσμίως περισσότερο από έναν αιώνα. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την παθολογική ζήλια που τρέφει η Τόσκα για τον εραστή της, τον ζωγράφο και δημοκράτη Μάριο Καβαραντόσι, ο οποίος συλλαμβάνεται εξαιτίας των πολιτικών φρονημάτων του από τον αρχηγό της αστυνομίας βαρόνο Σκάρπια.

Ο τελευταίος ισχυρίζεται ότι θα τον ελευθερώσει αν η Τόσκα δεχτεί να συνευρεθεί ερωτικά μαζί του. Εκείνη υποκύπτει στον εκβιασμό, αλλά όταν ο βαρόνος την πλησιάζει, τον σκοτώνει. Ο Καβαραντόσι τελικά εκτελείται και εκείνη αυτοκτονεί, πέφτοντας από τις επάλξεις του φρουρίου των φυλακών, αντί να παραδοθεί στην αστυνομία.

Η Εθνική Λυρική Σκηνή κλείνει το πρόγραμμα του Ηρωδείου με μια αναβίωση παλιότερης παράστασης, συγκεκριμένα του 2012, της Τόσκα, απολύτως συνεπή στο πνεύμα του συνθέτη, με εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια και την υπογραφή του διάσημου Αργεντινού σκηνοθέτη Hugo de Ana. Διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Philippe Auguin και ερμηνεύουν σε διπλή διανομή οι Kristine Opolais / Τσέλια Κοστέα (Φλόρια Τόσκα), Ramόn Vargas / Giorgio Berrugi (Μάριο Καβαραντόσι), Δημήτρης Πλατανιάς / Τάσης Χριστογιαννόπουλος (Σκάρπια). 

Εθνική Λυρική Σκηνή – Λουκάς Καρυτινός – Κατερίνα Ευαγγελάτου
Ριγολέττος του Τζουζέπε Βέρντι
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
2, 5, 8 & 11/6, 21:00

Εθνική Λυρική Σκηνή – Philippe Auguin – Hugo de Ana
Τόσκα του Τζάκομο Πουτσίνι
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
28/7-31/7, 21:00

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ