ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παιδια εχω καποιον προβληματισμο..ειμαι 20 χρονων δεν εχω κανει καποια μακροχρονια σχεση..γενικα δεν μπορω να πω πβς είμαι απο τις κοπελες που αναζητουν απεγνωσμενα μια σχεση..πολλες φορες που μου παρουσιαζοταν μια ευκαιρια μπορει να την απερριπτα γιατι ειχα αλλες προτεραιότητές...παρολα αυτα οταν γνωριζω εναν ανθρωπο και μπορει να εχουμε βγει 2-3 φορες ενω ξερω οτι θελει χρονο να εξελιχθει κατι μεταξυ μας αρχιζω να νιωθω οτι πνιγομαι και οτι δεν ειμαι σε φαση να "αποχωρήστω" την ελευθερια μου και να ειμαι με καποιον...δυο φορες ενιωσα πραγματικα ωραια να συνεχισω κατι με καποιον και τις 2 εφαγα τα μουτρα μου!δεν ξερω τι μπορει να φταίει μηπως οτι δεν με ελκυουν τοσο πολυ;η το οτι πληγωθηκα στο παρελθον απο καποιον που πραγματικα ηθελα;

Εχθές το βράδυ πήγα σε μια γιορτή γνωστών με την φίλη μου. Γνώρισα ένα παιδί που μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Μιλήσαμε λίγο αλλά εγώ πρόσεχα και να μην αφήσω μόνη την φίλη μου καθώς ο μέσος όρος ηλικίας ήταν σημαντικά πιο υψηλός σε σχέση με τον δικό μας (είμαστε και οι δύο στα 20) και δεν θα είχε με ποιον να μιλήσει. Εκείνη όμως μου είπε να πάω να του πιάσω πάλι κουβέντα και έτσι έγινε. Περάσαμε μαζί όλη την βραδιά αλλά πάντα έλεγχα τι έκανε και εκείνη και έβλεπα ότι δεν περνούσε καλά. Επέστρεψα λοιπόν και πάλι μου είπε να συνεχίσω να του μιλάω. Όλα καλά. Μόνο που σήμερα όλη μέρα εκείνη μου κάνει μούτρα και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Ναι, την άφησα μόνη, αλλά με ενθάρρυνε εκείνη. Θα καθόμουν μαζί της αν το ζητούσε μια από τις φορές που την πλησίασα για να δω αν είναι καλά. Εγώ θα έκανα το ίδιο αν γνώριζε κάποιον. Θα την εσπρωχνα να τον γνωρίσει και να περάσει καλά. Ποιο είναι το λάθος μου;

Έχω πολύ καλές φίλες, που με αγαπάνε, με στηρίζουν και με νοιάζονται. Καμιά φορά νιώθω ότι παραείναι καλές για μένα και ότι δεν τους προσφέρω ότι τους αξίζει. Είναι που δεν πιστεύω στην τύχη μου.. Κορίτσια σας αγαπάω πολύ. Σας ευχαριστώ που υπάρχετε.

Με ενοχλούν οι άνθρωποι που συνεχώς επιδεικνύουν τα κατορθώματα τους και μιλάνε Μόνο για τον εαυτό τους λες και προσπαθούν να αποδείξουν κάτι ..

Ειμαι 50 χρονων παντρευτηκα πριν 30 χρονια.Εχω μια κορη αλλα με τον αντρα μου ποτε δεν τα πηγαιναμε καλα ξυλοδαρμους μετα απο αλκοολ βια λεκτικη.Παντα ειχα τον διαλογο και περνουσαν τα χρονια με πολυ υπομονη δικη μου.Δουλευαμε μαζι βγαιναμε μαζι αλλα ποτε ποτε οταν εκανε κεφαλι ειχαμε αγριους καβγαδες με αποτελεσμα να παιρνω το αμαξι μεσα στη νυχτα και να φευγω για να μη φαω ξυλο.Πρι 15 μερες ξανα τα ιδια εφυγα πηγα στην πολη μου κι εκει που βρηκα και δουλεια ηρθε γιατι πηγα στο σπιτι της κορης μου.Με την κορη μου εχω θεμα δεν θελει να χωρισουμε και μου λεει δωστου μια ευκαιρια παλι.Με επεισε και γυρισα πισω.Ομως δεν ειμαι καλα ψυχολογικα τον αγαπω σαν ανθρωπο και τον λυπαμαι δεν ξερω τι να κανω

Αν σας δινόταν η ευκαιρία να αλλάξετε το εγώ σας από χαρακακτηριστικά σωματικά , χαρακτήρα , σώμα , συμπεριφορά κλπ θα το κάνατε ; Εγώ με την 1η ευκαιρία.

Παιδιά καλησπέρα. Βγήκα τις προάλλες ραντεβού με ένα αγόρι. Εγώ 20 αυτός 21.Τέλος πάντων από την προηγούμενη σχέση (ήταν και η πρώτη) πληγωθηκα αρκετά. Και από τότε έχω χτίσει έναν τοίχο, έχω φτιάξει τις άμυνες μου και είμαι πολύ καχυποπτη στις ερωτικές σχέσεις. Βγηκαμε με το παιδί άλλες τέσσερις φορές. Ε τις προάλλες με τα πολλά και τα λίγα με αρπαζει και με φιλαει. Και δεν ένιωσα τίποτα. Καμία έλξη. Αυτός μες στο πάθος κι εγώ μηχανική. Αλλά όταν με αγκαλιάζει κάτι μέσα μου αφήνεται. Ηρεμω δεν ξέρω. Με έχει αγκαλιά και είμαστε στα χαδια και έρχεται κάτι σαν γαλήνη. Κι όμως το φιλί δε μου προκάλεσε τίποτα. Και για να μην πω ότι έβαλε τι γλώσσα σε σημείο που ήθελα να τον ρωτήσω αν εξετάζει μήπως έχω φαρυγγιτιδα...Επίσης δίνουμε ραντεβού να βρεθούμε και ούτε ένα χτυποκαρδι δεν έχω, ούτε μια πεταλουδιτσα. Είμαι λες και πάω να συναντήσω την κολλητή μου.. Πιστεύετε ότι μπορεί να μη μου αρέσει αφού δεν ένιωσα κάτι στο φιλί; Αλλά η αγκαλιά ρε παιδιά... Αχ η αγκαλιά... Πείτε μου τις απόψεις σας μπας και βοηθηθω και σταματήσω να τον παιδευω άδικα.

Ειναι σαν να ειμαστε κανονικο ζευγαρι..αλλα οταν πηγα να του κανω την συζητηση για να ξεκαθαριστει το πραγμα μου ειπε οτι αυτη η συζητηση μονο θα περιπλεξει τα πραγματα...τι εννοει κατα την γνωμη σας;(βγαινουμε 2 μηνες)

Εκεινος Αθηνα δουλευει εγω Θεσσαλονικη για σπουδες..ειμαστε λιγο χρονικο διαστημα μαζι αλλα τον θελω πολυ. Του συζητησα οτι δε ξερω αν θα τα καταφερουμε να ειμαστε μαζι για καιρο λογω αποστασης γιατι ειναι και για τους δυο πολυ δυσκολο να αντεξουμε κατι τετοιο. Μου ειπε να μη καταδικαζω τη σχεση μας και αφου τον θελω και με θελει να μη το σκεφτομαι καθολου. Ειμαι υπερβολικη ή απλα ρεαλιστικη?

Τίποτα δεν έχει πια νόημα χωρίς εσένα