ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγήκα χθες.. γτ ήταν Σάββατο.Να μην μείνω σπίτι και κλαίω τη μοίρα μου.Πήγαμε παρέα 3 κορίτσια για ποτό.Η μια στα πατώματα γτ χώρισε. Η δεύτερη πάνω απ το κινητό περίμενε μήνυμα απ τον δικό της που δούλευε..και φυσικά δεν έστειλε ποτέ !!Γύρω άνδρες μόνοι τους , τα λεγόμενα μπακούρια , κακομεγαλωμένοι που νομίζουν οτι ακόμα περνάει η μπογιά τους. Πολλές γυναίκες μόνες τους γελαστές ,όμως με μια θλίψη στα πρόσωπά τους. Τη θλίψη της μοναξιάς που μόνο εμείς οι γυναίκες μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ μας... Δύο - τρία ζευγαράκια χαμένα στο ερώτημα "τώρα εμείς τι κάνουμε μαζί?" Η μουσική... μονότονη λες και ήθελε να μας κάνει παρέα.. Όλο το σκηνικό βαρετόοοοο...!!!!Είχα κολλήσει ένα χαμόγελο μόνιμο.. για να μην χαλάσω το "κέφι¨της παρέας ... ενώ σκεφτόμουν οτι αν συνεχίσω θα χρειαστώ μπότοξ πιο σύντομα απ ότι υπολογίζω... Όταν ακούστηκε το "κορίτσια φεύγουμε?" .. Δε θυμάμαι για πότε έφτασα στο τελευταίο φανάρι πριν το σπίτι μου...Ένας πιτσιρικάς από το διπλανό αμάξι με κοιτούσε .. Σίγουρα θα αναρωτιόταν "Πού πάει η μανδάμ τέτοια ώρα ?" ...Ήθελα να του φωνάξω στο κρεββάτι μοοοοου !!!! Αλλά του χαμογέλασα ..δεν ξέρει τι τον περιμένει σε 10 χρόνια... Ουφ !! άλλο ένα Σάββατο πέρασε .... Πόσα θα πρέπει να αντέξω ακόμα???