Ταξιδεύοντας στην τύχη

Ταξιδεύοντας στην τύχη  Facebook Twitter
Πρόλαβα κάποια ταξίδια, όχι χωρίς Ίντερνετ, αλλά χωρίς τόσο πολύ Ίντερνετ, τα περισσότερα ως φοιτήτρια. Φωτ.: Nodis Ionut/Unsplash
0



ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας, είδα, περίπου στη μέση του πουθενά, μια αψίδα από ψεύτικα λουλούδια. Την κοιτούσα ώρα, προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι, και μετά θυμήθηκα πως ήταν instagram spot για τουρίστες. Με την πανδημία, σχεδόν είχα ξεχάσει τα ταξίδια, την υπέροχη ιδέα τους.

Υπάρχουν δύο είδη ταξιδιωτών. Αυτοί που μέχρι την τελευταία στιγμή καταχωνιάζουν βρακιά στη βαλίτσα τους και μπαίνουν σε ένα ταξί, ουρλιάζοντας «τρέχα, σε μισή ώρα πρέπει να είμαι στο αεροδρόμιο», και εκείνοι που φτάνουν στην πύλη δύο ώρες νωρίτερα, σέρνοντας τα τακτοποιημένα τους βαλιτσάκια στη μοκέτα της αίθουσας αναχωρήσεων. 

Περιέργως, ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Ταξιδεύω σαν εκπαιδευμένο λαμπραντόρ συντροφιάς, με πλαστικά διαφανή μπουκαλάκια των 100 ml στα οποία έχω μεταγγίσει διάφορα υγρά, ειδικό μαξιλαράκι και θήκες για τα απαραίτητα. Είμαι έτσι από παιδί. Ίσως επειδή οι πτήσεις μού δημιουργούσαν πάντα ανασφάλεια, νιώθω πως αν έχω ένα συγκεκριμένο, αυστηρό πρόγραμμα, θα μπορώ να ελέγξω το ταξίδι.

Θυμήθηκα τα ταξίδια πριν το Ίντερνετ αλλάξει την εμπειρία τους για πάντα. Nομίζω πως η μεγάλη διαφορά είναι ότι μπορούσες να αφήσεις τα πράγματα στην τύχη, να αφεθείς στην ίδια την πόλη, να κλείσεις τα μάτια και να ευχηθείς να σε καταπιεί.


Όταν άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά με τον τουρισμό, τα πράγματα ξέφυγαν. Έγινα από αυτούς που ψάχνουν απεγνωσμένα την «αυθεντική» ταξιδιωτική εμπειρία, ανεβάζοντας εκατόν είκοσι ταξιδιωτικά stories την ημέρα με hashtags όπως #travelgirl #travelmore και #travelogue (όχι, δεν έφτασα ποτέ στο #vitaminsea), και οδηγούν δύο ώρες ανάμεσα από οροσειρές για να βρουν την ψαγμένη ταβέρνα που προσφέρει γίδα βραστή με πάπρικα και τρούφα. Τα τελευταία χρόνια, πριν φτάσω σε κάθε καινούργια πόλη, έφτιαχνα έναν ψηφιακό ταξιδιωτικό χάρτη, ταξινομώντας με ηδονή όλα τα μέρη όπου ήθελα να πάω με διαφορετικό χρώμα – κόκκινο για τα εστιατόρια, κίτρινο για τα μπαρ και τα καφέ, μοβ για μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους.

687
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μέχρι που κάποια στιγμή, σε ένα από τα τελευταία μου ταξίδια πριν από την πανδημία, ψάχνοντας για εκατοστή φορά το καλύτερο κοντινό μπαρ σε κάποιο application, ένιωσα πως βαρέθηκα φρικτά. Δεν ήθελα να περπατήσω σαράντα λεπτά για να βρω ένα φορτηγάκι που σερβίρει νάτσος με φύλλα μπανάνας. Δεν ήθελα άλλες τέλεια επιμελημένες εμπειρίες μετά από ψάξιμο στο ΤripΑdvisor και στα pins του Ιnstagram. Ήθελα να περπατήσω, να μπω για φαγητό όπου μου κατέβει και μετά να περπατήσω μόνη μου, χωρίς να έχω να πάω κάπου.

Θυμήθηκα τα ταξίδια πριν το Ίντερνετ αλλάξει την εμπειρία τους για πάντα. Nομίζω πως η μεγάλη διαφορά είναι ότι μπορούσες να αφήσεις τα πράγματα στην τύχη, να αφεθείς στην ίδια την πόλη, να κλείσεις τα μάτια και να ευχηθείς να σε καταπιεί.

Πρόλαβα κάποια ταξίδια, όχι χωρίς Ίντερνετ, αλλά χωρίς τόσο πολύ Ίντερνετ, τα περισσότερα ως φοιτήτρια. Θυμάμαι το πρώτο μου ταξίδι στη Μαδρίτη: την Ινφάντα στο Μουσείο Πράντο, την Πύλη του Ήλιου αλλά και τη μυρωδιά από τις κουρτίνες του μπάνιου στο hostel όπου μέναμε: λουκάνικο και καπνός από τσιγάρο.

Την πρώτη φορά που πήγα στην Κωνσταντινούπολη για ένα φοιτητικό συνέδριο καταλήξαμε να μένουμε στην Ταραμπία, σαράντα λεπτά με το αμάξι από το κέντρο της πόλης. Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μας ο ένας τοίχος ήταν καλυμμένος με σέπια καθρέφτες, από αυτούς που χρησιμοποιούσαν τη δεκαετία του ’70 για να μεγαλώνουν τον χώρο. Δίπλα στο μαξιλάρι μου είχε ένα ραδιόφωνο ενσωματωμένο στον τοίχο. Κάτι παρόμοιο είχα ξανασυναντήσει μόνο στις καμπίνες των παλιών καραβιών που έκαναν τη γραμμή Πάτρα-Κέρκυρα, όταν ήμουν παιδί.

Όλα αυτά ακούγονται φοβερά βίντατζ, αλλά πριν από 15 χρόνια ήταν περίπου σαν να πηγαίνεις σε Αirbnb και να βρίσκεις εικονοστάσι και σεμεδάκια σε όλα τα έπιπλα. Το δωμάτιό μας έβλεπε σε ένα τοπίο με κέδρους και σπίτια με κόκκινα κεραμίδια. Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα τον μουεζίνη να καλεί σε προσευχή.

Δεν πάτησα το πόδι μου στο φοιτητικό συνέδριο. Γνώρισα έναν Έντουαρντ από την Ατλάντα. Πήγα για χαμάμ με τέσσερις συμφοιτήτριές μου. Χάθηκα σε έναν δρόμο όπου πουλούσαν δερμάτινα. Αποφάσισα πως ο ύπνος είναι χάσιμο χρόνου και ανέπτυξα τη θεωρία πως μπορεί να αντικατασταθεί με ένα ζεστό ντους κι έτσι, αντί να κοιμάμαι, έκανα καυτά μπάνια οκτώ φορές την ημέρα. Φαντάζομαι πως αν εκείνο το ταξίδι ήταν ταινία τη δεκαετία του ’60, θα λεγόταν «Σκλάβα της σάρκας στη λάγνα Ανατολή». Στον ρόλο του Έντουαρντ θα πρωταγωνιστούσε ο Άλκης Γιαννακάς.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα μακρινά ταξίδια ενός Έλληνα που ψάχνει ό,τι αυθεντικό απέμεινε στον κόσμο

Ταξίδια / Τα μακρινά ταξίδια ενός Έλληνα που ψάχνει ό,τι αυθεντικό απέμεινε στον κόσμο

Πώς είναι να τρως κλήση στη Γαλλική Γουιάνα και να σε κυνηγάει ελέφαντας στη Ζιμπάμπουε; Ο Αλέξανδρος Τσούτης γύρισε από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να μας τα διηγηθεί.
ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΓΙΟΓΛΟΥ
Ο Δημήτρης Καταλειφός σε ένα επεισοδιακό ταξίδι προς τα Κύθηρα το 1993

Το μαγικό μου ταξίδι / Ο Δημήτρης Καταλειφός σε ένα επεισοδιακό ταξίδι προς τα Κύθηρα το 1993

Ο εξαιρετικός ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Καταλειφός αφηγείται στην Εύα Μανιδάκη ένα ταξίδι όλο εκπλήξεις, διαβάζοντας τις σελίδες ενός παλιού, προσωπικού του ημερολογίου.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κάποτε στην Αμερική…

Ακροβατώντας / Η αμερικανική δημοκρατία οδεύει προς το τέλος της

Η κυβέρνηση Τραμπ έχει επιδοθεί σε ανελέητο κυνηγητό όσων αμφισβητούν την αλήθεια της. Κυνηγάει δημοσιογράφους, παρουσιαστές, ακτιβιστές, αντιφρονούντες, δικαστές, όποιον τολμήσει να την αμφισβητήσει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Χωρίς αναισθητικό, χωρίς δικαιώματα: Τι συμβαίνει με τις θρησκευτικές σφαγές στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Χωρίς αναισθητικό: Τι συμβαίνει με τις θρησκευτικές σφαγές για halal και kosher στην Ελλάδα;

Παρά τις προσπάθειες νομιμοποίησης του εβραϊκού και ισλαμικού τρόπου σφαγής των ζώων χωρίς αναισθητοποίηση, το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα δεν αλλάζει. Η σχεδιαζόμενη Εθνική Στρατηγική Halal επαναφέρει το θέμα.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
H εξέγερση της «κανονικότητας»

Οπτική Γωνία / H εξέγερση της «κανονικότητας»

Μια τάση που θέλει να προσελκύσει μετριοπαθή ακροατήρια, αντλώντας από μια ψευδή εκδοχή της Ιστορίας, η οποία θέλει τον δυτικό πολιτισμό να υποφέρει ή να παρακμάζει γιατί τάχα έπεσε θύμα του ανθρωπισμού του.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
EPEJERGAS HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οπτική Γωνία / HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οι κρίσιμοι σταθμοί μιας δύσκολης πορείας που ξεκίνησε το 1981, οπότε πιστοποιήθηκαν τα πρώτα κρούσματα HIV, μέχρι σήμερα, που στόχος πια είναι η πλήρης ύφεση της νόσου, με ορίζοντα την επίτευξη της ίασης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Επιστρατεύοντας το ύστατο μέσο πίεσης, ο Πάνος Ρούτσι ζητά δικαιοσύνη για τα Τέμπη και άδεια για να ξεθάψει το παιδί που έχασε στο μοιραίο τρένο, ώστε να ταυτοποιηθεί και να γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τα drones μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Οπτική Γωνία / Από τα drones μέχρι το AI: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Πώς η στρατιωτική άνοδος της Κίνας και η στρατηγική σύμπλευση με τη Ρωσία διαμορφώνουν τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες προκλήσεις για την ασφάλεια; Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν πιο διχασμένες από ποτέ; Και πού οφείλεται η άνοδος της πολιτικής βίας; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αντιδράσεις στην Πάρο για την τουριστική επένδυση στις Κολυμπήθρες ή Συλλογή υπογραφών κατά της στρατηγικής επένδυσης στην Πάρο

Ρεπορτάζ / Στις Κολυμπήθρες της Πάρου θα χτιστεί ένα τεράστιο ξενοδοχείο. Γιατί;

Η τοπική κοινωνία αντιδρά στην κατασκευή μεγάλου τουριστικού συγκροτήματος, προειδοποιώντας για αλλοίωση του τοπίου και επιβάρυνση των ήδη πιεσμένων υποδομών του νησιού.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Βασιλική Σιούτη / Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη έχει τη χειρότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα της χώρας, αλλά αυτό δεν μοιάζει να πτοεί κανέναν, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο…

Ακροβατώντας / Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο και ο κάθε Γιάννης

Σαν αυτόν υπάρχουν χιλιάδες ακόμα άνθρωποι που ζουν στη χώρα μας, πολλές χιλιάδες «καταραμένοι» που για διάφορους λόγους έφτασαν και φτάνουν ως εδώ με κάτι καρυδότσουφλα, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ρεπορτάζ / Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ενώ τα πορίσματα της Πυροσβεστικής δεν εντοπίζουν στοιχεία εμπρησμού, δύο φοιτητές εξακολουθούν να κρατούνται προσωρινά για τη φωτιά στην περιοχή του Γηροκομείου Πατρών, με την υπόθεση να ξυπνά μνήμες από παλαιότερες δικαστικές πλάνες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σάγκα της Μονής Σινά

Ρεπορτάζ / Μυστήριο, βία, σκάνδαλα και διαπλοκή: Η σάγκα της Μονής Σινά

Από την έρημο Σινά και την Ιερουσαλήμ μέχρι το Φανάρι, από το Κάιρο και την Αθήνα μέχρι τις Βρυξέλλες, εκτυλίσσεται μια εκκλησιαστική-διπλωματική υπόθεση που θα μπορούσε να γίνει ταινία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ