ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ρε μαγκισες και μαγκες πειτε καναν συγγραφεα ελληνα η ξενο σαν τον λενο χρηστιδη κατι χιουμοριστικο και γαματο

Είμαι 38 ετών κι αν και ήθελα πολύ να παντρευτώ δεν τα χω καταφέρει ακόμα... πέρισυ για πρώτη φορά στη ζωή μου ερωτεύθηκε πραγματικά.. Κι ενώ τα πράγματα πήγαιναν πάρα πολύ καλά... Ο άνθρωπος που ερωτεύθηκε με διεκδικούσε, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να περνάμε χρόνο παρέα κι με κάθε τρόπο μου έδειχνε το ενδιαφέρον του.. ξαφνικά μου ανακοίνωσε ότι του έφυγαν τα αισθήματα κ ότι δεν θέλει να είμαστε μαζί... εγώ έπαθα την πλάκα μου για 3 μήνες δεν μπορούσα να κοιμηθώ ούτε να φάω κανονικά.. έκλαιγα πρωί μεσημέρι βράδυ... 8 μήνες μετά τον χωρισμό η κατάσταση μου έχει βελτιωθεί μα δεν μου έχει περάσει η στενοχώρια. Σχεδόν κάθε μέρα κλαίω κ όσους ανθρώπους προσπάθησα να γνωρίσω κάνεις δε μου άρεσε. Κάνεις δε με ενθουσίασε.. φοβάμαι ότι ποτέ δεν θα καταφέρω να ξεπεράσω αυτή την κατάσταση κ με πιάνει απελπισία... θα καταλήξω να είμαι μια στρίγγλα γεροντοκόρη βυθισμένη στην μοναξιά κ τη θλίψη της... Με απελπιζεικ κ η ηλικία μου ... πως θα τα καταφερω; Πώς θα τον ξεπερασω;

Μου αρέσουν τα Βόρεια που είναι τίγκα στο πράσινο, και έχουν πιο ωραίο κόσμο... παρά αυτό το χάλι. Θα προτιμούσα δηλαδή, να μένω σε καμία υποβαθμισμένη γειτονιά στο Μαρούσι έστω, για να λέω ότι μένω βόρεια, παρά στο κέντρο του Πειραιά.Αντιπαθώ την περιοχή, αλλά και τα περίχωρα (Κορυδαλλός, Κερατσίνι, κτλ) και την παραλιακή ζώνη από το Φάληρο μέχρι τη Βούλα που βρωμάει και ζέχνει κυριολεκτικά και μεταφορικά... και θέλω καμία ώρα (μόνο για να πάω) κάθε μέρα, για να φύγω από τον Πειραιά και να βγω στον πολιτισμό.Δυστυχώς όμως η μάνα μου καθορίζει το οικονομικό, και προσπαθώ να την πείσω να μου νοικιάσει σπίτι στα βόρεια.Πραγματικά δεν την παλεύω άλλο εκεί πέρα.

γεγονος ειναι οτι σε πολλα θεματα η αληθεια κρυβεται πισω απο τις κουρτινες και ειναι πολυ διαφορετικη απο αυτο που φαινεται.μια τετοια περιπτωση ειναι και το τι πραγματικα ελκυει τις γυναικες.αναμεσα σε ολα ταλλα πιστευω οτι παρα πολυ σημαντικο ρολο στην εικονα ενος αντρα παιζει η οικονομικη του κατασταση.δεν εννοω οτι οι περισσοτερες γυναικες ψαχνουν να βρουν χορηγο.το ολο θεμα λειτουργει υποσυνειδητα,ενας αντρας με καλη οικονομικη κατασταση φαινεται πιο δυνατος,πιο γοητευτικος,εχει την δυνατοτητα να κανει πολλα περισσοτερα πραγματα κτλ.κτλ.οποτε δεν θεωρω κακο καποιος με χρηματα να εχει επιτυχια στο ωραιο φυλο αν οντως οσα εχει ταχει αποκτησει μονος του.το εξωφρενικο εχει να κανει με κατι παιδακια που εχουν τις πλατες του μπαμπα και το παιζουν γκομενοι ενω μονους τους δεν θα τους πλησιαζε ουτε θηλυκια γατα.θα μπορουσα να γραψω τομους γιαυτο το θεμα αλλα anyway. διαβαστε προσεκτικα και σκεφτητε σε βαθος οσα λεω πριν απαντησετε.

Που καταστρεφουν καλα κοριτσια και αχρηστες που καταστρεφουν καλα παιδια,στο τελος αυτοι που τη πατησαν αποφασιζουν να μεινουν μονοι τους η αρχιζουν να φαιρονται και αυτοι ασχημα.

Είμαι 19 στα 20 και ομοφυλόφιλη. Ποτέ μου δε το είπα έτσι σε κανέναν. Οι γονείς μου το γνωρίζουν, οι φίλοι μου επίσης. Όμως ποτέ δε το παραδέχτηκα έτσι...Όλοι το ξέρουν εκτός από τους συναδέλφους μου στη δουλειά, αν και εκείνοι δηλαδή υποψιάζονται σίγουρα. Ήθελα απλά κάπου να το γράψω, ώστε να μη νιώθω πως το κρατάω έστω και ελάχιστα μέσα μου...

Βρήκα τον γκόμενο της αδερφής μου σε σαιτ γνωριμιών και μου την έπεσε! Δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ και μάλλον δεν με έχει δει κιόλας όπως δε τον έχω δει και εγώ γιατί με την αδερφή μου δεν έχουμε πολλά πάρε δώσε. Εγώ σπούδαζα εξωτερικό και η αδερφή μου σε άλλη πόλη. Χθες ήρθαμε με τους γονείς μου στην πόλη που σπουδάζει η αδερφή μου για να μείνουμε ένα πενθήμερο. Μπήκα στο Tinder και έκανα διαφορά matches ένα από αυτά ήταν και αυτός, μιλήσαμε και μέσω μηνυμάτων. Το βράδυ βγήκαμε όλοι μαζί για φαγητό και όταν τον αντίκρισα έμεινα παγωτό!!! Και αυτός κατάλαβε οτι μιλούσε πριν για ώρες μαζί μου αλλά φάνηκε πολύ άνετος. Εγώ δεν πρόκειται προφανώς να το συνεχίσω αλλά αυτός μου έστειλε πριν λίγο «ωραία φάγαμε χθες». Θέλω να το πω στην αδερφή μου αλλά δε ξέρω πως. Δεν την έχω πολύ άνεση και φαίνεται πολύ ερωτευμένη...ΒΟΗΘΕΙΑ

Με μια κοπέλα είμαστε αρκετά χρόνια φίλες, όχι πολύ καλές, απλά φίλες, στα όρια της φίλης και της γνωστής. Δεν έχουμε κάνει κάτι η μια στην άλλη, απλά δεν έχουμε αρκετά κοινά για να γίνουμε κολλητές. Αυτή λοιπόν την κοπέλα δεν κατάφερα ποτέ να καταλάβω πως σκέφτεται. Αρχικά είναι άθεη από το Γυμνάσιο αλλά είναι κόρη παπά, πράγμα που είναι από μόνο το μπερδεμένο. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι τόσο αναίσθητη, άκαρδη και σκληρή ή αν είναι κάποιου είδους "μάσκα". Πάντα εκεί που πάω να καταλάβω μπερδεύομαι. Ας πούμε όταν ήμασταν κάπου 14 μια πολύ καλή της φίλη είχε καρκίνο αυτή ήταν συνέχεια δίπλα της, της μιλούσε και η φωνή της ούτε καν έτρεμε! Μίλαγε έκανε αστεία. Τέλος πάντων η φίλη της έγινε καλά και σε όλη αυτή τη διαδικασία αυτή η κοπέλα ήταν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Πως γίνεται να μην την είχε αγγίξει; Ήταν και ακόμα είναι η κολλητή της. Εδώ όλοι οι μαθητές στενοχωριομασταν όταν κοιτούσαμε την κοπέλα που είχε καρκίνο αλλά αυτή ηταν σκληρή σαν πέτρα. Τώρα όμως, 4 χρόνια από τότε, δεν έχει αλλάξει κάτι μέσα της. Είναι ακόμα το ίδιο πολύ σκληρή. Θέλω να πω, πριν κανα δυο βδομάδες ένας κοινός μας φίλος είχε ένα τροχαίο και πιθανότατα δεν θα μπορέσει να περπατήσει ξανά. Εγώ δεν αντέχω καν να πάω να τον δω στο νοσοκομείο, ουτε αυτή πάει και όταν την ρωτάω πως είναι ο φίλος μας μου λέει και έχει και την ίδια περίεργη σκληράδα και απάθεια, σαν να μην μετράει κάτι τέτοιο. Μάλιστα φέτος έχασε και τους δυο της γονείς με διαφορά έναν μήνα και πάλι η ίδια απάθεια. Όλοι λένε πως 3είναι πολύ καλή κοπέλα και τους βοηθάει πολύ και πως πάντα τους δίνει δύναμη αλλά αυτήν δεν την συγκινεί τίποτα, δεν το βλέπουν! Εδώ δεν αγαπούσε καν τους γονείς της, ούτε έναν μήνα δεν φορούσε μαύρα. Αλλά πάλι μου φαίνεται παράξενο βα κάνουν όλοι οι άλλοι λάθος και εγώ να ξέρω το σωστό. Δεν μπορώ να καταλάβω, είναι όντως τόσο ακαρδη και αναίσθητη ή κάτι χάνω εγώ; Αν δεν είναι αναίσθητη τότε αυτό δεν σημαίνει πως είναι ψεύτικη; Γίνεται όμως να είναι καλή; Εδώ δεν πιστεύει καν στον Θεό της αγάπης. Προσπαθώ εδώ και καιρό να καταλάβω τον χαρακτήρα της και δεν μπορώ...

Kι εκεί που είχα απογοητευτεί απ όλους και απ όλα κι είχα αποφασίσει να μείνω μόνη μου εμφανίστηκες ΕΣΥ! Είχα ορκιστεί να μείνω μόνη κι εσύ το ίδιο Όλα τόσο περίεργα και τόσο ανεξήγητα. Μία μέρα πριν βρεθούμε σε κοινή παρέα και γνωριστούμε εγώ ήμουν άρρωστη. Μία μέρα μετά γίνομαι καλά και αποφασίζω να βγω με την παρέα μου. Μία μέρα πριν εσύ ετοιμαζόσουν να πας κάπου αλλού, τελευταία στιγμή αποφασίζει να βγεις εκεί που ήμουν εγώ. Συνδετικός κρίκος μία κοινή μας φίλη. Δεν είχαμε γνωριστεί όμως ποτέ! Ένα "χαίρω πολύ" με το που μπήκες στο μαγαζί όταν μας σύστησαν ήταν αρκετό! Όλο το βράδυ δεν μιλούσαμε, μιλούσα με τη παρέα μου αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο τα μάτια μου ζητούσαν εσένα. Έμενα καρφωμένη ώρες-ώρες σ εσένα χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω, περιμένοντας κι ένα βλέμα δικό σου. Μέχρι που στο τέλος της βραδιάς απ το πουθενά πιάσαμε συζήτηση. Ένιωθα τόσο οικεία, λες και σε ήξερα χρόνια. Η συζήτηση μας ήταν τόσο εποικοδομητική και αυτά που συζητούσαμε δεν ήταν οι γνωστές σαχλαμάρες που λένε όλοι. Συνεχίσαμε και σε άλλο μαγαζί με την κοινή παρέα μας κι η συζήτηση συνεχίστηκε... Εσύ έβαζες τραγούδια στο αυτοκίνητο τα οποία τα έβαζες για μένα, κι εγώ χωρίς να πεις τίποτα και χωρίς να δείξεις τίποτα το χα αντιληφθεί απ τη πρώτη κι όλας στιγμή! Η Βραδιά δυστυχώς τελείωσε και χωριστήκαμε. Χαιρετηθήκαμε, ήξερα ότι θα σε συναντούσα πάλι και μάλιστα άμεσα μέσω της κοινής μας φίλης, μιας και δεν είσαι ο τύπος του άντρα που ψάχνει μία κοπέλα μέσω των social media. έμεινα όλο το βράδυ να σε σκέφτομαι και να σε βλέπω στον ύπνο μου, την επόμενη μέρα σε σκεφτόμουν έντονα το ίδιο κι εσύ. Άκουγα τα τραγούδια που έβαζες το προηγούμενο βράδυ. Ξαφνικά έχοντας βρει το προφίλ σου στα social media σου στέλνω αίτημα φιλίας. Tην ίδια μέρα εσύ ετοιμαζόσουν να έρθεις να με βρεις στο χώρο που δουλεύω και να μου προτείνεις να βγούμε, η δουλειά σου όμως δεν σου άφησε χρόνο. Το αίτημα φιλίας όμως που σου έστειλα ήταν αρκετό για να μου στείλεις το σημείωμα που είχες σκοπό να μου δώσεις και να μου προτείνεις να βγούμε. Φυσικά και δεν μπορούσα να αρνηθώ! Είμαστε κάποιες μέρες μαζί, οι συμπτώσεις πολλές και ανεξήγητες όπως ο τρόπος που γνωριστήκαμε. Η εξάρτηση που έχει ο ένας για τον άλλο ανεξήγητη επίσης. Πιάνουμε τους εαυτούς μας να να σκέφτονται ακριβώς τα ίδια πράγματα και να θέλουμε να πούμε τα ίδια πράγματα. Ζούμε έναν κεραυνοβόλο έρωτα και αισθανόμαστε τόσο οικεία ο ένας με τον άλλο λες και γνωριζόμαστε χρόνια. Πιστευα ότι όλα αυτά ήταν βλακείες και δεν υπήρχαν παρα μόνο στις ταινίες. Κι όμως τώρα το ΖΩ και αισθανομαι τόσο τυχερή!Είσαι αυτό ακριβώς που έψαχνα και πίστευα ότι ποτέ δε θα το βρω! Κι όμως σε βρήκα και με βρήκες, το σύμπαν συνωμότησε κι όλο αυτό που ζούμε είναι σαν παραμύθι! Δεν έχω ζήσει και δεν έχεις ζήσει κάτι παρόμοιο. Εύχομαι να μην τελειώσει ποτέ!

Κάθε μέρα με καλεί στο σταθερό ένα παπούλης ευγενικός μεν αλλά κάνει λάθος. Η πλάκα είναι πως παίρνει από Χανιά και γω μένω Ορεστιάδα.Του εξηγώ όμορφα και ωραία πως καλεί λάθος αλλά επιμένει.Δεν έχω και ΚΑΝΕΝΑΝ γνωστό στη Κρήτη. Πώς μπορώ να μπλοκάρω τον αριθμό ;