Οι Post Lovers κάνουν την κιθαριστική ποπ ξανά ενδιαφέρουσα

Οι Post Lovers κάνουν την κιθαριστική ποπ ξανά ενδιαφέρουσα Facebook Twitter
Η μουσική με βοηθάει να ισορροπώ και να προχωράω. Οι ζημιές δεν είναι σοβαρές, τις αντιπαρέρχομαι. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟ «Drive», το νέο θαυμάσιο άλμπουμ των Post Lovers, του μουσικού πρότζεκτ της Ελένης Καραγεώργου, αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί στην ελληνική ποπ αν έβγαιναν τέτοιοι άψογοι δίσκοι τη δεκαετία του '90. Το «Bees from the buzz», που ανοίγει το «Drive», θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο indie hit της εποχής, από αυτά που ακόμα στοιχειώνουν το ελληνικό ραδιόφωνο, και το «The word (mansplaining)» ένα κλασικό φεμινιστικό πανκ μανιφέστο των Riot grrrls, με φωνητικά που θυμίζουν την Kim Gordon. Ο δίσκος περιέχει διαμάντια, όπως το «Run like flood», που θυμίζουν στιγμές του «Dirty» ή του «Goo» των Sonic Youth, αλλά και μελωδικές «εξάρσεις», όπως τα πιο ποπ «Hibernation» και «On the pill», που άλλες εποχές θα σάρωναν στο airplay.


Η κιθαριστική ποπ που καθόρισε ηχητικά την εναλλακτική σκηνή έχει ευτυχήσει στο «Drive» να ακούγεται (ξανά) ενδιαφέρουσα και εκεί που θεωρούσες ότι ο «indie ήχος» είναι μια υπόθεση παλιά και ξεχασμένη, κάνει ένα δυναμικό comeback. Το νέο άλμπουμ των Post Lovers έχει όλα τα συστατικά που θα το κάνουν ελκυστικό στο παγκόσμιο ροκ κοινό, αρκεί το παγκόσμιο κοινό να αρχίσει να ακούει ξανά τέτοιον ήχο.

«To "Drive" είναι μάλλον πιο δυναμικό από το πρώτο άλμπουμ» λέει η Ελένη. «Οι ενορχηστρώσεις έχουν περισσότερες κιθάρες, ο ήχος είναι λίγο πιο επιθετικός, η διάρκεια των κομματιών έχει μεγαλώσει ελαφρώς. Συνολικά, θα έλεγα πως του έδωσα περισσότερο χώρο στη σύνθεση και την ενορχήστρωση».

Το «The word» ξεκίνησε από ένα πολύ επιτακτικό «δεν ξέρεις εσύ, εγώ θα σου πω πώς θα το κάνεις» που άκουσα κάποια στιγμή, το οποίο, πέρα από ευθεία προσβολή, μεταφράζεται και ως ξεκάθαρη εντολή «κάν' το έτσι για ν' αρέσει σ' εμένα». Ένα ωραιότατο mans-plaining. 

Στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από το πρώτο, ομώνυμο άλμπουμ μπορεί να άλλαξαν πολλά, αλλά τα ερεθίσματα για να γράψει τραγούδια παραμένουν τα ίδια: «Κάτι που έζησα, κάτι που είδα στον δρόμο, κάτι που άκουσα από έναν φίλο, κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο» λέει. «Με το πρώτο άλμπουμ έκλεισε ένας πολύ μεγάλος κύκλος, ενώ με το "Drive" ξεκινάει μια ευθεία και όπου πάει. Στον δεύτερο δίσκο ήταν πιο σαφής η διαδικασία, γιατί είχα την εμπειρία του πρώτου, ήξερα τα βήματα που έπρεπε να γίνουν και πήρα τις αποφάσεις πιο γρήγορα.

Στο "Drive" ανέλαβα για πρώτη φορά και το κομμάτι της παραγωγής. Τα τραγούδια, στο μεγαλύτερο μέρος τους, ηχογραφήθηκαν στην άνεση του σπιτιού μου, χωρίς το άγχος του χρόνου που έχει κανείς όταν ηχογραφεί σε στούντιο. Ήταν συνειδητή επιλογή αυτή, ένα back to the basics, και λειτούργησε απελευθερωτικά. Γράφω μουσική και στίχους μόνη μου. Όταν ξεκινάμε να παίζουμε τα κομμάτια με την μπάντα, υπάρχει έτοιμο ήδη ένα 85% του κομματιού. Στις πρόβες προκύπτουν ιδέες που δοκιμάζουμε ή μέρη στα οποία χρειάζομαι τη βοήθεια του Σταύρου στο μπάσο, του Νίκου στην κιθάρα, της Δανάης στα πλήκτρα. Τα δουλεύουμε μαζί ώστε να ενταχθούν στον ήχο και στις απαιτήσεις του κομματιού κι έτσι κάπως συμπληρώνεται το παζλ. Δεν έχω συγκεκριμένο τρόπο που γράφω τραγούδια, μπορεί να βρω πρώτα μια μελωδία και να γράψω τους στίχους μετά ή το αντίστροφο. Ιδανικό είναι στίχοι και μουσική, έστω σε πρωτόλεια μορφή, να έρχονται μαζί.

Οι Post Lovers κάνουν την κιθαριστική ποπ ξανά ενδιαφέρουσα Facebook Twitter
Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος άνθρωπος ή συγκεκριμένο κοινό στο οποίο απευθύνομαι, γράφοντας ένα ολόκληρο άλμπουμ. Προτιμώ να σκέφτομαι κάθε τραγούδι ξεχωριστά. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος άνθρωπος ή συγκεκριμένο κοινό στο οποίο απευθύνομαι, γράφοντας ένα ολόκληρο άλμπουμ. Προτιμώ να σκέφτομαι κάθε τραγούδι ξεχωριστά. Στα τραγούδια του "Drive" βρίσκεις αγανάκτηση, συνείδηση, αισιοδοξία, θάνατο, έρωτα, αρρώστια, πόλη, φίλους. Τώρα, αν κάποιος θέλει, μπορεί να κάνεις τις συνδέσεις. Ας πούμε, το "The word" ξεκίνησε από ένα πολύ επιτακτικό "δεν ξέρεις εσύ, εγώ θα σου πω πώς θα το κάνεις" που άκουσα κάποια στιγμή, το οποίο, πέρα από ευθεία προσβολή, μεταφράζεται και ως ξεκάθαρη εντολή "κάν' το έτσι για ν' αρέσει σ' εμένα". Ένα ωραιότατο mansplaining».


«Είναι καλό ή κακό να μπορούν να τοποθετούν κάπου τον ήχο σου όσοι ακούνε τα κομμάτια;» «Δεν ξέρω, νομίζω πως γίνονται κάπως αυτόματα αυτά. Θέλω να πω, όποια μουσική και να ακούσει κανείς, κάπως τη συνδέει με ένα ή και με περισσότερα μουσικά είδη και την ίδια στιγμή, αυτό που για μένα είναι indie, για σένα μπορεί να είναι ροκ. Προσωπικά, δεν με απασχολεί αν κάποιος τοποθετήσει τον ήχο μου στο ένα ή στο άλλο μουσικό είδος, συνήθως απολαμβάνω τη ρευστότητα των ορίων».

«Πώς τα βλέπεις τα πράγματα αυτήν τη στιγμή, γενικά;» «Παγωμένα, μουδιασμένα. Από την άλλη, έτοιμα να ανθήσουν. Αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό είναι μια κατάσταση από την οποία δεν γίνεται να μείνει κανείς ανεπηρέαστος. Προσωπικά, δεν έχασα τη δουλειά μου, ούτε αρρώστησα, σίγουρα, πάντως, επηρεάστηκε η κοινωνική μου ζωή και αυτονόητα η ψυχολογία μου από αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη απομόνωσης. Όμως αυτά που πραγματικά με ανησυχούν είναι όσα διαβάζω για τους ανθρώπους που είναι στις εντατικές, για την απειλή της εκτεταμένης ανεργίας, για την έξαρση της βίας κατά των γυναικών στις συνθήκες της καραντίνας. Ελπίζω να μην αργήσουμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση, γιατί για πάρα πολύ κόσμο είναι πολύ δύσκολη.


Είναι πολύ περίεργο να έχεις βγάλει καινούργιο δίσκο και να μην μπορείς να παίξεις live. Σε κανονικές συνθήκες, όλο αυτό το διάστημα θα κάναμε πρόβες και τώρα θα ήμασταν έτοιμοι. Ένα ωραίο απόγευμα θα κάναμε soundcheck, όπου όλο και κάτι θα πήγαινε στραβά, και εκεί γύρω στις 10 θα ανεβαίναμε στη σκηνή. "Καλησπέρα παιδιά, είμαστε οι Post Lovers", μπαγκέτες, 1, 2, 3 και ξεκινάμε με "Bees from the buzz".

 

Post Lovers - Bees From The Buzz (Official Audio)

Είναι γεγονός ότι η σκηνή έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια και βγαίνουν αρκετές ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Μου άρεσε πολύ το EP των testera, τα LPs των Kristof και Johnny Labelle και ανυπομονώ να κυκλοφορήσουν τις καινούργιες τους δουλειές δύο μέλη των Post Lovers, o Νίκος Τσέλιος, ως Quiescence, και ο Σταύρος Γεωργιόπουλος, ως Shipwreck. Η ιδανική συνέχεια για μένα μοιάζει με κεφάλαιο βιβλίου επιστημονικής φαντασίας, δεδομένων των συνθηκών: συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μακροπρόθεσμα, ίσως ένας τρίτος δίσκος, αν και όποτε προκύψει».


«Με τι άλλο ασχολείσαι, εκτός τη μουσική;» «Δουλεύω, διαβάζω, κάνω όσες βόλτες μπορώ, βλέπω ταινίες και τα πρώτα ένα-δυο επεισόδια από σειρές που δεν θυμάμαι καν τους τίτλους τους».


«Ποιο είναι το πιο μεγάλο σου όφελος από την ασχολία σου με τη μουσική;» «Η μουσική με βοηθάει να ισορροπώ και να προχωράω. Οι ζημιές δεν είναι σοβαρές, τις αντιπαρέρχομαι».


«Τι άλλο θα πρέπει να ξέρει για το δίσκο όποιος τον ακούσει;» «Ότι κυκλοφορεί σε ημιδιαφανές και μαύρο βινύλιο από την Inner Ear Records, ότι μία φορά έστω πρέπει να τον ακούσει με ακουστικά και ότι ένα από τα τραγούδια του μιλάει για έναν σκύλο που έπαθε άνοια».

 

Post Lovers - The Word (Mansplaining) (Official Audio)

Το «Drive» των Post Lovers κυκλοφορεί από την Inner Ear.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM