Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot

Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot Facebook Twitter
0

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΜΑΤΟΣ. Οδηγώντας στην Αχαρνών με τον ήλιο να μας ψήνει μέσα από τα τζάμια, χαζεύουμε παρέες από σκουρόχρωμους Αθηναίους να λιάζονται ανέμελοι, καθισμένοι στα κιγκλιδώματα στην άκρη του δρόμου: κυρίως Ινδοί και Πακιστανοί. Από τα Κάτω Πατήσια μέχρι την πλατεία Βικτωρίας είναι γεγονός ότι δύσκολα συναντάς πια περαστικό που να μην είναι Ασιάτης ή Αφρικανός. Σχολιάζουμε την εντυπωσιακή αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας σε μια περιοχή που οι παλιοί αστοί δείχνουν έντονα σημάδια ρατσισμού και σκεφτόμαστε «και πού είσαι ακόμα», ειδικά τώρα που τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Την προηγούμενη εβδομάδα στην Αγίου Μελετίου δυο ηλικιωμένες κυρίες με «στολή εκκλησίας» (ταγιέρ, κολιέ με πέρλες και φουλάρι πιασμένο με καρφίτσα) άρχισαν να χτυπούν με τις τσάντες στο κεφάλι δυο ανύποπτους μαύρους που στέκονταν μπροστά απ' το μαγαζί που ψώνισαν, χωρίς κανέναν λόγο, απλά επειδή «πρόσβαλαν την αισθητική τους» (τις ενόχλησε το χρώμα τους!).

HYPNAGOGIC POP. Η προσπάθεια να κατηγοριοποιούνται τα πάντα και να αποκτούν ένα όνομα με το ζόρι δεν είναι σημείο των καιρών, υπήρχε πάντα, αλλά στο σημερινό χάος φαίνεται πιο άσκοπη από ποτέ. Κι εκνευριστική. Συζητάμε χωρίς να καταλήξουμε πουθενά για το βίντεο του Oneohtrix Point Never «Nobody Here», που θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα του νέου «είδους» (ο όρος hypnagogic pop εμφανίστηκε μέσα απ' τις σελίδες του «Wire» πριν από μερικούς μήνες σε ένα άρθρο του David Keenan, για να περιγράψει τη μουσική πολύ νεαρής ηλικίας μουσικών που τείνουν να εξωραΐσουν τα «σκουπίδια» των '80s, ακριβώς επειδή δεν τα έζησαν). To «Nobody Here» λουπάρει την τελευταία φράση απ' το ρεφρέν του «Lady in red» του Chris de Burgh (τη χρησιμοποιεί δηλαδή επαναλαμβανόμενα μέχρι το τέλος του κόσμου, με visuals το απλοϊκό σκηνικό μιας μητρόπολης και κάτι που μοιάζει με αυτοκινητόδρομο - παλιότερα θα το χαρακτήριζαν απλά «αδιάφορο βιντεοκλίπ»). Τρία νέα άλμπουμ που κατατάσσονται ασαφώς στο hypnagogic (δηλαδή «την κατάσταση της παιδικής ηλικίας μεταξύ ύπνου και ξύπνιου - τη στιγμή ακριβώς πριν κοιμηθείς, όταν από κάπου σε απόσταση πνιχτοί ποπ και ντίσκο ήχοι φτάνουν μέσα απ' τους τοίχους του δωματίου σου και εισχωρούν στο υποσυνείδητο») είναι το «Does it look I 'm here?» των Emeralds (σαν μονότονοι M83 που κουράζουν στο πρώτο τέταρτο), το «Suburban Tours» του Rangers και το (βαρετό μέχρι θανάτου) «The music of belief» των Dolphins into the future. Η mainstream ποπ των '80s περνάει σαν φάντασμα μέσα από οικείες στιγμές του παρελθόντος που δεν είναι πάντα οι καλύτερες (το ίδιο και το αποτέλεσμα).

MASTURBATION GOES CLOUD. Σίγουρα ο Γιώργος Κιντώνης (ντραμς) και ο Μπάμπης Θεοχάρης (κυρίως κιθαρόμπασο, λίγο synth και glockenspiel) που αποτελούν τους Masturbation Goes Cloud (www.myspace.com/masturbationgoescloud) διαθέτουν σε μεγάλες δόσεις αυτό που λείπει από τα περισσότερα σχήματα της ελληνικής σκηνής: χιούμορ. «Το όνομα και οι τίτλοι των κομματιών μας ξέρουμε ότι λογικά φαίνονται στους περισσότερους αστεία», λέει ο Μπάμπης. «Η αλήθεια είναι πως δεν το σκεφτήκαμε και πολύ, το ξεκινήσαμε για πλάκα. Μας άρεσε πολύ πάντως η ιδέα των σουρεαλιστικών νοημάτων που ίσως βγαίνουν στα αγγλικά». Κάπως έτσι προέκυψε το όνομά τους (που στα ελληνικά μεταφράζεται «Η μαλακία πάει σύννεφο»), ενώ οι τίτλοι των κομματιών τους είναι η αγγλική απόδοση εκφράσεων που είναι αποκλειστικά ελληνικές και δεν σημαίνουν τίποτα. «Good Ιnterruptions» (καλές διακοπές), «Face the watermelon» (μάπα το καρπούζι), «Many Years» (χρόνια πολλά), «Somewhere I know you» (κάπου σε ξέρω) κι άλλα ευφάνταστα και ξεκαρδιστικά. «Μας αρέσει πολύ και η μονοτονία, και γι' αυτό πολύ συχνά κολλάμε σε ένα μοτίβο για πολύ ώρα», λένε αδυνατώντας να περιγράψουν τη μουσική που παίζουν. Οι επιρροές τους πολλές: Stereolab, Neu!, My Bloody Valentine, Spacemen 3, Slowdive, Steve Reich, ενώ σχολιάζοντας το κλίμα των ημερών δηλώνουν «δεν ξέρω πόσο αισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε, όμως πιστεύουμε πως από οποιαδήποτε μαυρίλα μπορεί να βγει και κάτι καλό (ίσως μια αφύπνιση ή ένα νέο ξεκίνημα)».

TEN FOR MY I-POD: rangers-suburban tours, crystal castles-crystal castles, emeralds-does it look like i 'm here, actress-splazsh, demdike stare-forest of evil, ariel pink's haunted graffiti-before today, flying lotus-cosmogramma, pocahaunted-make it real, toro y moi-causers of this, lil b-dior paint

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM