Είμαι 22,δέν έχω κάνει ποτέ μου σχέση,έχω προσπαθήσει με κάθε τρόπο αλλά δέν γίνεται τίποτα,κι έχω την κολλητή μου να λέει συχνά ότι αυτούς τους 3 μήνες που έχει χωρίσει είναι μόνη από επιλογή της.Γιατί μου το λέει αυτό;Στο σπίτι του κρεμασμένου δέν μιλάνε για σκοινί ρε γμτ.Πράγματι,απο τα 16-17,απ'το Λύκειο ακόμα και μέχρι τώρα,όποιον ήθελε τον είχε και έχει απορρίψει πάρα πολλούς.Όταν είμαστε σε παρέες με αγόρια,πάντα συγκεντρώνει τα βλέμματα και το ενδιαφέρον.Ακόμα κι όταν την δεί κάποιος για πρώτη φορά θα την προσέξει.Τις προάλλες πχ,τη γνώρισε ένας συμφοιτητής μου,και από τότε όλο για εκείνη μου μιλάει.Είναι πολύ όμορφη κοπέλα,αυτό είναι αλήθεια,και ακόμα κι άν δέν κάνει κάτι ιδιαίτερο πχ να ντυθεί καλύτερα και να μακιγιαριστεί,δηλαδή ακόμα και με φόρμα και αθλητικά να είναι,πάλι θα την προσέξουν.Έχει φυσική ομορφιά,κι αυτό είναι μεγάλο ατού.Μπράβο της για όλα αυτά,εγώ τη θαυμάζω και το λέω ειλικρινά.Δέν νομίζω όμως ότι είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση.Είναι το στύλ της,η αύρα της,είναι κάτι απροσδιόριστο,εγώ τουλάχιστον ώς κοπέλα και φίλη της δέν μπορώ να βρώ τί ακριβώς είναι,αλλά προφανώς είναι πολύ ελκυστικό για τα αγόρια.Όταν το συζητάμε,μου λέει συνέχεια ότι δέν δείχνω τόση αυτοπεποίθηση όση θα έπρεπε,και ότι θα πρέπει να τονίσω τα δυνατά μου σημεία στο σώμα και την προσωπικότητα μου.Αυτό πιά το έχει κάνει καραμέλα,αλλιώς όμως είναι στη θεωρία κι αλλιώς είναι στην πράξη.Επίσης,δύο φορές μου έχει κάνει γνωριμία με φίλους των αγοριών της αλλά εμένα δέν μου άρεσαν.Έχει πολύ καλό χαρακτήρα,και όλα αυτά που μου λέει τα λέει με καλή πρόθεση και για να με ανεβάσει,αλλά εγώ δέν βοηθιέμαι.Θέλω να καταλήξω,πως είναι καλύτερα να μήν μου λέει τίποτα γιατί δέν μπορούμε να είμαστε όλες το ίδιο.Ή το 'χεις ή δέν το 'χεις,τέλος.