«Μετά το ρέιβ»: Το απροσδόκητα συναρπαστικό δισκογραφικό ντεμπούτο της Ελληνοκύπριας Spivak

«Μετά το ρέιβ»: Το απροσδόκητα συναρπαστικό δισκογραφικό ντεμπούτο της Ελληνοκύπριας Spivak Facebook Twitter
Η DIY προσέγγισή της και η φαινομενική ανασφάλειά της μέσα στο στούντιο δεν επηρεάζουν καθόλου την ηχητική απόλαυση του «Μετά το ρέιβ».Φωτ. Παναγώτης Μήνα @therealpannybrown
0



ΤΟ 2020 ΗΤΑΝ μια καλή χρονιά για την εγχώρια ηλεκτρονική μουσική, η οποία, απ' ό,τι φαίνεται, γίνεται όλο και πιο εξωστρεφής.


Δύο από τα πιο ενδιαφέροντα άλμπουμ που ακούσαμε φέτος κυκλοφόρησαν από ξένες εταιρείες: το «Rizitiko» της Venus Volcanism, που τυπώθηκε σε βινύλιο από τη σκωτσέζικη Optimo Music, και πιο πρόσφατα το «Mετά το ρέιβ» της Ελληνοκύπριας Μaria Spivak ή απλώς Spivak.


Μέχρι πρότινος, δεν ήταν κάτι αυτονόητο, δηλαδή να ανθεί η σύγχρονη ανεξάρτητη ελληνική μουσική σε διεθνές επίπεδο. Ελάχιστα ονόματα έχουν πετύχει κάτι ανάλογο την τελευταία δεκαετία και σίγουρα είναι μια σημαντική εξέλιξη. Επιπλέον, αυτό συμβαίνει από ανεξάρτητους καλλιτέχνες που δεν έχουν ακουστεί ακόμα πολύ στη σχετικά μικρή ντόπια μουσική σκηνή, όπου, όπως και να το κάνεις, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Ένα άλλο στοιχείο που κάνει τα συγκεκριμένα άλμπουμ να ξεχωρίζουν είναι ότι και τα δύο έχουν γίνει από γυναίκες δημιουργούς. Κυρίως, όμως, και τα δύο αντλούν έμπνευση από ένα νησί του Αιγαίου, καθένα από διαφορετική σκοπιά: η Venus επανεξετάζει την κρητική μουσική παράδοση μέσα από ένα δημοφιλές είδος τραγουδιού που ερμηνεύουν αποκλειστικά άνδρες, από την άλλη η Spivak έχει ως αφετηρία το γεωπολιτικό και φυσικό περιβάλλον της γενέτειράς της.

Το ένστικτό της έπεσε μέσα επειδή το LP είναι ήδη sold-out, λίγες μόλις ημέρες μετά την κυκλοφορία. 


H συνεργασία της φέτος με τον Jay Glass Dubs στο κομμάτι «Our Reversed Uniforms» από το τελευταίο άλμπουμ του, «Soma», έκανε την Ecstatic να την προσέξει και να επενδύσει στο ντεμπούτο άλμπουμ της. Το ένστικτό της έπεσε μέσα επειδή το LP είναι ήδη sold-out, λίγες μόλις ημέρες μετά την κυκλοφορία.

 

Our Reversed Uniforms

Η Spivak δεν είναι εντελώς άγνωστη στα αθηναϊκά πράγματα. Αν και η έδρα της είναι στη Λευκωσία, κάνει σποραδικές εμφανίσεις και συνεργασίες εδώ από το 2017, οπότε κυκλοφόρησε μια εξαιρετική κασέτα στην ανεξάρτητη Nutty Records. Το «Error in Palace», για όσους έτυχε να το προσέξουν, προϊδέαζε για μια εξαιρετική συνέχεια ‒ όπως και συνέβη.


Με τη μουσική ξεκίνησε να ασχολείται πιο σοβαρά όταν τελείωσε το μεταπτυχιακό της στην Αρχιτεκτονική στη Βρετανία και επέστρεψε στη Λευκωσία. Τότε άρχισε να συμμετέχει πιο ενεργά στη μικρή, αλλά ζωηρή τοπική σκηνή, διοργανώνοντας noise-happenings. Είναι αυτοδίδακτη παραγωγός, οπότε της πήρε αρκετό χρόνο μέχρι να βρει τη ροή της μέσα στο στούντιο, αναθεωρώντας συνεχώς μεθοδολογίες και πρακτικές για να εξελίξει και να εξερευνήσει τον ήχο της.


Η DIY προσέγγισή της, όμως, και η φαινομενική ανασφάλειά της μέσα στο στούντιο δεν επηρεάζουν καθόλου την ηχητική απόλαυση του «Μετά το ρέιβ». Τα νυχτερινά synth-pop και ambient κομμάτια του, συνυφασμένα με την κυπριακή καταγωγή της, ξεκινούν με έναν αφαιρετικό ηχητικό πλαίσιο, κάνοντας έναν ποιητικό διάλογο με συνομιλητές από τη Λένα Πλάτωνος μέχρι τους Drexciya και ενθουσιάζοντας το Boomkat.

Πέρα από τον ηλεκτρονικό τους χαρακτήρα, όμως, στην ουσία είναι σαν να κάνει σύγχρονη φολκ και εκεί βρίσκεται το μυστικό της γοητείας τους. Για ντεμπούτο είναι απροσδόκητα συναρπαστικό. Στιχουργικά, η ελληνική γλώσσα εναλλάσσεται με την αγγλική ανά κομμάτι, με τους στίχους να μην κοντράρουν το τελικό αποτέλεσμα ‒ έπειτα είναι και ο μυστηριώδης τίτλος του άλμπουμ, που σε προστάζει να το ακούσεις.

«Μετά το ρέιβ»: Το απροσδόκητα συναρπαστικό δισκογραφικό ντεμπούτο της Ελληνοκύπριας Spivak Facebook Twitter
Η Spivak δεν είναι εντελώς άγνωστη στα αθηναϊκά πράγματα. Αν και η έδρα της είναι στη Λευκωσία, κάνει σποραδικές εμφανίσεις και συνεργασίες εδώ από το 2017. Φωτ. Παναγώτης Μήνα @therealpannybrown


Στο «Minus the motivational speech», το κομμάτι που σε εισάγει στον κόσμο του «Μετά», η ήρεμη φωνή της πάνω από το μινιμαλιστικό beat δίνει το τέμπο που θα ακολουθήσει στο υπόλοιπο άλμπουμ. Είναι ένα τραγούδι με θέμα τους μονολόγους επινοεί όταν θέλει να εμψυχώσει τον εαυτό της. «Κάποιες φορές αυτό αποδίδει, κάποιες άλλες καταντά κουραστικό» αναφέρει. Εδώ αποδίδει, και με το παραπάνω. Η post-punk/minimal synth αισθητική του, που αντλεί στοιχεία από τα '80s, ακούγεται καθησυχαστική στον ακροατή και μεταφέρει πετυχημένα την ατμόσφαιρα αυτών των μονολόγων.

Οι παιχνιδιάρικες house συγχορδίες και οι φωνητικές πινελιές στο σχεδόν instrumental «Sec» είναι η προσπάθειά της να συνομιλήσει με τα πιο «σκληρά» broken beats στοιχεία από το κλασικό Roland TR606. To κομμάτι έγινε με αφορμή τη συμμετοχή της στη συλλογή «Selana» της Nutty Wombat, που κυκλοφόρησε σε κασέτα. Στο «The Place» πλάθει μια τρίλεπτη ιστορία επιστημονικής φαντασίας με αβέβαιο τέλος. Σε αυτό τοπίο που μοιάζει με εφιάλτη οι μηχανές στάζουν λάδι πάνω σε ό,τι αναπνέει, η ατμόσφαιρα είναι μαυρισμένη και πηχτή, η θάλασσα σχεδόν ακίνητη, ο ήχος έχει αλλοιωθεί κι αυτό που κάποτε ήταν ένα ονειρεμένο καταπράσινο παραδεισένιο νησί τώρα έχει μετατραπεί σε σκοτεινή πέτρα, με τους κατοίκους φανερά αναστατωμένους. Με το «Enough Throwbacks» σταματά και η αγγλική πλευρά του άλμπουμ.


Ακολουθεί το «Mετά το Ρέιβ», το κεντρικό του κομμάτι, που έχει χαρίσει το όνομά του σε ολόκληρο τον δίσκο. Πρόκειται για έναν ακατέργαστο ambient πειραματισμό πάνω σε μια υπνωτική λούπα, τμήμα ενός μεγαλύτερου jam session που δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν θα να τελειώσει.


Το «Σχεδόν Σίγουρα» δημιουργήθηκε εντελώς αυθόρμητα, όταν φιλοξενούσε για μερικές ημέρες στο σπίτι της έναν φίλο της, τον παραγωγό Η4S. Το τελευταίο βράδυ πριν φύγει μπήκαν στο στούντιο και χρησιμοποίησαν ελάχιστο εξοπλισμό. Οι ελλειπτικοί στίχοι είναι από ένα βιβλίο που βρήκε εκεί, τυχαία το άνοιξε και διάβασε μια σελίδα. Ο H4S το ψευτομίξαρε μέσα στο αεροπλάνο και της το έστειλε.

 

Σχεδόν Σίγουρα


«Πήγαινέ με στην αυλή σου πριν ξεριζωθούν τα αγριόχορτα» λέει ένας στίχος στο βασισμένο στην ποίηση της Τουρκοκύπριας Tugce Tekhanli «Πήγαινε με, ένα love song», επηρεασμένο από την early electro και τον φουτουρισμό τύπου Drexciya, ενώ στο «Θυμάσαι;» διοχετεύει το πνεύμα της Λένας Πλάτωνος μέσα από τις τυπολογικές της αναζητήσεις και την ανάγκη της να εξερευνήσει την πραγματική φύση του νησιού. Απαγγέλλει ένα κείμενο του Στέφανου Στεφανίδη που περιγράφει με απρόσμενη ιλαρότητα τη χερσόνησο της Καρπασίας, μια περιοχή ορόσημο για τους ντόπιους.


Το προτελευταίο κομμάτι είναι το αγαπημένο της από το άλμπουμ. Αφιερωμένο στη θάλασσα, βασίζεται στις συνθέσεις και ερμηνείες του Μάνου Λοΐζου πάνω στα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ. «Ένιωσα ότι μου έδωσε την αίσθηση αισιοδοξίας που χρειαζόμουν στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου» αναφέρει η Μαρία για την «Πιο όμορφη θάλασσα».


Σε ένα άλλο σημείο αναρωτιέται «Μετά το ρέιβ θα πάμε σπίτι; Ή θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε την ευφορία; Όσες ώρες και να κρατήσει, κάποτε όλα τελειώνουν». Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή είναι μουσική που δεν θέλεις να τελειώσει.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πώς θα περάσουν κι αυτό το σαββατόβραδο του lockdown τα party animals της Αθήνας;

Αθήνα / Πώς θα περάσουν κι αυτό το σαββατόβραδο του lockdown τα party animals της Αθήνας;

Τι κάνουν οι άνθρωποι που συνήθιζαν να διασκεδάζουν μέχρι πρωίας κάθε Σαββατοκύριακο στα κλαμπ και τα μπαρ της πόλης; Πώς τους βρίσκει πια το πρωί της Κυριακής; Πόσο έχουν αλλάξει οι γενικότερες συνήθειές τους; Πώς αντιδρά το σώμα και το πνεύμα τους;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τι απέγινε η «χημική γενιά» των Ελλήνων ρέιβερ;

Βιβλίο / Τι απέγινε η «χημική γενιά» των Ελλήνων ρέιβερ;

Μια «underground» συζήτηση με τον Λέανδρο Κυριακόπουλο περί ρέιβ, νέων τεχνολογιών και άλλων «δαιμονίων», με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Αναπαραστάσεις του ανοίκειου - νομαδισμός και αισθητική στην ρέιβ ψυχεδελική σκηνή» (εκδ. Νήσος).
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ