ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΜΑΤΟΣ. Οδηγώντας στην Αχαρνών με τον ήλιο να μας ψήνει μέσα από τα τζάμια, χαζεύουμε παρέες από σκουρόχρωμους Αθηναίους να λιάζονται ανέμελοι, καθισμένοι στα κιγκλιδώματα στην άκρη του δρόμου: κυρίως Ινδοί και Πακιστανοί. Από τα Κάτω Πατήσια μέχρι την πλατεία Βικτωρίας είναι γεγονός ότι δύσκολα συναντάς πια περαστικό που να μην είναι Ασιάτης ή Αφρικανός. Σχολιάζουμε την εντυπωσιακή αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας σε μια περιοχή που οι παλιοί αστοί δείχνουν έντονα σημάδια ρατσισμού και σκεφτόμαστε «και πού είσαι ακόμα», ειδικά τώρα που τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Την προηγούμενη εβδομάδα στην Αγίου Μελετίου δυο ηλικιωμένες κυρίες με «στολή εκκλησίας» (ταγιέρ, κολιέ με πέρλες και φουλάρι πιασμένο με καρφίτσα) άρχισαν να χτυπούν με τις τσάντες στο κεφάλι δυο ανύποπτους μαύρους που στέκονταν μπροστά απ' το μαγαζί που ψώνισαν, χωρίς κανέναν λόγο, απλά επειδή «πρόσβαλαν την αισθητική τους» (τις ενόχλησε το χρώμα τους!).
HYPNAGOGIC POP. Η προσπάθεια να κατηγοριοποιούνται τα πάντα και να αποκτούν ένα όνομα με το ζόρι δεν είναι σημείο των καιρών, υπήρχε πάντα, αλλά στο σημερινό χάος φαίνεται πιο άσκοπη από ποτέ. Κι εκνευριστική. Συζητάμε χωρίς να καταλήξουμε πουθενά για το βίντεο του Oneohtrix Point Never «Nobody Here», που θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα του νέου «είδους» (ο όρος hypnagogic pop εμφανίστηκε μέσα απ' τις σελίδες του «Wire» πριν από μερικούς μήνες σε ένα άρθρο του David Keenan, για να περιγράψει τη μουσική πολύ νεαρής ηλικίας μουσικών που τείνουν να εξωραΐσουν τα «σκουπίδια» των '80s, ακριβώς επειδή δεν τα έζησαν). To «Nobody Here» λουπάρει την τελευταία φράση απ' το ρεφρέν του «Lady in red» του Chris de Burgh (τη χρησιμοποιεί δηλαδή επαναλαμβανόμενα μέχρι το τέλος του κόσμου, με visuals το απλοϊκό σκηνικό μιας μητρόπολης και κάτι που μοιάζει με αυτοκινητόδρομο - παλιότερα θα το χαρακτήριζαν απλά «αδιάφορο βιντεοκλίπ»). Τρία νέα άλμπουμ που κατατάσσονται ασαφώς στο hypnagogic (δηλαδή «την κατάσταση της παιδικής ηλικίας μεταξύ ύπνου και ξύπνιου - τη στιγμή ακριβώς πριν κοιμηθείς, όταν από κάπου σε απόσταση πνιχτοί ποπ και ντίσκο ήχοι φτάνουν μέσα απ' τους τοίχους του δωματίου σου και εισχωρούν στο υποσυνείδητο») είναι το «Does it look I 'm here?» των Emeralds (σαν μονότονοι M83 που κουράζουν στο πρώτο τέταρτο), το «Suburban Tours» του Rangers και το (βαρετό μέχρι θανάτου) «The music of belief» των Dolphins into the future. Η mainstream ποπ των '80s περνάει σαν φάντασμα μέσα από οικείες στιγμές του παρελθόντος που δεν είναι πάντα οι καλύτερες (το ίδιο και το αποτέλεσμα).
MASTURBATION GOES CLOUD. Σίγουρα ο Γιώργος Κιντώνης (ντραμς) και ο Μπάμπης Θεοχάρης (κυρίως κιθαρόμπασο, λίγο synth και glockenspiel) που αποτελούν τους Masturbation Goes Cloud (www.myspace.com/masturbationgoescloud) διαθέτουν σε μεγάλες δόσεις αυτό που λείπει από τα περισσότερα σχήματα της ελληνικής σκηνής: χιούμορ. «Το όνομα και οι τίτλοι των κομματιών μας ξέρουμε ότι λογικά φαίνονται στους περισσότερους αστεία», λέει ο Μπάμπης. «Η αλήθεια είναι πως δεν το σκεφτήκαμε και πολύ, το ξεκινήσαμε για πλάκα. Μας άρεσε πολύ πάντως η ιδέα των σουρεαλιστικών νοημάτων που ίσως βγαίνουν στα αγγλικά». Κάπως έτσι προέκυψε το όνομά τους (που στα ελληνικά μεταφράζεται «Η μαλακία πάει σύννεφο»), ενώ οι τίτλοι των κομματιών τους είναι η αγγλική απόδοση εκφράσεων που είναι αποκλειστικά ελληνικές και δεν σημαίνουν τίποτα. «Good Ιnterruptions» (καλές διακοπές), «Face the watermelon» (μάπα το καρπούζι), «Many Years» (χρόνια πολλά), «Somewhere I know you» (κάπου σε ξέρω) κι άλλα ευφάνταστα και ξεκαρδιστικά. «Μας αρέσει πολύ και η μονοτονία, και γι' αυτό πολύ συχνά κολλάμε σε ένα μοτίβο για πολύ ώρα», λένε αδυνατώντας να περιγράψουν τη μουσική που παίζουν. Οι επιρροές τους πολλές: Stereolab, Neu!, My Bloody Valentine, Spacemen 3, Slowdive, Steve Reich, ενώ σχολιάζοντας το κλίμα των ημερών δηλώνουν «δεν ξέρω πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε, όμως πιστεύουμε πως από οποιαδήποτε μαυρίλα μπορεί να βγει και κάτι καλό (ίσως μια αφύπνιση ή ένα νέο ξεκίνημα)».
•TEN FOR MY I-POD: rangers-suburban tours, crystal castles-crystal castles, emeralds-does it look like i 'm here, actress-splazsh, demdike stare-forest of evil, ariel pink's haunted graffiti-before today, flying lotus-cosmogramma, pocahaunted-make it real, toro y moi-causers of this, lil b-dior paint
