ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις επόμενες 4 μέρες θα τις περάσω οικογενειακά. Θα ανέβω το δικό μου Γολγοθά. Όχι, δε με κουράζουν τα σόγια. Πρέπει να αντιμετωπίσω τους δαίμονες μου. Να βγάλω απ' το μυαλό μου τις άρρωστες σκέψεις. Να παραμείνω συνετή, ηθική και καθώς πρέπει. Να καταπνίξω τα ζωώδη ένστικτα και την ορμή.Θα περάσω 4 μέρες και θα κοιμηθώ 4 νύχτες κοντά στο μεγαλύτερο σεξουαλικό μου απωθημένο, τον μεγαλύτερο ξάδερφό μου.Θυμάμαι να είμαι 12 ετών να τον χαζεύω πως κοιμάται και να νιώθω πρωτόγνωρα ερεθισμένη.20 χρόνια μετά, ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που μου προκαλεί.Θυμάμαι διαχρονικά όπου μας έβλεπαν μαζί να μας ρωτάνε αν είμαστε ζευγάρι ακόμα κι αν ήμασταν με τα ταίρια μας. Και όλες οι πρώην του να μ' έχουν στη μπούκα.Δεν κάνω κάτι, δεν προκαλώ αλλά η σεξουαλική ένταση ανάμεσα μας νομίζω ότι είναι εμφανής.Τα αγγίγματα, τα βλέμματα, η στάση των σωμάτων μας όταν είμαστε κοντά, μαρτυρούν ότι μια σπίθα θα μπορούσε να κάψει το δάσος.Και καλούμαι ξανά, να είμαι όλη την ημέρα μαζί του και τη νύχτα να μας χωρίζει ένας τοίχος. Να ξαπλώνω, να φαντασιώνομαι και να έρχομαι σε οργασμό και ύστερα να κοιμάμαι πιο άδεια και κενή από ποτέ...Είμαι σίγουρη ότι βασανίζεται κι αυτός. Έχει αδυναμία στη "μικρή" και φαίνεται.Το δυστύχημα είναι ότι αυτή τη φορά θα είμαστε ασυνόδευτοι...

Αυτός που ήθελα δεν με θέλει, και τωρα ειμαι με κάποιον που δεν τον θέλω εγω. Μια χάρα τα παω. Τόσο δύσκολο είναι να συμπέσουν τα θέλω δύο ανθρώπων;

Μονη σαν το λεμονι.Παλι εφαγα ακυρο απο τις φιλες μου και ειναι και φιλες μου απο το σχολειο απ το δημοτικό τωρα ειμαστε 25 χρονων...και καλα φιλες... μια στην παρεα τελικα τις εξουσιαζει ολες και επειδη εγω αποφασισα να απομακρυνθω απ αυτη την και καλα κολλητη (γιατι μου κανε τη ζωη πατινι κι ας το παιζε η καλη για τους αλλους) το χουν παρει ολες αμανατι σαν να με *τιμωρουν* γιατι την τσουζει την αλλη και για μενα βεβαια δεν ηταν ευκολο να το αποφασισω αυτο.. και νομιζουν οτι ολα ειναι κουλ απο μεριας μου... γιατι ετσι; ειχα επενδυσει σ αυτη μας τη σχεση με τις υπολοιπες αλλα κριμα..Επισης αν αυτες θελουν να ειναι πιονια της αλλης τι να πω......καμια βούληση.....η ερώτηση τι κανω τωρα? Πολυ μοναξια που τα συνειδητοποιω αυτα..κι ολες βεβαια καραβολεμενες με γονεις, αλλες φιλες φιλους, σχεσεις... εγω τιποτα απ αυτα...ευτυχώς εχω την αδερφη μου αλλα κι αυτη με εχει βαρεθει που μυζεριαζω....τι να κάνω? Ποναει να φερονται ετσι........ενω ειμαι ενα πλάσμα που εχω να δωσω τοση αγαπη....Κρίμα

ειδα καθαρα την αδιαφορια στον τροπο και στο βλεμμα καποιου που μεχρι στιγμης λαμβανα μπερδεμενα μηνυματα.ειναι πραγματικα λυτρωτικο.Τουλαχιστον τωρα εδειξε οτι δεν θελει! Περαστικα μου λοιπον και καλη μας ανασταση! :)

Θέλω κάπου να πω το πως νιώθω και να μοιραστώ τις σκέψεις μου, που εν μέρει νιώθω άνετα να μοιραστώ με το αγόρι μου αλλά και πάλι όχι εξ ολοκλήρου. Είμαι 22 χρονών σε μία πολύ καλή σχέση, που και οι δύο νομίζουμε ότι θα καταλήξουμε μαζί. Έμενα απλά, με κατακλύει μόνιμα ο φόβος της εγκατάλειψης. Δεν είμαι καμιά τρελή, ούτε ζήλειες κάνω , ούτε κολλιτσίδα είμαι σε καμία περίπτωση, απλά μέσα μου νιώθω έτσι. Θυμάμαι ότι από πάντα από πολύ μικρό παιδί ήθελα να κάνω δική μου οικογένεια και όταν έγινα 16-17 άρχισε όσο γελοίο και να σας ακούγεται να χτυπάει το μητρικό μου ρολόι. Πλέον θα ήθελα σε 5-10 χρόνια από τώρα να γίνω μητέρα όσο τίποτα. Ο φίλος μου συμφωνεί σε αυτό, αλλά νιώθω μόνιμα ότι μπορεί να με αφήσει σε 5 χρόνια ας πούμε και μετά να μην προλάβω να βρω κάποιον αξιόλογο να κάνω οικογένεια. Ξέρω ότι ακούγονται γελοία όλα αυτά, αλλά έτσι νιώθω όσο και να το ελέγχω.

Πόσο μου λείπουν οι ωραίες και ουσιώδεις συζητήσεις.Εκείνες που σου ανοίγουν το μυαλό,που σου εμπλουτίζουν τις γνώσεις.Δυστυχώς όμως αυτό που διαπιστώνω όλο και περισσότερο,είναι ότι αυτές οι συζητήσεις λείπουν από τη ζωή μας.Ο πολύς ο κόσμος αρέσκεται να μιλάει για το τι κάνει ο ίδιος στη ζωή του.Πως περνάει το χρόνο του,που πηγαίνει για καφέ,πως προχωρά η σχέση του.Ειδικά αυτό το τελευταίο.Οι αναφορές για το έτερον ήμισυ δίνουν και παίρνουν.Στις δέκα προτάσεις οι έντεκα περιέχουν το όνομά του/της.Πας να ανοίξεις μια συζήτηση για ένα κοινωνικό θέμα και σου το πηγαίνουν στο προσωπικό.Τους λες ας πούμε ότι ένα μουσικό συγκρότημα έχει αλλάξει το ύφος της μουσικής του και ενώ μπορείς να κάνεις μια ωραία μουσική συζήτηση,καταλήγεις να ακούς ότι ο άλλος είχε πάει στη συναυλία τους όταν είχαν έρθει στην Ελλάδα.Επίδειξη και μόνο επίδειξη.Του πόσο γεμάτη και αξιοζήλευτη είναι η ζωή τους.Κι εγώ κάθομαι και αναρωτιέμαι.Τόσο κακό τους έχει κάνει το facebook που δεν έχουν στο μυαλό τους τίποτα πέρα από την αυτοπροβολή;Γιατί μη μου πείτε το facebook και το instagram και ολα αυτά τα μέσα αυτοπροβολής είναι η γενεσιουργός αιτία αυτού του καινούργιου τρόπου ζωής που τα πάντα γίνονται με γνώμονα το θεαθήναι.

Εύχομαι ο καθένας απόψε να κανει τη δική του "Ανάσταση". Να φύγει από πάνω του ότι τον βαρεναι ,ότι τον κάνει να κάνει και γονατίζει καθημερινά! Να βρεθούν στο δρόμο του πρόσωπα κ καταστάσεις που θα τον βοηθήσουν να κατεβάσει από πάνω του " το σταυρό " που κουβαλά! ΠΑΣΧΑ=ΠΕΡΑΣΜΑ Ας είναι το τέλος των δυσάρεστων καταστάσεων η αρχή καινούργιων όμορφων στιγμών! Γιατί τα όνειρα σαν τα θαύματα είναι... βγαίνουν αληθινά αν τα πιστεύεις! Καλή ανάσταση σε όλους!

Αγαπώ έναν άνθρωπο έδω κ τέσσερα χρόνια. Δυστυχώς οι συνθήκες δεν είναι οι κατάλληλες. Εκείνος χωρισμένος με δυο παιδιά κ γω σε διάσταση με δυο παιδιά. Το ότι όμως δεν πήρα διαζύγιο τον κάνει να απομακρύνεται. Νιώθει τυψεις κ ότι μπαίνει ανάμεσα σε μια οικογένεια. Όσο και να του εξήγησα δεν καταλαβαίνει. Αυτες τις μέρες η ψυχολογία του είναι χάλια κ με διώχνει από κοντά του. Να σημειώσω ότι τα παιδιά μας είναι κολλητοί κ σημερα μου είπε ότι θα κόψουμε κάθε επαφή και ούτε φιλοι μπορούμε να είμαστε.Εγώ είμαι χάλια και τον θέλω πολύ τι να κάνω;

Ειναι τοσο τοξικη! υπαρχουν παρα πολλα στοιχεια του χαρακτηρα της που δεν παλευονται αλλα θελω να επικεντρωθω σε ενα. Εγω γενικα (ειμαι μικροτερη κ αυτη κατα πολυ μεγαλυτερη μ, 30 και ακομα μενει στο σπιτι) μαζευω καθε μερα, οχι μονο τα αυτονοητα δλδ τα δικα μου πραγματα και ο,τι κανω σκατα αλλα θελω να βοηθαω την μητερα μου η οποια δουλευει πολλες ωρες και γι'αυτο κανω πολλες δουλειες τον ελευθερο μου χρονο. Η αδερφη μου ειναι τελειως τεμπελα, οχι μονο δεν κουναει το δαχτυλακι της να μαζεψει ξργω τις καλτσες της που της παραταει στο σαλονι αλλα με βλεπει οτι μαζευω και με διαταζει να κανω και τα δικα της. Οταν της κανω παρατηρησεις, πχ, εφαγες; μαζεψε το πιατο σου ποιος περιμενεις να σου το μαζεψει; νευριαζει και νομιζει οτι το κανω επιτηδες για να της παω κοντρα. Ειναι πολυ εκνευριστικο σε ενα τοσο μεγαλο σπιτι να μαζευεις καθε μερα και το επομενο λεπτο να υπαρχει ενα ατομο που δεν σεβεται τιποτα και τα κανει σκατα! Αμαν πια, τι αλλο να της πω; Ειπαμε καλες κ εσεις που δεν γουσταρετε το νοικοκυριλικι αλλα ρε γαμωτο, μην εισαι τοσο στα τετοια σου, σεβασου οτι συμβιωνεις κ με αλλα ατομα μεσα σε ενα σπιτι, οτι η μανα σου δεν ειναι υποχρεωμενη να σου μαζευει το βρακι που πετας. Στο δωματιο σου κανε ο,τι γουσταρεις, οχι ομως να βγαινεις και να κανεις σκατα την κουζινα, το σαλονι, το μπανιο και να ειμαι υποχρεωμενη να τα μαζεψω εγω! Ελεος πια

Ζώντας τον τελευταίο καιρό έναν ασήκωτο εφιάλτη έψαξα στο διαδίκτυο να βρω τι μπορεί να συμβαίνει στην περίπτωσή μου.Βρήκα εδώ στο site της LIFO αυτό το άρθρο:https://www.lifo.gr/articles/society_articles/204323/14-nees-lekseis-poy-kathorizoyn-osa-zoyme-tora#commentΠιο συγκεκριμένα γι' αυτό που συμβαίνει στην περίπτωσή μου υπάρχει όρος και παραθέτω εδώ το απόσπασμα από το συγκεκριμένο άρθρο:Gaslighting Στην ταινία του Τζορτζ Κιούκορ Gaslight (στα ελληνικά αποδόθηκε ως «Εφιάλτης») του 1944, ένας άνδρας προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα του ότι είναι τρελή. (Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν κέρδισε το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου για αυτή την ταινία), με σκοπό να εισαχθεί σε τρελοκομείο και να την εξαπατήσει. Εγγενής σε αυτή την ιστορία είναι η πάλη για την εμπειρική φύση της πραγματικότητας: υπάρχουν σταθερές αλήθειες ή η πραγματικότητα είναι μόνο θέμα αντίληψης; Το gaslighting έχει γίνει συνώνυμο της ψυχολογικής χειραγώγησης, με τους ειδικούς να προσφέρουν tips για το πώς να καταλάβουμε αν είμαστε θύματα αυτής της συμπεριφοράς. Στη σημερινή εποχή, όπου η επιδραστική διαφήμιση και οι δυνάμεις των δημοσίων σχέσεων κάνουν τα πάντα ώστε η πραγματικότητα να φαίνεται άσχετη και διεισδύουν απευθείας στα μυαλά μας, και όπου οι πολιτικοί πλέον φαίνεται πως δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη των γεγονότων, η λέξη έχει δυσοίωνες νέες εφαρμογές. Πηγή: www.lifo.grΥφίσταμαι καθημερινά ψυχολογικό πόλεμο από χειριστικούς ανθρώπους ακριβώς όπως λέει το άρθρο αλλά για κάποιους λόγους, κυρίως πρακτικούς, δε γίνεται να απομακρυνθώ.Φοβάμαι πάρα πολύ και το γράφω εδώ γιατί δεν έχω πού αλλού να το πω.Χρόνια πολλά και καλή ανάσταση και να μη σας συβεί ποτέ να πέσετε σε τέτοιους ανθρώπους.