Ο διάολος κόβει βόλτες στο μπαλκόνι

Στα λεωφορεία ο χρόνος κάπως διαστέλλεται / γίνεται πιο μακρόσυρτος, ο κόσμος μαζεύεται στις σκέψεις του / βυθισμένος στις δικές μου, κάποια στιγμή πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να διαβάσει το τατουάζ ενός νέου παιδιού λίγο πάνω από τα 20 / πάνω στο μπράτσο καταφέρνω να δω: «γαμώ τη ζωή μου» / στην αρχή σοκάρομαι, γιατί δεν μπορώ να διακρίνω κάποια εμφανή συμφορά που να ταλαιπωρεί τον νέο αυτό άνθρωπο / το αντίθετο μάλιστα / η έκπληξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη όσο τον παρατηρώ καλύτερα / είναι ένα ωραίο παιδί, στην ακμή της νεότητας, αρκετά καλοντυμένο, τα αθλητικά που φοράει είναι αυτό που παλιότερα αποκαλούσαμε «σινιέ» / πώς είναι δυνατόν στα 20 να χτυπάς ένα τέτοιο τατουάζ; / «το κάνει για να προκαλέσει» ή για να την «πει» στους δικούς του, προσπαθώ να καθησυχάσω τον εαυτό μου που έχει αναστατωθεί υπερβολικά / κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, κι έχει πέσει πια η νύχτα, ένα ζευγάρι τσακώνεται, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες / «δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου, ακούς; Στα μάτια μου, εξαφανίσου!», ουρλιάζει η γυναίκα / όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, ο άντρας προσποιείται τον αποφασιστικό, αλλά στην πραγματικότητα τα έχει κάνει πάνω του / αισθάνομαι χάλια που περνάω σχεδόν από δίπλα τους, αλλά λίγο πιο κάτω συνειδητοποιώ ότι μου άρεσε αυτή η φέτα πραγματικής ζωής και γνήσιου πάθους μέσα σε μια εβδομάδα που όλη μας η ύπαρξη κινείται στη σφαίρα της πολιτικής παλαβομάρας / παραμένουμε Εξάρχεια και στην καλή είδηση ότι η οικία Λοβέρδου στην οδό Μαυρομιχάλη θα αποκατασταθεί επιτέλους, καθώς το έργο εντάχθηκε τελεσίδικα στο ΕΣΠΑ / συγκλονιστικό κτίριο, έργο του Τσίλερ, με μεταγενέστερες μετατροπές από τον Αριστοτέλη Ζάχο, με τις χαρακτηριστικές Καρυάτιδες στην ταλαιπωρημένη του πρόσοψη / στο ΕΣΠΑ και το μεγαλειώδες Ρεξ της Πανεπιστημίου / καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα έργα και στα δύο κτίρια θα μπορούσαν ν’ αρχίσουν μέχρι το τέλος του χρόνου / μπράβο στον δήμο (αν, τελικά, είναι ο δήμος) και στην επιμονή του να καθαρίζει και να ξανακαθαρίζει τους τοίχους των κτιρίων περιμετρικά της Ρωμαϊκής Αγοράς από τα γκράφιτι και το tagging / στενόχωρες φήμες για επικείμενα λουκέτα σε αγαπημένες επιχειρήσεις του κέντρου κυκλοφορούν τις τελευταίες ημέρες, όχι πως μένουμε με το στόμα ανοιχτό / δεν θα γράψω τι και πού, απλώς αν κατεβαίνετε στο κέντρο και έχετε ώρα και χρήματα για έναν καφέ, για φαγητό ή για ένα βιβλίο, πηγαίνετε και στηρίξτε μέρη, στέκια που θα σας λείψουν τρομερά πολύ αν εξαφανιστούν από τη μια μέρα στην άλλη / ήδη ο Κάουφμαν της Σταδίου μας άφησε χρόνους / ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν τα λεγόμενα αστικά κόμματα είναι ότι δεν λένε ποτέ την αλήθεια για το Μνημόνιο / ότι, δηλαδή, δίπλα σε επαχθέστατα και άδικα μέτρα, υπάρχουν προβλέψεις για πράγματα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει χρόνια τώρα, ανεξαρτήτως μνημονίων / αλήθεια, αυτή η ιστορία να σταματάνε τα μέσα μαζικής μεταφοράς όταν οι εργαζόμενοι κάνουν γενικές συνελεύσεις συμβαίνει σε κάποια άλλη χώρα του δυτικού κόσμου; / είναι δυνατόν να μένει η Αθήνα χωρίς μετρό για τέσσερις ή πέντε ώρες επειδή οι συνδικαλιστές καλούν τους εργαζόμενους σε γενική συνέλευση! / να μην προβλέπεται, δηλαδή, προσωπικό ασφαλείας έτσι ώστε να διεξάγεται η συγκοινωνία κανονικά; / τουλάχιστον γι’ αυτή την ελληνική πατέντα δεν φταίει η κυρία Μέρκελ.